Aπελευθερώνεται πλήρως η αγορά του tvxs.gr! Αλήθεια!!

Διάβασα τώρα ένα άρθρο στο tvxs.gr με αυτόν τον καταπληκτικό τίτλο:
Aπελευθερώνεται πλήρως η αγορά των ταξί!

Καλά ρε, παπαγαλάκια της κυβερνησης γίνανε εκεί κάτω?

Πως εννοούν αυτή την "πλήρη απελευθέρωση" όταν οι άδειες κρατικοποιούνται?

Στο λεξικό ακόμη και των αριστερών αυτό που λέει ο τίτλος τους, δεν ματσάρει με την πραγματικότητα..

Πλήρης απελευθέρωση είναι να μπορεί ο καθένας μας να βάφει το αυτοκίνητό του κίτρινο (ή γκρι ή ότι προβλέπεται σε κάθε πόλη) και αν πληρεί τα ποιοτικά κριτήρια της πόλης του, να μπορεί ύστερα παίρνει κούρσες.


Εντωμεταξύ καταργήσαν και τον ανώνυμο σχολιασμό.  Facebook μόνο.



Καλά... πάει κι αυτό το μαγαζί...ποιος ξέρει τι θα του' ταξαν?
Ή λες να τους εκβίασαν?

"Μνημόνιο" εναντίον... "Δανειακής Σύμβασης"

Μου στείλανε σε pdf το "Μνημόνιο",
το νόμο δηλαδή 3825/2010 που ψηφίστηκε την άνοιξη.

Και αμέσως έκατσα και έψαχνα για εκείνους τους όρους δανεισμού που έχω διαβάσει τόσες φορές να μιλάνε:

1) για παραίτηση της Ελλάδας από κάθε ασυλία σε ιδία περιουσία προς τους Δανειστές,

2) και μαλιστά συγκεκριμένα για ακύρωση της ασυλίας λόγω Εθνικής Κυριαρχίας,

3) για το Αγγλικό δίκαιο Δανεισμού που διέπει τον Δανεισμό αντί του Ελληνικού,

4) και για το πως οι Δανειστές μπορούν να καταγγείλουν μονομερώς τη Σύμβαση ανά πάσα στιγμή, και με κάθε δικαιολογία, και να απαιτήσουν το Δάνειο πίσω, κυρήσσοντας τη Χώρα σε πτώχευση,

5) και τέλος για το ότι δεν είναι απαραίτητο οι συμβάσεις με τους Δανειστές να περάσουν από τη Βουλή ή από τα Δικαστήρια.


Βρήκα μόνο το 5ο, στην τελευταία παράγραφο-4 του 1ου άρθρου.
Και αντίθετα από ότι λέγεται, έγραφε πως *χρειάζεται* να περάσουν από τη Βουλή.

Και παλιά που τα 'χα ψάξει (τέλη Μαΐου) πάλι δεν τα είχα βρει, κι είχα αισθανθεί αρκετά ανεπαρκής τότε.


Τελικά (με την υπόδειξη ενός φίλου, και διαβάζοντας το μανιφέστο της Σπίθας του Μίκη Θεοδωράκη) συνειδητοποίησα πως:
* είναι άλλο πράμα το "Μνημόνιο" ,
* και άλλο η "Δανειακή Σύμβαση" με τους Δανειστές μας, που προβλεπόταν από το Μνημόνιο.

Η Κρίση (και ο Εργάτης) θέλουν και το Γερμανό τους

Σε ένα ενδιαφέρον αφ' εαυτού άρθρο για την οικονομική ανάκαμψη στη Γερμανία κόντρα στον καιρό,
ανακαλύπτω πως εκεί υπάρχει νομοθεσία για την αποφυγή των απολύσεων που ορίζει πως σε περιόδους Κρίσης,
οι επιχειρήσεις μπορούν να μειώνουν τις ώρες εργασίας και το έξτρα κόστος να καλύπτεται από το Κράτος
(θα τα πλήρωνε έτσι κι αλλιώς σε κουπόνια ανεργίας...)
και μόλις περάσει η Κρίση, οι επιχειρήσεις έχουν *εκπαιδευμένους* εργάτες έτοιμους να αυξήσουν την παραγωγή.
Spiegel Online: A Keynesian Success Story: Germany's New Economic Miracle.

Μου αρέσει δηλαδή η σύνδεση των ωρών εργασίας με τις ανάγκες της αγορές, για πρώτη φορά προς τα κάτω (όχι μόνο υπερωρίες δηλαδή).

Γενικά όσοι πίνουν νερό στο όνομα της αγοράς και ζουν συνδεδεμένοι με τα spreads-online,
δεν βλέπω να έχουν προτείνουν καμιά ανάλογη ιδέα για το πως η κοινωνία θα ωφεληθεί από όλα αυτά - μοναχοφάϊδες και συμφεροντολόγοι, ενδιαφέρονται μόνο για το μέλλον των δικών τους παιδιών.

Χρειαζόμαστε χώρο για νέες ιδέες και όλοι αυτοί οι γιάπηδες-φεουδάρχες του Καπιταλισμού είναι που που πιάνουν τον περισσότερο ζωτικό χώρο των ιδεών.
Πρέπει, λοιπόν, να φύγουν! Να παν αλλού!!

Οι Μικρές Ανομίες των άλλων ενοχλούν περισσότερο

Κάποιοι με το θάνατο των 3 της Marfin πάνε να βγάλουν "λαγό" και να τα φορτώσουν όλα,

το χρέος, τους μπάχαλους, την ανομία, την λαμογιά,
στις ιδέες της Αριστεράς και του σοσιαλισμού,

ενώ προκρίνουν μια επιστροφή στην εποχή σιδερένιας πυγμής και του αυταρχισμού (δεν λένε του "γύψου" ακόμη).

Λέει πχ ακόμη και ο Μανδραβέλης, ένας αρκετά ανοιχτόμυαλος δεξιός:

«Κρυφογελούσαμε όταν τα παιδιά φωνασκούσαν «να καεί, να καεί, το μπ… η Βουλή», δεν σταθήκαμε απέναντι στα φαινόμενα φασισμού που διάφορες ομαδούλες με κόκκινο μανδύα καλλιεργούσαν στην ελληνική κοινωνία. Οταν συνδικαλιστές του ΣΥΝ βγάζουν πανό μέσα στη Βουλή, επόμενο είναι κάποιοι διαδηλωτές να θεωρήσουν ότι είναι και δικό τους δικαίωμα να μπουκάρουν για να διαμαρτυρηθούν. Κλείσαμε τα μάτια στη μικρή ανομία, για να φτάσουμε στον άδικο και φρικτό θάνατο τριών ανθρώπων.»

Βέβαια παραγνωρίζει πως αυτές οι συμπεριφορές, οι "μικρές ανομίες" και οι "φασισμοί" είναι σύμπτωμα της ανελευθερίας της κοινωνίας και της ασφυξίας που νιώθουν οι κατώτεροι από τους μεγάλους ιδιοκτήτες της χώρας και τα υποχείριά τους, τα ΜΜΕ και τους διάσημους.

Για να ακουστείς χρειάζεται

* είτε να να έχεις ισχυρούς φίλους,

* είτε να είσαι εσύ ένας ισχυρός ή ένας μεγάλος ιδιοκτήτης,

* είτε να ζητήσεις ρουσφέτι.

Και τα 3 αυτά άραγε δεν είναι πολύ πιο σημαντικές "μικρές ανομίες"??

Ή είναι περισσότερο αποδεκτές επειδή είναι ανομίες από την άρχουσα τάξη προς το συμφέρον του λαού.

Η πρώτες "ανομίες" δηλαδή είναι μόνο από τους από-κάτω, ενώ οι δεύτερες είναι από τους από-πάνω, για όλους μας - άρα πιο "Δημοκρατικές", έτσι?

(ωραία!, μάλλον τελικά δεν είχα καταλάβει σωστά το πως εννοείται η Δημοκρατία σήμερα)

Δηλαδή αν σηκώσουμε παντιέρα στην Ακρόπολη και φωνάξουμε "αέρα",
ή αν μπούμε στην ΕΡΤ και ζητήσουμε το λόγο,

αν μπούμε στη Βουλή να δείξουμε τα προβλήματα μας για μια φορά οι ίδιοι που τα υφιστάμεθα, και όχι οι "αντιπρόσωποι του Λαού",
τότε αυτό πρέπει να θεωρείται μεγάλος "φασισμός",
και πρέπει να πατάσσεται αμέσως πάραυτα!

Υποκρισία και (ταξικά) συμφέροντα.

Και το χειρότερο είναι πως επειδή, όπως είπα, αυτά τα λένε και τα επιδιώκουν οι ισχυροί της Ελλάδας,

είναι πολύ πιθανόν να τα επιβάλλουν (είτε ως "μέτρα", είτε ως έκτακτους νόμους,είτε απλώς ως μονόδρομος),
ενώ αν τυχόν και αντισταθούμε, μπορεί να φτάσουν κυριολεκτικά να πατήσουν επί των πτωμάτων μας,

εκβιάζοντας δήθεν πως το τίμημα της δικής τους αποτυχίας θα είμαστε εμείς και ολόκληρη η χώρα μαζί!

Αιώνιος Θεσμικός Στιγματισμός των Παρανομούντων

Είδα χτες την ταινία "Catch me if you can!".
Ουσιαστικά αναφέρεται σε κάποιον πιτσιρικά που πούλαγε επιτυχημένα ψέμματα σε όλους και ήταν ικανότατος πλαστογράφος. Εντέλει το FBI τον συνέλαβε, καταδικάστηκε και εξέτισε πολύχρονη και σκληρή ποινή (απομόνωση), πρωτού το ίδιο το FBI τον προσλάβει ως "ειδικό" στο να εντοπίζει άλλους απατεώνες σαν κι αυτόν.

Και με αφορμή το παραπάνω σκέφτηκα πως ενώ για τις ποινές υπάρχουν πρωτοβάθμια, δικαστήρια, εφετεία και κτλπ,
για το "ποινικό μητρώο", για το θεσμικό στιγματισμό των εγκληματιών δηλαδή δεν υπάρχει τίποτα - άπαξ και εγκλημάτησες, θα σε ακολουθεί για πάντα το στίγμα.
Ακόμη και αν προβλέπεται αυτόματη παραγραφή μετά κάποιου από κάποιο Χ διάστημα, η διαδικασία δεν είναι δίκαιη αφού δεν μεσολαβεί Δίκη,
δηλαδή δεν υπάρχει ακρόαση, συνυπολογισμός της μετέπειτα ζωής και συμπεριφοράς,
τα ανθρώπινα μέτρα δηλαδή που έχουμε συνειφάνει με τη Δημοκρατία.

Ιδιοκτησία των Πνευματικών Έργων και Επιβολή Τεχνητής Σπάνης για την Ανταμοιβή των Δημιουργών τους

>Πως σχολιάζουμε τώρα όλοι οι διαδικτυακοί την αγωνία του συγγραφέα που δεν πληρώνεται για την δουλειά του;

Χωρίς ενοχές απαντάμε πως δεν θα πρέπει να βλάπτεται η κοινωνία για να ικανοποιηθεί το δικαίωμα στην αποζημίωση που διεκδικεί μια ομάδα.

Πχ ad absurdum, και οι κλέφτες, σαν κοινωνική ομάδα, θα μπορούσαν να ζητάνε λιγότερα ρίσκα και μεγαλύτερες (κλεπτ)αποδοχές.
Θα τους ικανοποιούσαμε?
Άρα πάντα λογαριάζουμε την προσφορά ή τις ζημιές στη κοινωνία πριν αποφασίσουμε την επιβολή νόμων για το όφελος μιας ομάδας.


Αυτό λοιπόν που (θα έπρεπε να) μας ενδιαφέρει σαν κοινωνία είναι να να παράγονται πνευματικά έργα.
Αν η ανταμοιβή των παραγωγών είναι ένα μέσο για αυτό το σκοπό,
ας μπει και αυτό στη "ζυγαριά".

Αλλά είναι αλήθεια απαραίτητη η νομικά επιβολή της ανταμοιβής των δημιουργών για την παραγωγή καλλιτεχνικών έργων,
και μάλιστα με τίμημα τον αποκλεισμό της κοινωνίας από το έργο τους?

* Μήπως άλλα μοντέλα "ανταμοιβής" δίνουν καλύτερη λύση σε αυτά που ζητάνε οι εκδοτικές μεγαλοεταιρίες (μέσω των δημιουργών)?
(πχ χορηγίες, διαφημίσεις)

* Μήπως το internet με το μοντέλο του ελεύθερου λογισμικού και τους *αφιλοκερδώς* συνεισφέροντες προγραμματιστές του,
μας δείχνει ότι είναι δυνατή η δημιουργία μεγάλης-κλίμακας στη κοινωνία χωρίς την επιβολή τεχνητής "σπάνης" των έργων για την ανταμοιβή των δημιουργών?

* Μήπως θα έπρεπε να πληρώνουν όσοι εκμεταλλεύονται εμπορικά τα έργα (πχ ΜΜΕ, χώροι διασκέδασης)
όσοι δηλαδή αντλούν κέρδη από αυτά, και όχι το κοινό, που μέσα του περιλαμβάνει και εν δυνάμει νέους καλλιτέχνες που θα μεταπλάσσουν το καλλιτεχνικό υλικό σε κάτι νέο?

* Μήπως η οικονομική πλευρά του θέματος των δικαιωμάτων ιδιοκτησίας στα πνευματικά έργα μας αποκρύβει τα σημαντικότερα ζητήματα λογοκρισίας και ελευθερίας?


Επομένως θα πρέπει να βρεθεί μια χρυσή τομή ανάμεσα στο φυσικό μας δικαίωμά μας να αντιγράφουμε και να μοιραζόμαστε τα εργαλεία μας, τις εμπειρίες και τις αναμνήσεις μας από τη μία,
και στον ανάγκη να αμείβονται οι δημιουργοί για να συντηρείται η πνευματική δημιουργία στο κόσμο.


Εξάλλου, η πραγματικότητα συχνά δείχνει σε άλλη κατεύθυνση από αυτή που κοιτάει ο Ν. Παπανδρέου:
Εν μέσω της όξυνσης της δήθεν "πειρατείας", το Hollywood έκανε νέο ρεκόρ τζίρου!
http://torrentfreak.com/damned-pirates-hollywood-sets-10-billion-box-office-record-091211/

Η Λαίλαπα της Δεξιάς δεν κοπάζει ούτε εν μέσω εκλογών

Αλήθεια, τα μέσα στην φετινή εκλογική απάθεια ασχολείται κανένας με τα πολιτικά "εγκλήματα" που συνεχίζει να διαπράττει η χειρότερη κυβέρνηση της Δεξιάς μετά τη Χούντα των...δεξιών συνταγματαρχών?

* Ψηφίζουν στο ευροκοινοβούλιο ενάντια στην προστασία και την εξολοκλήρου αναδάσωση των καμμένων δασικών εκτάσεων:
http://www.enet.gr/?i=news.el.article&id=83321

* Παρατείνουν για άλλα 20 χρόνια το άνοιγμα των Ατομικών Φακέλων Πολιτικών Φρονημάτων:
http://athens.indymedia.org/front.php3?lang=el&article_id=1080240

Τουλάχιστον μπράβο τους που είναι σταθεροί στις πολιτικές του πεποιθήσεις!

Δεύτερη επίθεση στο Habeas Corpus από την ίδια κυβέρνηση

Μετά την άρση του τεκμηρίου της Αθωότητας για τους κατηγορούμενους για παιδεραστία,
το προτεινόμενο σήμερα νομοσχέδιο για τους μετανάστες περιέχει μια ανάλογη διάταξη:

«Αδιακρίτως και συλλήβδην μπορεί ένας αλλοδαπός να θεωρηθεί επικίνδυνος για τη δημόσια τάξη και ασφάλεια,εάν ασκηθεί ποινική δίωξη εις βάρος του για αδικήματα τα οποία επισύρουν ποινή φυλάκισης τουλάχιστον τριών μηνών»

Πρακτικά θα καταδικάζεται σε απέλαση ως επικίνδυνος πριν δικασθεί!

Από εδώ:
http://prezatv.blogspot.com/2009/06/blog-post_8295.html

Το press-gr.blogspor.gr και η ελευθερία στην Ανωνυμία

Σχετικά με την δίωξη στο http://press-gr.blogspot.com/2008/02/blogger.html,
και χωρίς να συνεκτιμώ το ποινικό μέρος (των εκβιασμών), ανεξάρτητα του το αν επιβεβαιώνεται:

Θεωρώ όλη αυτή την υπόθεση σαν επίθεση στην ελευθερία του λόγου στο internet.
Περιμένω όλοι σαν bloggers να υπερασπιστούμε το δικαίωμα στην ανωνυμία!

Μπορεί σήμερα, όπως ειπώθηκε, η κοινωνία μας να είναι ευάλωτη στις ανεύθυνες πληροφορίες του ανώνυμου internetικου πλήθους,
δεν θα παραμείνει όμως για πάντα ανώριμη.
Και δεν θα πρέπει με βάση τις σημερινές μας φοβίες να υπονομεύσουμε την ελευθερία του μέσου για τα επόμενα χρόνια.

Έχουμε ανάγκη την ουσιαστική ελευθερία του λόγου στο internet,
το μόνο μέσο που πραγματικά έχει νόημα να μιλάμε για πολιτικές ελευθερίες σαν και αυτή.
Δεν ζούμε σε πόλεις των 50.000 κατοίκων του μεσαίωνα όπου τα "πάρκα" ήταν ο φυσικός χώρος πολιτικών ζυμώσεων.
Αυτή η "ελευθερία του λόγου" αν και θεμιτή, σήμερα δεν αρκει!

Σήμερα αν θέλω να με ακούσουν θα τα πω στο internet.
Και στο internet θέλω να προστατεύομαι, εγώ ο πολίτης, όχι μόνο οι δημοσιογράφοι.

* Και είναι σημαντικό ακόμη περισσότερο στην Ελλάδα που υπάρχει ο "τυποκτόνος" νόμος πέρι συκοφαντικής δυσφήμισης, που αφορά όλους μας (βλέπε Νταλάρας εναντίων Πανούση ή Σαρρής εναντίων Λαζόπουλου).
* Και είναι σημαντικό ακόμη περισσότερο σήμερα που η διαφθορά στους προϋπάρχοντες θεσμούς κυριαρχεί.


Η Ελευθερία του Λόγου είναι ένα ευαίσθητο δικαίωμα που πολύ δύσκολα "ελέγχεται" χωρίς στην πράξη να καταργείται!

Το να θεωρούμε τα blog ως "τύπο" και να βλέπουμε την "συκοφαντική δυσφήμιση" να επεκτείνεται και σε αυτά ισοδυναμεί με φίμωση".

Και μερικοί θέτουν εύλογους προβληματισμούς:

Τι θα γίνει δηλαδή?
Θα μπορεί οποιοσδήποτε να μας κατηγορήσει ανώνυμα, και μετά εμείς
"...άντε να αποδείξουμε πως δεν είμαστε ελέφαντες..."!

Η παραπάνω ρήση περί "ελεφάντων" ισχύει για όταν σε κυνηγάει το ποινικό σύστημα, και όχι αν σε κυνηγάν οι bloggers!

Μην αντιστρέφουμε τα επιχειρήματα.
Και καλό είναι σε τέτοια καινοφανή ζητήματα να μην παίρνουμε ως δεδομένα όσα υποβάλλονται από τους υπάρχοντες νόμους, αλλά να ξεκινάμε, τρόπο τινά, από μηδενική βάση, αναλογιζόμενοι το όφελος της κοινωνίας και τους θεμιτούς σκοπούς ενός "νομοθέτη", δηλαδή εμάς.

Με λίγα λόγια θα 'πρεπε να ζητάμε:
Ελευθερία λόγου και Διαφάνεια πάντα και στα πάντα!



Αν αφήσουμε την νομική-εισαγγελική πλευρά και αυτού θέματος να κυριαρχήσει
θα χάσουμε τη μάχη στο πολιτικό της σκέλος, στο θέμα των βασικών μας δικαιωμάτων.

Θα περίμενα καθένας μας σε αυτό το μέσο να ξεκινήσει αυτή τη μάχη.
Αν θέλετε να συνεχίσουμε να μιλάμε και αύριο.

Alice, Bob και Charlie με τακούνια!

Οι βασικοί ήρωες της ιστορίας είναι δύο φίλοι, η Alice και ο Bob.

Ο Βοβ πιστεύει ότι δεν είναι κακό οι κοπέλες εκτός από μακιγιάζ(καφές, τσιγάρα και αλκοόλ) να φοράνε, που και που, τακούνια(φούντα) και μάσκαρα(πρέζα).
Φυσικά τα τακούνια και η μάσκαρα είναι απαγορευμένα από καιρό, και όσες το κάνουν στιγματίζονται!
Η Alice είναι μια καθώς πρέπει κοπέλα που αντιδρά έντονα στις ανήθικες προτάσεις του Bob...


Bob: Οταν βλέπω τα ψηλά τακούνια φτιάχνομαι...

Alice: Το φυσικό ύψος είναι πιο αυθεντικό και ταιριάζει και στην παράδοσή μας, γιατι να βάλεις κάτι ακόμη?

Bob: Μα το θέμα μας δεν είναι αν εσύ δεν θέλεις να βάζεις τακούνια, αλλά το γιατί πρέπει να σε κλείνουν φυλακή αν τα φορας.

Alice: Τα τακούνια καταστρέφουν τη μέση, βιάζουν τη σώμα, και καθημερινά βλέπουμε γυναίκες με διαστρέματα από τακούνια.

Bob: Μα στραμπουλάν τα πόδια τους επειδή τα φτιάνουν Αλβανοί τσαγκάρηδες!
Ξέρεις οτι στην ευρώπη πουλάνε ειδικά ορθοπαιδικά τακούνια(skung) που σου δίνουν περισσότερο ύψος με λιγότερες συνέπειες?

Alice: Στην ευρώπη, αν θες να μάθεις, όλοι τώρα το γύρισαν στα flat παπούτσια που είναι πιο υγιεινά!
Και στο Αμστερνταμ, όπου πειραματίστηκαν με την ελεύθερη πώληση τακουνιών, το πείραμα απέτυχε!

Bob: Ναι αλλά ακόμη δεν απαγορεύεται να τα φοράς, ούτε σε κλείνουν φυλακή για μερικούς πόντους τακουνιού!
Και γιατί λές ότι απέτυχε?
Ακόμη υπάρχουν τακουνάδικα!

Alice: Ναι, και στις περιοχές όπου γίνεται το εμπόριο δεν μπορείς να περπατησεις από φόβο μην σε βιάσουνε.
Αν φοράς και τακούνια δε...ε, τότε πας γυρεύοντας!

Bob: Μα αυτά είναι συνέπεια του τακουνο-τουρισμού και των απαγορεύσεων στις χώρες προέλευσης των τουριστών αυτών.

Alice: Ναι, ε? Για αυτό καταλήγουν όλες τους να γυρνάνε σαν λατέρνες που δεν βλέπουν που πατάνε από τη μάσκαρα!
Η κοινωνία τους είναι έκφυλη.

Bob: Καταρχήν, μην βγάζεις συμπεράσματα για όλη τους Ολλανδούς από το κέντρο του Αμστερνταμ.
Είναι σαν να βγάζεις συμπέρασμα για τους Αθηναίους με μια επίσκεψη στα στενά της Αθηνάς όταν πέφτει το σκοτάδι.

Κατα δεύτερο, τα τακούνια δεν οδηγούν υποχρεωτικά στην μάσκαρα!
Είναι σαν να λές ότι το κραγιόν οδηγεί στα στα τακούνια επειδή όσες φόρεσαν τακούνια ξεκίνησαν από κραγιόν

Και κατα τρίτον, οι δικές μας "βλεφαριτζούδες" δεν βλέπουνε που πατάνε γιατί στην Ολλανδία η μάσκαρα που χρησιμοποιούνε είναι καλύτερης ποιότητας.
Υπάρχουν ειδικά εργαστήρια που μπορείς να πάς και να ελέγξεις την μάσκαρα που αγόρασες χωρίς να σε ρωτήσουν που τη βρήκες και να σου πουν αν έχει μόλυβδο, πόσο κάνει να βάζεις...

Alice: Σιγά μην μας πουλάει και το κράτος την μάσκαρά!
Αυτό είναι συνταγή για να γίνουμε όλες καριόλες!

Bob: Η λέξη "καριόλα" που χρησιμοποιείς είναι ηθικός αφορισμός που προκύπτει εν μέρη και από την απαγόρευση των φτιασιδιών!
Έχεις βγεί ποτέ με μια "καριόλα" να δεις αν είναι αληθινό κορίτσι?
Αν διατηρεί αληθινές τις σχέσεις της?
Αν έχει όνειρα που στράβωσαν?

Alice: Όχι, δεν χρειάζεται, βλέπω όλες αυτές που ξεπουλιούνται στην Ομόνοια για να εξασφαλίσουν τη μάσκαρα της ημέρας!
Και να σου πω και κάτι άλλο?
Και εγώ να τα φόραγα αυτά τα πράγματα, το πιο πιθανό είναι να με ερωτευώσουνα παράφορα επειδή θα σε εντυπωσίαζα!
Και όλοι μας ξέρουμε που καταλήγει ο παράφορος έρωτας...παράνοια, αυτοκτονίες, κλοπές...

Bob: Όχι!
Δεν ξέρουμε, και μάλιστα εγώ εχω ερωτευτεί παράφορα και τη γλύτωσα!

Alice: Ναι αλλα υπάρχουν και τα αφροδίσια...

Bob: Αυτά είναι συνέπειες της παρανομίας.
Αν υπάρχει ενημέρωση και χρησιμοποιούμε προφυλακτικά, όλα αυτά θα είναι αφάλη και μάλιστα όμορφα.

Alice: Έχουμε τελείως διαφορετική άποψη στο θέμα. Μα τελείως διαφορετική!

Bob: Αυτό δεν είναι υποχρεωτικά κακό.
Αλλά εντάξει για τη μάσκαρα, που στην τελική δεν είναι φυσικό προϊόν.
Για τα τακούνια?
Γιατί να μην μπορεί ο καθένας να φτιάχνει τα τακούνια που θέλει και να τα φοράει ή να τα δωρίζει στην φίλη του?
Έτσι δεν θα εξαρτώμαστε από τους Αλβανούς τσαγκάρηδες.

Alice: Γιατί όλη μέρα θα καθόμαστε σπίτι και θα σκαλίζουμε τακούνια.
Και μετά θα βγαίνουμε το βράδυ και θα κουνάμε τον κώλο μας σαν παντιέρες για να χτυπήσουμε το θύμα μας.
Άσε που αν οδηγείς με τακούνια προκαλείς θανατηφόρα ατυχήματα!

Bob: Έχεις δοκιμάσει ποτέ να οδηγήσεις με τακούνια?

Alice: Όχι, ούτε που το διανοούμαι!

Bob: Κοίτα, χρειάζεται υπευθυνότητα, αλλα στην τελική άμέσως θα καταλάβεις ότι χρειάζεται να οδηγείς πιο αργά και προσεκτικα.
Ενώ αντίθετα, οταν βάφεσαι και σε κοιτάνε τ' αγόρια από τα άλλα αμάξια είναι πολύ πιο επικίνδυνο να κάνεις απροσεξία, και μάλιστα τρέχοντας με μεγαλύτερη ταχύτητα για τί αποκτάς μεγαλύτερη αυτοπεποίθηση!

Αλήθεια, δεν σου έχει περάσει ποτέ από το μυαλό να δοκιμάσεις έστω και μία φορά?

Alice: Όχι. Φοβάμαι και μη με πιάσουνε.

Bob: Ούτε στα κρυφά, έτσι για την εμπειρία?
Εγώ με τη κοπέλα μου το απολαμβάνουμε.
Περνά από μπροστά μου με διαφορετικά ζευγάρια κάθε φορά και εγώ της σφυρίζω δήθεν πως της κάνω καμακι.
Έπειτα ξεσπάμε στα γέλια!

Alice: Αλήθεια? Και δεν είναι επικίνδυνο μην εθιστείτε?

Bob: Μα δεν υπάρχει σωματικός εθισμός στα τακούνια!
Ενώ αντίθετα, τα Lipozan δεν μπορείς να τα σταματήσεις ύστερα απο μακροχρόνια χρήση γιατί δένεσαι με τη γεύση τους.
Και σκέψου ότι τα Lipozan είναι νόμιμα!

Αλλά γενικότερα, το θέμα δεν είναι ιατρικό.
Πολλές ουσίες έχουν σωματική εξάρτηση, και ακόμη περισσότερες ψυχική!
Αλλά αυτός δεν είναι λόγος να απαγορευτούν!

Ιδαίτερα αν σκεφτείς τι συνέπειες έχει για μια κοινωνία μια δια νόμου απαγόρευση αυτού του είδους!

Φυλακίσεις, καταστροφή υπολήψεων, διασπορά φόβου, κυκλώματα, διαφθορά, μαφία,
και συν της άλλης εχεις και τα "τσαγκαράκια" που για να αγοράσουν για πάρτη τους τακούνια, σπρώχνουν σκάρτα τακούνια όπου βρούν!

Τελικά ο Bob πείθει την Alice να δοκιμάσει τα τακούνια, και ξεκινάνε να παίζουνε ερωτικά αλλα χωρίς να ξεπερνάνε ποτέ τα φιλικά όρια.
Εκείνη τη στιγμή μπαίνει ο Charlie, ο οποίος είναι και ο προμηθευτής του Bob σε τακούνια και τους βλέπει να παίζουν.

Αμέσως μπαίνει στο κόλπο και αρχίζουν να διασκεδάζουν χαλαρωτικά και οι τρείς, χωρίς να χάνει την ευκαιρία στα διαλλέιματα, ο "έμπειρος" Charlie με έξυπνες παρατηρήσεις να βγάζει από το κεφάλι της Alice όλα αυτά που της είχαν φορτώσει με φόβο οι γονείς και το περιβάλλον της.

Αλλα η συνέχεια δεν θα είναι το ίδιο ευχάριστη...


Και ούτε την έχω γράψει ακόμη

Τα Ζωνιανά σε σχέση με την καλλιέργεια Χασίς και τη Λεβεντιά των Όπλων

Μάλλον αντιδρούμε μυωπικά και πουριτανικά στο πρόβλημα των Ζωνιανών (του Μυλοποτάμου γενικότερα), όπως και σε όλα τα επείγοντα και αναπάντεχα που αντιμετωπίζουμε στην οργανωμένη εθνική οντότητά μας (χώρα).

Κάνω μόνο δύο παρατηρήσεις που έχουν παραπέσει από την κοινή αντίληψη:

* Το πρόβλημα δεν είναι η καλλιέργεια χασίς!
Στο μεγαλύτερο μέρος της Ευρώπης επιτρέπεται η καλλιέργεια για προσωπική χρήση και παρόλα αυτά δεν καταρρεύσαν οι κοινωνικές δομές ή τα φαντασιακά (κράτος, αστυνομία, θεσμοί, νόμοι, σχέσεις φιλίας και γειτονίας).

Πολύ μεγαλύτερο πρόβλημα είναι η κοκαΐνη, αφού πρόκειται για εισαγόμενο προϊόν, με εκρηκτικά μεγαλύτερο κέρδος που απαιτεί σημαντικά αρχικά κεφάλαια (με ότι αυτό συνεπάγεται για την συμπεριφορά όσων επιχειρούν μαζί της). Το εμπόριό της όντως μπορεί να γεννήσει μαφιόζικες οργανώσεις (με πολιτική κάλυψη ή κοινωνική ανοχή λόγω χρήματος).

* Το πρόβλημα της οπλοφορίας στην Κρήτη έχει ξεφύγει.
Αν ζούσαμε στην Αμερική όπου το μεγαλύτερο ποσοστό του πληθυσμού κατέχει όπλο, θα το σκεφτόμουνα διαφορετικά.

Στην Ελλάδα όμως, όπου θα θέλαμε ακόμη και η αστυνομία να μην οπλοφορεί, θεωρώ τις κρητικές συνήθεις έντονα αντικοινωνικές!

Αν θέλουνε να κρατήσουν την παράδοσή τους και τον οπλισμό τους (για να μην αφήσουνε κανένα "Γερμανό" να περάσει, όπως αρέσκονται να λένε), ας μην σπεύδουν να τα εμφανίζουν με την πρώτη αφορμή στον κάθε άοπλο διπλανό τους που θα τους πάει κόντρα.

Αυτό δεν είναι λεβεντιά. Στην υπόλοιπη χώρα, περί λεβεντιάς ισχύει μάλλον του Βαμβακάρη ο στίχος:

Ρε μάγκα το μαχαίρι σου
για να το κο(ν)σουμάρεις,
πρέπει να έχεις στην ψυχή, φιγουρατζή,
καρδιά για να το βγάλεις!

Ενα Bugzilla για τους νομους!

Οι νομοι και οι περισσοτεροι θεσμοι αυτου του κοσμου πανε πλεον πολυ αργα!

Μπορει το μεσαιωνα οι σημερινοι ρυθμοι να φανταζανε σαν επανασταση.

Μπορει στο ξεκινημα της βιομηχανικης επαναστασης η διαμορφωμενη κατασταση να εμοιαζε στα ματια αρκετων οτι βρισκεται κοντα στη χρυση τομη της σταθεροτητας με την απαραιτητη ευελιξια για την εξελιξη της κοινωνιας.

Ισως να φταιει οτι ειμαι προγραμματιστης και ξερω απο refactoring, ισως να φταινε τα computer απο μονα τους...παντως, υπαρχουν τοσοι τροποι να προωθησουμε την πληροφορια, και νομιζω οτι απλα περιμενουμε να κανει καποιος μια θεαματικη πρωτοβουλια!

Ενημέρωση 2008-Φεβ-11:
Να μια ιδέα, ελπίζω να ακολουθήσει και η "θεαματική πρωτοβουλία":
http://developers.slashdot.org/developers/08/02/11/1353207.shtml

Ενημέρωση 2009-Σεπ-08:
Παραλληλισμός του σχέδιου Obama για τη Δημόσια Υγεία με το Software:
http://brucefwebster.com/2009/09/07/hr-3200-from-a-systems-design-perspective-part-i/
ενώ από τα σχόλια του slashdot, όπου και βρήκα την παραπάνω ιδέα,
υπάρχει κάποιος που ξεκινάει μια bugzilla-like εφαρμογή κομμένη και ραμμένη για του νόμους:
http://jeff.jones.be/technology/projects/open-source-country/

Δικαιωμα στην Εξορια

Ενω ολα τα νεα αστυνομικα μετρα (π.χ βιομετρικα διαβατηρια) που εφαρμοζονται ανομολογητα συνεννοημενα σε ολα τα κρατη υποτιθεται οτι αποσκοπουν στο να εμποδισουν τη διακινηση των τρομοκρατων, αυτο που με σιγουρια καταφερνουν ειναι να εξαφανισουν τις πιθανοτητες να...εξοριστουμε! Στην προσφατη ιστορια, ολοκληρες πολεις εχουν φτιαχτει απο αυτοεξοριστους, π.χ. οι πολεις περα απο την ερημο της Νεβαδα. Γενικοτερα, η εξορια ειναι μια ξεχασμενη "ποινη". Για παραδειγμα, στα εγκληματα οικονομικης φυσης, οσο "καπιταλιστικα" και αν ειναι (εκτος και αν ληστευθηκε δημοσιο ταμειο απο το λειτουργο του), η εξορια ειναι μια ταιριαστη τιμωρια, που θα μπορουσε και να επανα-θεσμισθει.

Η αυτοεξορια ειναι ενα παναρχαιο ανθρωπινο δικαιωμα των κατατρεγμενων, των εγκληματιων και των ανεπιθυμητων, που καταστρατηγηται ολο και πιο αποτελεσματικα. Ο εγκλησμος αυτος μεσα στην ιδια μας τη χωρα (πατριδα) γεννα απελπισια, και κατα συνεπεια, με τα χρονια γεννιεται ενα νεο ειδος "καμικαζι δυτικου τυπου", που επανδρωνεται απο αυτους που δεν αποδεχονται απλα τη μοιρα που τους επιφυλασουν οι νομοι (τους οποιους ποτε δεν μας δινεται η ευκαιρια να διαμορφωσουμε), π.χ. ο Σοριν Ματει, ή ο αλλος ρουμανος που πιαστηκε καπου στα βαλκανια, ή ο Ρωχαμης (ο οποιος και δεν ειχε σκοτωσει κανεναν).

Ειναι κοινοτυπη η επομενη διαπιστωση...οι κυβερνητες μας πασχιζουνε να χτισουν τον μεγαλο αδερφο. Ας τους δωσουμε να καταλαβουνε οτι δεν μπορουν να συνεχισουν να το κανουνε στο όνομά μας!