Συνταγές μαγειρέματος της ΧΑ

Οι περισσότεροι ξυπνήσαμε απέναντι στη απειλή της ΧΑ μετά από τις εκλογές, όταν είχε αρχίσει ήδη να συμπεριφέρεται σαν κυρίαρχος του αστικού ιστού.  Σαν τυπική αντίδραση των αριστερο-αναρχικών, αρκετοί έγραψαν άρθρα για το πως να αντιμετωπίσουμε την απειλή αυτή.

Εδώ συλλέγω και καταλογογραφώ τις προτάσεις τριών άρθρων, απο αυτά που θεώρησα πως πέτυχαν το στόχο τους:
α) Μιλώντας για (με) τη Χρυσή Αυγή: μερικές πρώτες σκέψεις, της Ντίνας Τζουβάλα (Red Notebook)
β) Κάποιο λάθος κάνουμε με τη Χρυσή Αυγή, του antapoΚΡΙΤΗ (antapocrisis)
γ) Η βία των άκρων και ο φιλελεύθερος πασιφιστής του Κωνσταντίνου Πουλή (Τhe Press Project)

1. Κόψτε τα "κομπλιμέντα" στη ΧΑ (από α και β)

Ξεχνάμε πως αρκετοί παππούδες μας συμπαρατάχτηκαν με τους ναζιστές:  οι Δοσίλογοι και οι Κυβερνητικοί συνεργάτες των Γερμανών.  Επίσης γνωρίζουμε πάνω-κάτω και πως επί Χούντας η πλειοψηφία της κοινωνίας συγκατάνευσε στις εθνικιστικές στριγγλιές των επίγονων των γερμανοτσολάδων.
Είναι αναμενόμενο πως ακόμα και σήμερα θα υπάρχουν αρκετοί φυσικοί και πνευματικοί απόγονοί τους.  Οι οποίοι θα εμφορούνται από παρόμοιες μισαλλόδοξες ιδεολογίες.


Σε αυτούς λοιπόν τους συνειδητούς υποστηριχτές της ΧΑ τα συνθήματα για "το Έπος της Αντίστασης στους Γερμανούς" είναι μάταια. Αντίθετα για αυτούς αποτελούν μια υπενθύμιση της "κόκκινης τρομοκρατίας".  Αντίστοιχα, η επίκληση των εγκλημάτων του Χίτλερ είναι εξίσου μάταιη, αφού εύκολα ξεφεύγουν πετώντας το μπαλάκι στα εγκλήματα του Στάλιν.

Παράλληλα δεν ενδιαφέρει τους πιτσιρικάδες στα υποβαθμισμένα προάστια και τα γερόντια στην εγκαταλειμμένη επαρχία το ότι ο Μιχαλολιάκος εκθειάζει τους χουντικούς βασανιστές.  Αυτά ενδιαφέρουν το δημοκρατικό κόσμο, τους προοδευτικούς ανθρώπους, την κοινωνία που έχει ιστορική μνήμη. 
Τα χαστούκια στην Κανέλλη μπορούμε να τα επικαλούμαστε μόνο για να γελάμε με την ικανότητα του Κασσιδιάρη στις πολεμικές τέχνες.  Κατα τ'αλλα, πέτυχαν διάνα για τον κόσμο ου απευθύνεται.

Συνεπώς η Αριστερά δεν θα αντιμετωπίσει τη Χρυσή Αυγή λέγοντας ότι είναι ρατσιστές και φασίστες, ακροδεξιοί και τραμπούκοι, μαχαιροβγάλτες και δολοφόνοι. Αυτά απευθύνονται στην κοινωνική πλειοψηφία, όμως η κοινωνία που ψηφίζει Χρυσή Αυγή είναι μειοψηφία.  Και σε αυτό το ιδιαίτερο κοινωνικό κομμάτι τα παραπάνω επιχειρήματα δουλεύουν ανάποδα - κολακεύουν τη δράση της.
Ιδιαίτερα όταν όσοι τα αναφωνούν διακατέχονται από ηθικό πανικό.

Άν και δεν το τόνισαν τα κείμενα, πιστεύω πως η δουλειά ενημέρωσης του γενικού πληθυσμού για το ποιόν της οργάνωσης (λαϊκιστική, ρατσιτική, χιτλερική, ανορθολογική, επικίνδυνη για την εδαφική ακεραιότητα) θα πρέπει να συνεχιστεί.  Απλά θα πρέπει να λαμβάνουμε σοβαρά υπόψη μας τα παραπάνω.

2. Συνταγματικά τόξα[1], βέλη και άλλα απαρχαιωμένα όπλα (από α και β)

Ο σχηματισμός ενός "συνταγματικού τόξου" εναντίον της "αντισυστημικής" ΧΑ είναι απίθανο να σχηματιστεί, λόγω της επαμφοτερίζουσας στάσης των ΝΔ/ΠΑΣΟΚ στην ακροδεξιά ατζέντα αλλά και της τάσης της ΔΗΜΑΡ να ταυτίζει τα "άκρα".
Το τόξο παράλληλα αποτελεί και επικίνδυνη τακτική, αφού οποιαδήποτε τέτοια «συμμαχία» θα επιβεβαίωνε το ψευδεπίγραφο σλόγκαν "μόνοι εναντίον όλων" που διακινούν σε όλους τους τόνους οι νεοναζί.

Ο αντιναζιστικός αγώνας λοιπόν θα πρέπει να συνεχίσει να ηγεμονεύεται από την Αριστερά και τους αναρχικούς, και να μην παραδοθεί η σκυτάλη στην Κράτική μηχανή.  Παρόλαυτα, κάθε κρατική παραχώρηση υπέρ μας (πχ εκκαθάριση στην Αστυνομία) είναι επιθυμητή και ευπρόσδεκτη. 

Εδώ προσωπικά θα προσέθετα και πως για τα παραπάνω θα πρέπει να πορευθούμε προσεχτικά,  χωρίς να αποξενώσουμε τον κόσμο που αλληθωρίζει προς ΧΑ.  Όπως δεν περιμένουμε να είναι όλοι οι εργαζόμενοι προοδευτικοί, έτσι και δεν θα πρέπει να θεωρούμε μαχαιροβγάλτη κάθε ψηφοφόρο της ΧΑ.  Εν γένει, πιστεύω πως δεν πρέπει να εφαρμόζουμε τη μανιχαιστική λογική του "είτε μαζί μας, είτε εχθρός μας"  ούτε για τους ψηφοφόρους της ΧΑ, ούτε για την αστυνομία, ούτε για τη Κρατική μηχανή αλλά ούτε και για συγγενικές φιλοσοφικές θέσεις.

3. Θα απομείνει μόνο ένας... Αντιμνημονιακός σχηματισμός! (από α και β)

Δυναμη της Αριστερας και αδυναμία της ΧΑ είναι ο αντιμνημονιακός αγώνας.  Ακόμη περισσότερο τώρα που μπήκε στη βουλή και κρίνεται εκ του αποτελέσματος.  
Αν και λαϊκιστική οργάνωση, αδυνατεί να συμπαραταχτεί με τους αγωνιζόμενους εργαζόμενους, δεν έχει επεξεργασμένο αντιμνημονιακό σχέδιο, και η προσχηματική της ταξική ανάλυση αποκαλύπτεται αν αντιμετωπίσει ένα σοβαρό αντίλογο.


Η Αριστερά θα αντιμετωπίσει τη Χρυσή Αυγή, αποκαλύπτοντας αυτό που πραγματικά είναι (οι Αναρχικοί ήδη το κάνουν αυτό): 
Το ρόπαλο στο χέρι του συστήματος, ενδεδυμένο αντισυστημική προβιά. 

Ένας δοκιμασμένος τρόπος είναι να κατονομάζουμε τη ΧΑ ως «αδελφό κόμμα» της ΝΔ, πρωτίστως σαν επιχείρημα ενάντια στην πρώτη!

Τελικά η Αριστερά θα χρειαστεί να λεηλατήσει τον κόσμο της ΧΑ αποκαλύπτωντας την απάτη πίσω από την αυτοπροβολή της ως αντι-συστημικού σχηματισμού.

Για να της στερήσει όμως τον κόσμο που έπαψε να βλέπει προοπτική στη δημοκρατία της μεταπολίτευσης και έφτασε να ζητά ακραίες “επαναστατικές” αλλαγές η Αριστερά θα πρέπει να ξαναγίνει επαναστατική.

4. Η Βία μας καταδικάζει, και έχει συγκεκριμένη προέλευση... (από το γ)

Δεν καταδικάζουμε τη βία γενικώς από όπου κι αν προέρχεται.
Ετσι στρώνουμε το δρόμο στην κυριαρχία αυτών που η κεντρική στρατηγική τους στηρίζεται στην βία.
Οι Πασιφιστές στον Β' ΠΠ εκ τω πραγμάτων λειτούργησαν υπερ του Χίτλερ. 

Γενικά λέγεται πως πρέπει να αποφεύγουμε μία βίαιη αναμέτρηση με τους ναζιστές μόνο όταν δεν προβλέπεται να είναι νικηφόρα!
Όσο εμείς δεν χάνουμε στον δρόμο, κερδίζουμε!  Όσο η ΧΑ δεν νικά, χάνει!

5. Είμαστε πολλοί. Είμαστε ανίκητοι! (από το α)

Μια νίκη του νεοναζισμού περνάει ευθέως μέσα από μια ήττα της Αριστεράς/αναρχικών, την οποία μπορούμε να την αποφύγουμε απλά και μόνο λόγω της αυτοπεποίθησης που μας χαρίζουν οι σημερινοί αριθμητικοί συσχετισμοί.

6. Κερασάκι στην τούρτα της ΧΑ (δικό μου)

Άφησα τελευταία μια δικιά μου θέση που με βασάνισε μέχρι να αποφασίσω αν είναι σκόπιμη:

Πρέπει να στοχεύσουμε στο να διωχθεί η ΧΑ σαν Εγκληματική Συμμορία με το νόμο περι Οργανωμένου Εγκλήματος.
Κάθε βοήθεια (πληροφορίες, μαρτυρίες) ευπρόσδεκτη!
Το "διάσημο" νήμα του indymedia με το ξεκατίνιασμα των χρυσαυγιτών δείχνει το δρόμο.


[1] Νίκος Αλιβιζάτος, Mετανάστες: «συνταγματικό τόξο» για την Ελλάδα,Καθημερινή, 3.1.2010