Οι περισσότεροι ξυπνήσαμε απέναντι στη απειλή της ΧΑ μετά από τις εκλογές, όταν είχε αρχίσει ήδη να συμπεριφέρεται σαν κυρίαρχος του αστικού ιστού. Σαν τυπική αντίδραση των αριστερο-αναρχικών, αρκετοί έγραψαν άρθρα για το πως να αντιμετωπίσουμε την απειλή αυτή.
Εδώ συλλέγω και καταλογογραφώ τις προτάσεις τριών άρθρων, απο αυτά που θεώρησα πως πέτυχαν το στόχο τους:
α) Μιλώντας για (με) τη Χρυσή Αυγή: μερικές πρώτες σκέψεις, της Ντίνας Τζουβάλα (Red Notebook)
β)
Κάποιο λάθος κάνουμε με τη Χρυσή Αυγή, του antapoΚΡΙΤΗ
(antapocrisis)
γ)
Η βία των άκρων και ο φιλελεύθερος πασιφιστής του Κωνσταντίνου Πουλή
(Τhe Press Project)
1. Κόψτε τα "κομπλιμέντα" στη ΧΑ (από α και β)
Ξεχνάμε πως αρκετοί παππούδες μας συμπαρατάχτηκαν με τους ναζιστές: οι Δοσίλογοι και οι Κυβερνητικοί συνεργάτες των Γερμανών. Επίσης γνωρίζουμε πάνω-κάτω και πως επί Χούντας η πλειοψηφία της κοινωνίας συγκατάνευσε στις εθνικιστικές στριγγλιές των επίγονων των γερμανοτσολάδων.
Είναι αναμενόμενο πως ακόμα και σήμερα θα υπάρχουν αρκετοί φυσικοί και πνευματικοί απόγονοί τους. Οι οποίοι θα εμφορούνται από παρόμοιες μισαλλόδοξες ιδεολογίες.
Σε αυτούς λοιπόν τους συνειδητούς υποστηριχτές της ΧΑ τα συνθήματα για "το Έπος της Αντίστασης στους Γερμανούς" είναι μάταια. Αντίθετα για αυτούς αποτελούν μια υπενθύμιση της "κόκκινης τρομοκρατίας". Αντίστοιχα, η επίκληση των εγκλημάτων του Χίτλερ είναι εξίσου μάταιη, αφού εύκολα ξεφεύγουν πετώντας το μπαλάκι στα εγκλήματα του Στάλιν.
