Η Κρίση (και ο Εργάτης) θέλουν και το Γερμανό τους

Σε ένα ενδιαφέρον αφ' εαυτού άρθρο για την οικονομική ανάκαμψη στη Γερμανία κόντρα στον καιρό,
ανακαλύπτω πως εκεί υπάρχει νομοθεσία για την αποφυγή των απολύσεων που ορίζει πως σε περιόδους Κρίσης,
οι επιχειρήσεις μπορούν να μειώνουν τις ώρες εργασίας και το έξτρα κόστος να καλύπτεται από το Κράτος
(θα τα πλήρωνε έτσι κι αλλιώς σε κουπόνια ανεργίας...)
και μόλις περάσει η Κρίση, οι επιχειρήσεις έχουν *εκπαιδευμένους* εργάτες έτοιμους να αυξήσουν την παραγωγή.
Spiegel Online: A Keynesian Success Story: Germany's New Economic Miracle.

Μου αρέσει δηλαδή η σύνδεση των ωρών εργασίας με τις ανάγκες της αγορές, για πρώτη φορά προς τα κάτω (όχι μόνο υπερωρίες δηλαδή).

Γενικά όσοι πίνουν νερό στο όνομα της αγοράς και ζουν συνδεδεμένοι με τα spreads-online,
δεν βλέπω να έχουν προτείνουν καμιά ανάλογη ιδέα για το πως η κοινωνία θα ωφεληθεί από όλα αυτά - μοναχοφάϊδες και συμφεροντολόγοι, ενδιαφέρονται μόνο για το μέλλον των δικών τους παιδιών.

Χρειαζόμαστε χώρο για νέες ιδέες και όλοι αυτοί οι γιάπηδες-φεουδάρχες του Καπιταλισμού είναι που που πιάνουν τον περισσότερο ζωτικό χώρο των ιδεών.
Πρέπει, λοιπόν, να φύγουν! Να παν αλλού!!