και χωρίς να συνεκτιμώ το ποινικό μέρος (των εκβιασμών), ανεξάρτητα του το αν επιβεβαιώνεται:
Θεωρώ όλη αυτή την υπόθεση σαν επίθεση στην ελευθερία του λόγου στο internet.
Περιμένω όλοι σαν bloggers να υπερασπιστούμε το δικαίωμα στην ανωνυμία!
Μπορεί σήμερα, όπως ειπώθηκε, η κοινωνία μας να είναι ευάλωτη στις ανεύθυνες πληροφορίες του ανώνυμου internetικου πλήθους,
δεν θα παραμείνει όμως για πάντα ανώριμη.
Και δεν θα πρέπει με βάση τις σημερινές μας φοβίες να υπονομεύσουμε την ελευθερία του μέσου για τα επόμενα χρόνια.
Έχουμε ανάγκη την ουσιαστική ελευθερία του λόγου στο internet,
το μόνο μέσο που πραγματικά έχει νόημα να μιλάμε για πολιτικές ελευθερίες σαν και αυτή.
Δεν ζούμε σε πόλεις των 50.000 κατοίκων του μεσαίωνα όπου τα "πάρκα" ήταν ο φυσικός χώρος πολιτικών ζυμώσεων.
Αυτή η "ελευθερία του λόγου" αν και θεμιτή, σήμερα δεν αρκει!
Σήμερα αν θέλω να με ακούσουν θα τα πω στο internet.
Και στο internet θέλω να προστατεύομαι, εγώ ο πολίτης, όχι μόνο οι δημοσιογράφοι.
* Και είναι σημαντικό ακόμη περισσότερο στην Ελλάδα που υπάρχει ο "τυποκτόνος" νόμος πέρι συκοφαντικής δυσφήμισης, που αφορά όλους μας (βλέπε Νταλάρας εναντίων Πανούση ή Σαρρής εναντίων Λαζόπουλου).
* Και είναι σημαντικό ακόμη περισσότερο σήμερα που η διαφθορά στους προϋπάρχοντες θεσμούς κυριαρχεί.
Η Ελευθερία του Λόγου είναι ένα ευαίσθητο δικαίωμα που πολύ δύσκολα "ελέγχεται" χωρίς στην πράξη να καταργείται!
Το να θεωρούμε τα blog ως "τύπο" και να βλέπουμε την "συκοφαντική δυσφήμιση" να επεκτείνεται και σε αυτά ισοδυναμεί με φίμωση".
Και μερικοί θέτουν εύλογους προβληματισμούς:
Τι θα γίνει δηλαδή?
Θα μπορεί οποιοσδήποτε να μας κατηγορήσει ανώνυμα, και μετά εμείς
"...άντε να αποδείξουμε πως δεν είμαστε ελέφαντες..."!
Η παραπάνω ρήση περί "ελεφάντων" ισχύει για όταν σε κυνηγάει το ποινικό σύστημα, και όχι αν σε κυνηγάν οι bloggers!
Μην αντιστρέφουμε τα επιχειρήματα.
Και καλό είναι σε τέτοια καινοφανή ζητήματα να μην παίρνουμε ως δεδομένα όσα υποβάλλονται από τους υπάρχοντες νόμους, αλλά να ξεκινάμε, τρόπο τινά, από μηδενική βάση, αναλογιζόμενοι το όφελος της κοινωνίας και τους θεμιτούς σκοπούς ενός "νομοθέτη", δηλαδή εμάς.
Με λίγα λόγια θα 'πρεπε να ζητάμε:
Ελευθερία λόγου και Διαφάνεια πάντα και στα πάντα!
Αν αφήσουμε την νομική-εισαγγελική πλευρά και αυτού θέματος να κυριαρχήσει
θα χάσουμε τη μάχη στο πολιτικό της σκέλος, στο θέμα των βασικών μας δικαιωμάτων.
Θα περίμενα καθένας μας σε αυτό το μέσο να ξεκινήσει αυτή τη μάχη.
Αν θέλετε να συνεχίσουμε να μιλάμε και αύριο.
No comments:
Post a Comment