Friday, December 26, 2008
"Είναι εκτόνωση των Λούμπεν ή εξέγερση των Προλετάριων?"
σε "μικροαστικα" και "προλετάριακά υποκείμενα".
Τέτοιοι διαχωρισμοί εξυπηρετούν περισσότερο τα βαμπίρ των επανάστασεων
(Μπολσεβίκικα Κόμματα).
Θέλουμε λέξεις που να περιγράφουν ενιαία την κάθε ιστορική ασυνέχεια που αλλάζει τους ρόλους μας τόσο σημαδιακά,
ώστε αύριό τους να ξημερώνει μιαν πραγματικά άλλη σελίδα
Άλλες φορές λιγότερο, άλλες φορές περισσότερο, εν δυνάμει όλες μπορούν να επιτελέσουν τον ίδιο σκοπό - την απελευθέρωσή μας.
Ας βοηθήσουμε λοιπόν.
Thursday, December 18, 2008
Ας Διαδηλώνουνε, αρκεί να μη τους Βλέπουμε!
- Α, προσβάλλουν την εικόνα της χώρας μας στο εξωτερικο!
Παρεμβάλλουν εικόνες στην ΝΕΤ...
- Όοοχι, παραβιάζουν τους κανόνες της Δημοκρατίας!
(από πότε η τηλεόραση ανήκει θεσμικά στη Δημοκρατία μας?
Δεν μας λένε πως είναι θέμα "ιδιωτικής πρωτοβουλίας"?)
Λένε εξτρεμιστικά συνθήματα...
- Προς θεού! Μην καταφεύγουε στη λεκτική βία!
Κλείνουν τους δρόμους...
- Μα έτσι εμποδίζονται άνθρωποι που δεν φταίνε σε τίποτα να πάνε να εργαστούν!
Ε, ας σπάνε τράπεζες και αστυνομικά τμήματα αφού εκεί φαίνεται πως η "κοινή γνώμη" δεν έχει τόσο μεγάλο πρόβλημα!
Και κανα δρώμενο σε κανα πεζόδρομο, καλό είναι...
Sunday, December 14, 2008
Γιατί χρειαζόμαστε τα ΜΑΤ?
Πόσους κλέφτες πιάσανε τα ~30 χρόνια που θεσπιστήκανε?
Πόσους δολοφόνους συλλάβανε?
Πόσους πολίτες σώσανε?
Και επίσης, πόση ΜΑΤατζίδικη βία χρειάζεται για να σωθέι μια βιτρίνα?
Ένα πολυκατάστημα?
Μια βιβλιοθήκη?
Η καλύτερα να ρώταγα, πόσα ΜΑΤατζίδικα δακρυγόνα χρειάζονται για να καεί ένα Κάππα Μαρούσι?
Για να καεί μια πτέρυγγα του ΕΜΠ, πόσες βολές χρειάζονται?
Επιτέλους, ποιοι χρειάζονται τους ΜΑΤατζήδες στην Ελλάδα?
Γιατί να τους πληρώνουμε όλοι μας?
Ανθολόγιο Εξεγερτικών Κειμένων
προκηρυξη για τους γονεις μου......
.....
Αυτά τα μαντρόσκυλα με τη στολή που σας τρομάζουν δεν τα φοβάμαι. Εσείς βλέπετε σ’αυτά κάποια τάξη κι ασφάλεια. Εμένα πάψτε να με κοροϊδεύετε γιατί βλέπω καλά ότι αυτή η τάξη είναι υποκρισία όσο για την ασφάλεια, οι ίδιοι είναι ο μεγαλύτερος κίνδυνος.
Είναι τα σύμβολα της εξουσίας. Της δικής σας, των δασκάλων, των πολιτικών, των μεγάλων που ζούν έτσι. Εσείς μάθατε να ζείτε έτσι εγώ όχι. Αν θέλουν να τα βάλουν μαζί μου αλίμονό τους. Δεν έχουν καμία ελπίδα και να το βάλουν καλά στο μυαλό τους. Είμαι οργισμένη κι επικίνδυνη. Και είμαστε πολλές και πολλοί, είμαστε παντού, είμαστε ακόμα και μέσα στα σπίτια των φονιάδων. Δεν μπορούν να κρυφτούν από μας όπου κι αν σταθούν. Με τον ένα ή τον άλλο τρόπο εμείς θα μείνουμε όρθιοι, όχι εκείνοι.
Μη μου θυμώνετε, αυτό που με μάθατε κάνω. Μου είπατε ότι η εξέγερση είναι μπάχαλο και καταστροφή. Τώρα που εξεγείρομαι μπάχαλο και καταστροφή θα πάρετε.
Σας αγαπάω. Με το δικό μου τρόπο αλλά σας αγαπάω.
Εχω όμως να φτιάξω το δικό μου κόσμο για να ζήσω τη δική μου ζωή ελεύθερη και για να το κάνω αυτό πρέπει να καταστρέψω το δικό σας κόσμο. Είναι το πιο σημαντικό πράγμα για μένα. Για να το πω με δικές σας λέξεις: αυτή είναι η δουλειά μου.
Μέειλ που έλαβε η κατάληψη της ΑΣΟΕΕ
Και μέχρι τα 18 νόμιζαν πως με έχουν με το μέρος τους. Άριστη διαγωγή, άριστοι βαθμοί, πτυχία σε ξένες γλώσσες. Ξέρετε, όλα αυτά τους κάνουν να σε λένε "καλό παιδί", εννοώντας πως θα μπεις σε μια καλή σχολή, θα αποκτήσεις μια καλή δουλειά, θα κάνεις μια καλή οικογένεια, θα είσαι ένας φιλήσυχος άνθρωπος, θα πηγαίνεις το Σάββατο στο σούπερ μάρκετ και τις Κυριακές εκδρομή με το αυτοκίνητο. Και δεν έχω τίποτα προσωπικό με αυτούς τους ανθρώπους. Αν κανείς δεν τους μίλησε για το παραθυράκι που θα τους δείξει εικόνες έξω από τον μικρόκοσμό τους δε φταίνε αυτοί. Αλλά και αν -μόνοι τους ή με βοήθεια- κοίταξαν από αυτό το παραθυράκι και αποφάσισαν πως δεν ενδιαφέρονται, είναι δική τους επιλογή και δε θα τους πιέσω για τίποτα. Το μόνο που μπορώ να κάνω είναι να τους δείξω και αυτό το "άλλο" και να τους αφήσω να διαλέξουν. Και ας μου μιλήσουν μετά για ευτυχία και πως αυτοί την εννοούν.
Και έγινα 20, αλλά δυστυχώς για κάποιους δεν έγινα φυτό. Αποφάσισα να ψάχνω ό,τι μου πλασάρουν για σωστό και να μαθαίνω πολλά για να αποκτήσω δική μου άποψη. Και μετά με τρόμαξαν. Με τρόμαξαν πολύ γιατί με κάποιον τρόπο με έβαζαν να διαλέξω: ή υποταγή ή ξύλο. Δε με κάνουν να πιστεύω σε δημοκρατία όταν με το που ανοίγω το στόμα με κυνηγάνε με ένα δακρυγόνο και με τρομοκρατούν. Και αυτό έχει δύο αποτελέσματα : ή φοβάσαι και μένεις σπίτι τρώγοντας τη φόλα ή γεμίζεις οργή.
Το ομολογώ. Στην αρχή πέτυχαν το πρώτο. Τρόμαξα. Παραλίγο να γίνω ένα με ό,τι πριν κατηγορούσα. Μόνοι τους όμως έσκαψαν το λάκκο τους. Χρειαζόταν ένα γερό χαστούκι για να ξυπνήσω. Και να το. Λυπάμαι αγαπητοί μου αλλά θα με βρείτε πάλι απέναντί σας. Είμαι μόνο 1,70 και 55 κιλά. Δεν έχετε ιδέα τι μπορώ να κάνω όμως.
Μια "καλή" φοιτήτρια.
Από την ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΒΕΡΟΛΙΝΟΥ
Βερολίνο, 12/12/2008Εμάς, τα μέλη της Πρωτοβουλίας Αλληλεγγύης Βερολίνου, μας ενώνει η πεποίθηση ότι τα πρόσφατα γεγονότα στην Ελλάδα αποτελούν μορφές εκδήλωσης μιας συνολικής κοινωνικής εξέγερσης.
Ο φόνος του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου δεν είναι μεμονωμένο τραγικό περιστατικό. Ένα κράτος που κάνει πλιάτσικο στην κοινωνία έχει ανάγκη την αστυνομική βία και την καταστολή. Την κοινωνική εξέγερση στην Ελλάδα την προκάλεσε η γενικευμένη αποδόμηση του κοινωνικού κράτους. Η πρόσφατη βία στους δρόμους οφείλεται στη βία που ασκεί το ελληνικό κράτος στους πολίτες:
Το 22% των Ελλήνων ζει κάτω από το όριο της φτώχειας. Πολλοί εργαζόμενοι δουλεύουν χωρίς ασφάλιση για 700 ευρώ ή και για ακόμα λιγότερα. Την ίδια στιγμή, μερικά δισεκατομμύρια ευρώ ξοδεύτηκαν για τη φιέστα των Ολυμπιακών Αγώνων το 2004.
Η Ελλάδα έχει ετήσιες εξοπλιστικές δαπάνες της τάξεως των 4,5 δισ. ευρώ, δηλαδή σε σχέση με τον προϋπολογισμό της έρχεται 4η στην παγκόσμια αγορά όπλων.
Η δημόσια παιδεία είναι στην Ελλάδα είδος πολυτελείας. Η παραπαιδεία ανθεί. Το δημόσιο πανεπιστήμιο υποφέρει από μακροχρόνια υποχρηματοδότηση. Η ελληνική κυβέρνηση όμως, αντί να αυξήσει τη χρηματοδότηση, προσπαθεί να ιδρύσει ιδιωτικά πανεπιστήμια. Για να πετύχει μάλιστα το στόχο της, δεν δίστασε –μάταια– να επιχειρήσει αναθεώρηση του Συντάγματος.
Το ΕΣΥ βρίσκεται υπό κατάρρευση, καθώς υποφέρει από δραματικές ελλείψεις σε νοσηλευτικό προσωπικό, υποδομή και εξοπλισμό. Τα χρέη των δημόσιων νοσοκομείων ανέρχονται σε 4,5 δισ. ευρώ. Η υγεία στην Ελλάδα είναι εμπορεύσιμο αγαθό.
Οι ελληνικές τράπεζες είναι από τις πλέον κερδοφόρες στην ΕΕ, ενώ πολλά ελληνικά νοικοκυριά είναι καταχρεωμένα σε αυτές. Στην Ελλάδα άνθρωποι χάνουν σε πλειστηριασμούς τα σπίτια τους για χρέη της τάξεως των 1.000–3.000 ευρώ. Για την αντιμετώπιση της οικονομικής κρίσης η ελληνική κυβέρνηση χάρισε στις ελληνικές τράπεζες 28 δισ. ευρώ.
Στην Ελλάδα δεν υπάρχει διαχωρισμός κράτους και εκκλησίας. Η τεράστια περιουσία της εκκλησίας, η οποία με μια πρόχειρη και συντηρητική εκτίμηση ανέρχεται σε 20 δισ. ευρώ τουλάχιστον, δεν φορολογείται. Ταυτόχρονα, το κράτος εκχωρεί στην εκκλησία δημόσιες εκτάσεις. Η εκκλησία στην Ελλάδα είναι ένα πανίσχυρο real estate.
Τον Αύγουστο του 2007 κάηκε η μισή Ελλάδα. Τα μεγάλα τουριστικά συγκροτήματα έχουν ήδη αρχίσει να χτίζουν στα καμένα.
Η Ελλάδα συγκαταλέγεται στις χώρες με τη μεγαλύτερη διαφθορά στην ΕΕ.
Η Ελλάδα αποτελεί χώρα υποδοχής μεταναστών. Το 1998 το ποσοστό των αιτήσεων ασύλου που έγιναν δεκτές ήταν 11,3%, το 2007 μόλις 2,05%. Τα παιδιά των μεταναστών που γεννιούνται και μεγαλώνουν στην Ελλάδα δεν θεωρούνται έλληνες πολίτες. Δεκάδες μετανάστες πνίγονται κάθε χρόνο στο Αιγαίο• όσοι καταφέρουν να φτάσουν στο ελληνικό έδαφος έρχονται αντιμέτωποι με την απάνθρωπη συμπεριφορά των λιμενικών αρχών και της αστυνομίας.
Μέχρι στιγμής, η Πρωτοβουλία μας έχει προβεί σε μια σειρά από ενέργειες. Οι επόμενες θα είναι οι εξής: 1. Τετάρτη 17/12, εκδήλωση με καλεσμένους ομιλητές στο Humboldt Universität, στις 19.00, με θέμα «Κοινωνικά κινήματα στην Ελλάδα: παρελθόν και παρόν», 2. Πέμπτη 18/12, ενημέρωση και συζήτηση στο Studentisches Kulturzentrum Potsdam / KuZe, στις 20.00, με θέμα «Η εξέγερση στην Ελλάδα: Ενημέρωση, υπόβαθρο, συσχετισμοί».
Πιστεύουμε ότι η εξέγερση στην Ελλάδα πυροδοτήθηκε από την έλλειψη προοπτικής και ελπίδας για τους νέους και για όλη την κοινωνία. Τα βαθύτερα αίτια αυτής της εξέγερσης είναι κατά τη γνώμη μας παρόντα τόσο στη γερμανική κοινωνία όσο και σε άλλες χώρες.
Πηγές στατιστικών στοιχείων:
1. Συνήγορος του Πολίτη: http://www.synigoros.gr
2. Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες: http://www.unhcr.gr
3. Εθνική Στατιστική Υπηρεσία της Ελλάδος: http://www.statistics.gr
Νοσταλγείτε τις ξέγνοιαστες μέρες;
Νοσταλγείτε τις ξέγνοιαστες μέρες;
Τότε που καταναλώναμε αβίαστα αντικείμενα και εικόνες;
Τότε που τα παιδιά ξυπνούσαν νωρίς και πήγαιναν σε ένα απαξιωμένο σχολείο;
Τότε που καίγονταν δάση και όχι μαγαζιά;
Τότε που δεν επιτρεπόταν να φανταστούμε έναν αξιοπρεπή μισθό για την εργασία μας;
Τότε που το κεράκι της εκκλησίας γινόταν οικόπεδο;
Τότε που η οικονομική κρίση απέλθε χιλιάδες ανθρώπους;
Τότε που οι επιθυμίες μας χωρούσαν σε εορτοδάνεια;
Τότε που οι μετανάστες δούλευαν για μισθούς πείνας στην αγορά της μαύρης εργασίας;
Τότε που η συγκάλυψη της αστυνομικής βίας ήταν καθημερινότητα;
Νοσταλγείτε τις ξέγνοιαστες μέρες;
Τότε που είχαμε φαντασιώσεις και όχι όνειρα;
ΕΜΕΙΣ ΟΧΙ.
Ας μεταθέσουμε τα όρια του εφικτού.
Αναρτήθηκε από katalipsi askt
Ακου εμποράκο:
Εσύ ο μεσόκοπος νοικοκυραίος που πιστεύεις ότι κινδυνεύεις από τους εξεγερμένους
Αλλο ένα θύμα της καταστολής είσαι κι εσύ. Η αποδόμηση της γλώσσας από τα κυρίαρχα ΜΜΕ σε έχει φέρει σε απόγνωση;
"ως πότε θα τα σπάνε οι κουκουλοφόροι;"
"τι φταίει το μαγαζάκι μου;"
"γιατί καταστρέφουν την περιουσία του κοσμάκη;".
Ακούς για "βάνδαλους" που μόνο στόχο έχουν να σε λεηλατήσουν. Σε πείθουν γι αυτό και σε καλούν να γίνεις μέρος του συστήματός τους. Σου είπαν ότι η εξέγερση στρέφεται εναντίον σου.
Ποιός στα λέει όλα αυτά;
Είναι ή όχι ο ίδιος που σε λεηλατεί καθημερινά; Ο ίδιος που άρπαξε τις οικονομίες σου με τις χρηματιστηριακές φούσκες, εκείνος που σε κρατάει όμηρο με τα ενυπόθικα δάνεια και σε κατακλέβει με τα τραπεζικά επιτόκια. Ο ίδιος που σε κοροιδεύει χρόνια τώρα, με μπλέ, πράσινους και κόκκινους κόκκους, που σε απειλεί με την ίδια βία που άφησε στον τόπο τον 15χρονο Αλέξη για να σου ληστεύει το χαράτσι της φορολογίας, να σου αποσπά τα λύτρα των ασφαλίστρων για υπηρεσίες που ξέρεις καλύτερα από τον καθένα ότι δε θα στις δώσει ποτέ. Είναι ο ίδιος που σε τρομοκρατεί με τη δήθεν εθνική απειλή της εξέγερσης ενώ έχει φροντίσει ήδη να σε κρατάει σε καθεστώς μόνιμης ομηρίας. Είναι αυτός που μπορεί να οικειοποιείται και να διανέμει στους οικείους του όσα σου αρπάζει, δήθεν για κοινωνικούς σκοπούς ώστε να απαλύνει το δίκαιο αίσθημα της αδικίας που νοιώθεις. Αυτός που βλέπεις να κατακλέβει ατιμώρητος τους πάντες για λογαριασμό του μεγάλου κεφαλαίου, κι όταν σε φτάνει στο αδιέξοδο της πτώχευσης να αναγκάζεσαι να ακολουθήσεις το παράδειγμά του, να παίρνεις δηλαδή με πλάγιους τρόπους το μερίδιο της κοινωνικής λεηλασίας, μόνο που εσύ δεν έχεις με το μέρος σου ούτε το νόμο ούτε τη "δικαιοσύνη" ούτε τους μηχανισμούς βίας, με αποτέλεσμα να σε "τσακώνει" σαν κοινό κλέφτη, να σε διαπομπεύει στα μάτια μιας κοινωνίας που με τη σειρά της τον εμπιστεύεται, κλεινοντάς σε τελικά στα κελιά σαν κοινό απατεώνα.
Πάρε χαρτί και μολύβι, βάλτα κάτω και βρες μόνος σου πόσα είναι αυτά που σου έχει λεηλατήσει το κράτος, κι ούτε λόγος για αποζημιώσεις.
Σήμερα ο "κουκουλοφόρος" είμαι εγώ, έτσι στα δείχνουν κι έτσι τα καταπίνεις αμάσητα. Αύριο ο "κουκουλοφόρος" και ο "εθνικός κίνδυνος" θα είσαι εσύ.
Δεν βγήκαμε στους δρόμους για να επιτεθούμε σε σένα, το βιός σου και τις ανάγκες σου. Ο αγώνας μας είναι ενάντια στους ίδιους αυτούς που σε λεηλατούσαν και σε λεηλατούν, για να σταματήσει η λεηλασία επιτέλους. Δε θα το δείς αυτό γιατί οι ανάγκες μας δεν χωρούν στο χαζοκούτι που προστάζει την κοινωνική σου συμπεριφορά.
Οσοι κατεβήκαμε στο δρόμο συνειδητά δεν σου είμαστε ξένοι. Είμαστε τα παιδιά. τα αδέλφια και οι φίλοι σου. Δεν έχουμε στόχο εσένα και την πενιχρή σου περιουσία.
Δεν είμαστε όμως στρατηγοί και δεν ελέγχουμε κάθε εκδήλωση αυτής της οργής. Νέοι άνθρωποι και οι σκληρότερα εκμεταλευόμενοι που κατεβαίνουν στο δρόμο χωρίς καμία συνειδητοποίηση όσον αφορά την ποιότητα και τον τρόπο που διεξάγουμε την άμεση ρήξη με την καταπίεση δεν ελέγχονται από εμάς ούτε μας δίνουν λόγο για τις πράξεις τους.
Τόσο καιρό η ίδια εξουσία που σήμερα έχει το θράσσος να σε καλεί να την υπερασπιστείς, παρουσίαζε τους εξεγερμένους σαν "βάνδαλους" που καταστρέφουν την περιουσία σου και κλέβουν τα υπάχοντά σου. Εκείνη διαπαιδαγώγησε τα παιδιά και τους "άθλιους" να αντιλαμβάνονται την εξέγερση σαν πλιάτσικο και καταστροφή. Εκείνη τους επέβαλε την ανάγκη για τα καταναλωτικά αγαθά που σήμερα λεηλατούν για να τα αποκτήσουν, αφού τους στέρησε κάθε άλλο μέσο απόκτησής τους. Εμείς πάντα τα φτύναμε όλα αυτά και δείχναμε σαν αξία τη ζωή και την ελευθερία.
Ηρθε για άλλη μια φορά ο καιρός να επιλέξεις αν θα είσαι ο μαλάκας που θα καλούν όποτε χρειάζονται να τους προστατεύσει για να ξεκινήσουν τη νόμιμη λεηλασία σε βάρος σου αμέσος μόλις περάσει ο κίνδυνος ανατροπής τους.
Ηρθε η ώρα να επιλέξεις αν είσαι άνθρωπος με αίμα από αυτό που χύσανε στο δρόμο τα κρατικά καθάρματα.
Ηρθε η ώρα να τους δείξεις ότι υπάρχεις σαν άτομο κι όχι σαν άλλοθι για την ασυδοσία τους να σε λεηλατούν.
Οπως σε αγνόησαν αγνοησέ τους,
όπως σε πλήγωσαν πλήγωσέ τους, όπως σε τσάκισαν ΤΣΑΚΙΣΈ ΤΟΥΣ!
Tuesday, October 07, 2008
Συμβουλές προς τους Καπιταλιστές
Ό,τι συμβουλή και να του δώσεις, θα σε κοιτάει με μάτια ορθάνοιχτα και θα κουνάει συγκαταβατικά το κεφάλι.
- Έπρεπε το κράτος να σας ελέγχει περισσότερο!
- Ναι, έπρεπε να μας ελέγχει περισσότερο...
- Έπρεπε ο πλούτος να μοιράζεται πιο ομοιόμορφα για να στηρίζεται η κατανάλωση που στηρίζει τις επενδύσεις σας!
- Ναι, έπρεπε να μοιράζουμε τον πλούτο μας....
- Έπρεπε να είστε λιγότερο άπληστοι και ριψοκίνδυνοι!
- Ναι, είμασταν άπληστοι και ριψοκίνδυνοι...
- Έπρεπε να κάνετε αυτό!
- Ναι, αυτό....
Οι μέρες των γεμάτων αυτοπεποίθηση χρηματιστών και γεμάτων χρήμα επενδυτών έχουν περάσει.
Από την άλλη δεν πρέπει να παρασυρθούμε στην κριτική μας, και χρειάζεται για τις "συμβουλές" μας κάνουμε πλήρη χρήση όλων όσα τόσα χρόνια γνωρίζαμε/μαθαίνουμε ώστε να μην εκμεταλλευθούμε τον "απατημένο σύζυγο".
Πχ γνωρίζαμε πως:
* Η σοσιαλδημοκρατία ήταν μια επινόηση των καπιταλιστών για να συγκρατήσουν τις μάζες που υπνωτίζονταν από τα επαναστατικά κελεύσματα των καιρών στις αρχές του 20ού αιώνα.
* Ο σοσιαλισμός δεν έχει σχέση με την κοινωνία της Σοβ. Ένωσης, αποτέλεσμα των επιλογών των Μπολσεβίκων, ενός Κόμματος που πρέσβευε την Δικτατορία του Προλεταριάτου.
Όλα αυτά μόνο ως ιστορικά πειράματα θα έπρεπε να τα εκλάβουμε.
Ο σοσιαλισμός σχηματοποιήθηκε στα βάθη του μεσαίωνα μέσα από τους αγώνες των αγροτών και εργατών για δικαιώματα, και έχει τις ρίζες του πιο ακόμη βαθιά, στην Αθηναϊκή Δημοκρατία.
* Η ελευθερία στην οικονομία είναι εκ των ουκ άνευ για την κοινωνική μας απελευθέρωση.
Φυσικά η ελεύθερη οικονομία δεν έχει σχέση με το επινόημα της "ελεύθερης αγοράς".
Η ρύθμιση των αγορών είναι απαραίτητη και θεμιτή.
[edit: συνέπεια της ταξικής μου συνειδητοποίησης του Δεκέμβρη]
Και η κοινωνική ιδιοκτησία των Μέσων Παραγωγής πηγή ισότητας.
* Το κέρδος είναι μια σημαντική κινητήριος δύναμη, που καμία κοινωνία δεν έχει ελπίδες μακροημέρευσης αν δεν το δαμάσει ή αν αποπειραθεί να το καταργήσει.
* Η αγορά είναι ένα κοινωνικό εργαλείο πληροφόρησης, και όχι εύκολου πλουτισμού,
πχ μέσω των 5ετών πλάνων η Σοβ. Ένωσης επέτυχε πολλά, παρόλαυτά υπερκεράσθηκε από την ζωντάνια της δυτικής οικονομικής μηχανής, εν μέρη και γιατί οι σχεδιαστές της σοβιετικής οικονομίας δεν έπαιρναν feedback από τις επιλογές τους αφού δεν λειτουργούσε καμία ουσιαστική αγορά στην επικράτεια της Σ.Ε.
* Πλέον, δεν πρόκειται να το δεχθούμε για τον πλανήτη μας οποιοδήποτε σύστημα είναι αντι-δημοκρατικό(οδηγώντας μας πάλι πίσω σε μια ετερόνομη κοινωνία) ή δεν εγγυάται τα ανθρώπινα δικαιώματα .
Γνωρίζουμε πλέον αρκετά για να συμβιβαστούμε με κάτι λιγότερο.
Και επιτέλους χρειάζεται να είναι παγκόσμιο, κατανεμημένο και χαλαρό!
Όχι άλλες θανατικές καταδίκες, σύνορα, θρησκευτικές μισαλλοδοξίες, ηθικολογίες, αχανής μηχανισμούς και γραφειοκράτες, απρόσωπους αντιπροσώπους και προσωποποιημένους αρχηγικούς θεσμούς (αυθεντίες).
Sunday, September 21, 2008
Αεροπορικοί Βομβαρδισμοί και Τρομοκρατία
Υποκρινόμαστε δηλαδή πως αρκεί η προειδοπίηση από τις τουρμπίνες του αεροπλάνου/tomahawk για να δώσεί στα υποψήφια θύματα την ευκαιρία να αποδράσουνε του εκρηκτικού θανάτου τους?
Μία Γκουρενίκα, μία Δρέσδη και δυό πυρηνικά ολοκαυτώματα στη Χειροσίμα και στο Ναγκασάκι δεν αρκούν για να μας κάνουμε να δούμε το αυτονόητο:
Ότι δεν διαφέρει η από αέρος δολοφονία ανθρώπων από τα τρομοκρατικά χτυπήματα, αφού και στα δύο δεν γίνονται διακρίσεις στα θύματά!
(αντίθετα, γνωρίζουμε πως μια τηλεχειριζόμενη βόμβα εννίοτε μπορεί να είναι πολύ ακριβής, χτυπώντας πχ μόνο την κατοχική περίπολο)
Γιατί να θεωρούμε "φυσικό" οι πιλότοι να ρίχνουνε βόμβες σε κατοικημένες περιοχές, έστω και αν σε αυτές κατοικούν ταλιμπάν!
Θεωρώ αυτούς που τις ρίχνουν και αυτούς που τις διατάζουν ως τρομοκράτες.
Θα έπρεπε μάλιστα οι αεροπορικοί βομβαρδισμοί να συγκαταλέγονται στα εγκλήματα πολέμου!
Στον ΟΗΕ θα έπρεπε να συνταχθούν πολύ αυστηροι κανόνες εμπλοκής της αεροπορίας σε χερσαίες πολεμικές επιχειρήσεις.
Και κάτι θετικό:
Το αεροπλάνο είναι πολύ ευγενές τεχνικό μέσο για να το μετατρέψουμε σε όργανο δολοφονίας.
Όλα αυτά, με αφορμή τα άμαχα θύματα της αμερκανική αεροπορίας σε Αφγανιστάν και Πακισταν.
Περεπιτόντως, αυτή η μέθοδος της αμερικανικής αεροπορίας, η οποία δείχνει να φέρει μικρότερο ρίσκο, είναι ο ασφαλέστερος δρόμος της αποτυχίας για τον κατακτητή.
Ακριβώς γιατί είναι τρομοκρατική μέθοδος!
Tuesday, September 16, 2008
Κοινό νόμισμα (euro), ξέχωρος Πληθωρισμός!
αλλά ξεχωριστό πληθωρισμό?
Wednesday, September 03, 2008
Ο Χριστόδουλος και οι Δωρεές Οργάνων από Αυστραλία
Οι μεταμοσχεύσεις φέτος, το 2008 διπλασιάστηκαν σε σχέση με το 2007.
Μέχρι σήμερα έχουν γίνει 15 μεταμοσχεύσεις (δηλαδή το 2007 έγιναν 7?)
Εγώ πάντως δεν ξεχνώ ότι ο πρώην αρχιεπισκοπος Χριστόδουλος,
ενώ ζητιάνευε στις ΗΠΑ για κανά συκωτάκι, δεν εδέησε μετά να πει ένα καλό λόγο για τις δωρεές οργάνων στους πιστούς του.
Ελπίζω να μην το έχουμε ξεχάσει αυτο όταν θα προσπαθούν να μας τον αναγορεύσουν σε "όσιο" μετα από 50 χρόνια!
Friday, July 25, 2008
Άδικη η ποινικοποίηση για οσους προσφέρουν δουλειά στους Μετανάστες-χωρίς-Χαρτια
Αισθάνομαι πως η ραστώνη του καλοκαιριού, όπως στον Ξένο του Καμύ,
είναι το καλύτερο περιβάλλον για την τέλεση εγκλημάτων.
Και πάλι αυτή τη φορά ο "ξένος" θα είναι το θύμα.
Δηλαδή πιστεύουμε οτι είναι δυνατό καταρχή μια τέτοια απαγόρευση να εφαρμοστεί?
Και πως θα τραφούνε αυτοί οι άνθρωποι?
Είναι προφανές ότι με το ρίσκο της τιμωρίας οι εργοδότες θα δίνουν χωρίς ενοχές ακόμη πιο εξευτελιστικά μεροκάμματα στους άτυχους μετανάστες-χωρίς-χαρτια.
Μια επανάληψη της κατάστασης όπου η αποσαθρωμένη κοινωνία μας ζητά σωτηρία από τους υπερτιμιμήμενους νόμους της.
Monday, July 07, 2008
Έλεγχος προς την Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας
γιατί ανησυχώ πως ξεχνιούνται, αφού τον ελεγκτικό ρόλο που θα έπρεπε να παίζει το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης δεν τον αναλαμβάνει κανείς άξιος να ξεπεράσει τα εμπόδια του στρεβλού κοινο(δ)ουλευτικού μας συστήματος:
Σκάνδαλα με Πατέντα
* Υποκλοπές,
* Απαγωγές πακιστανών,
* Δομημένα Ομόλογα,
* Αγονες Γραμμές
* Βατοπέδιο
* Siemens
* Ζαχοπουλιάδα με Θέμο και Κλαδά.
* Οι κουμπάροι Γαλατάδες φτιάχνουν δικό τους Καρτελ
Ηθικής Τάξης
αρκετά από τα παραπάνω συν:
* Η Off-Shores του Βουλγαράκης
* Η καντίνα του Μαγγίνα και το αυθαίρετο του Σουφλιά
* Τα τσιφτετέλια του Τσιτουρίδη
Αποτυχία στη Νομοθέτιση
* Βασικός Μέτοχος
* Δωρεές στα μέλη των ΔΣ των ΑΕ
* Σύμφωνο Συμβίωσης για "Κανονικούς"-Μόνο
Παρεμβάσεις σε Θεσμούς
* Ανεξάρτητες Αρχές,
* Μετονομασία ΣΔΟΕ σε ΥΠΕΔΑ και απαξίωση (βλ. έλλειμμα)
* Κυνήγι μαγισσών στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση
* Βούληση για κατάργηση του ΣτΕ
Παρεμβάσεις στη Δικαιοσύνη
* Πόρισμα Ζορμπά
* Αργοπορία Siemens
* Ανοησία Υπουργών Βατοπεδίου
* Παραγκώνιση γυναικών στην επετηρίδα ανωτέρων δικαστών
* Πειθαρχική δίωξη στον Μπάγια για κριτική στους εισαγγελείς
* Πειθαρχική δίωξη σε δικαστές που δικαιώνουν συμβασιούχους
Οι συνθήκες έχουν αλλάξει, οι νεότεροί εξεγείρονται από ένστικτο,
δεν βλέπω να έχουν όμως την παρατηρητικότητα ή τις γνώσεις να διακρίνουν και να θυμηθούν τις αδικίες.
Αν και νομίζω ότι πλέον αρχίζει να μας γίνεται συνήθεια η απλή απαρίθμηση της αποσύνθεσης.
Σκοπεύω να καταγράφω εδώ ότι νεότερο προκύπτει.
Wednesday, February 27, 2008
Οστρακισμός και Ανώνυμες Καταγγελίες στο press-gr
Το οτι είμαστε κατά στο να πλήττει ένας Ανώνυμος τον Επώνυμο?
Μήπως όμως κάτι τέτοιο δεν ήταν ο Οστρακισμός στην αρχαία Αθήνα?
Μυστική ήταν η ψηφοφορία του!
(και σήμερα δεν μιλάμε για κάτι τόσο σκληρό, εξορία, αλλά για τιμωρία δια των λόγων)
Κοιτάξτε, χωρίς υπερβολική αίσθηση ρομαντισμού, θεωρώ πως το η πολιτεία μας δεν είναι δημοκρατική.
Ναι, έχουμε δικαιώματα και άλλες κατακτήσεις του φιλελευθερισμού, αλλά είμαστε σε λάθος τροχιά, έχουμε απολέσει την σημασία των λέξεων σχετικές με την αυτονομία μιας πολιτείας.
Ζητάμε από το κράτος να μεριμνεί αυτό ώστε να λειτουργούν οι θεσμοί σωστά ώστε να κάνουμε εμείς ανενόχλητοι τις "δουλειές" μας!
Αυτός δεν είναι ο ορισμός του πολίτη αλλά του "υπηκόου μιας ευνομούμενης ολιγαρxικής πολιτείας".
Χρειάζεται εδώ και τώρα να αλλάξει η ιεράρχηση των αξιών μας ώστε να σπρώξουμε την ετερόνομη πολιτεία μας στην ουσιαστική αυτονόμηση και αυτοθέσμιση.
Δεν μπορεί να διαβάζουμε παντού πως
* <<υπάρχει διαφθορά>>,
* <<υπάρχουν κλέφτες>>,
* <<οι δημοσιογράφοι τα παίρνουν για να τα κρύβουν>>
και άλλες τέτοιες (άναρθρες κραυγές)
και όταν συζητάμε για το μόνο θεσμό που μπορεί να ελέγξει αυτά τα φαινόμενα αυθαιρεσίας, να κιοτεύουμε.
(μιλάω για την ανώνυμη καταγγελία, ένα "οστρακισμό με τα λόγια")
Το γεγονός, ότι ενώ ξεκινάμε για την αλήθεια, καταλήγουμε στην *Ευθύνη* και στην *Υποχρέωση Τεκμηρίωσης*,
που στη προκειμένη περίπτωση του internet ουσιαστικά σημαίνει απόπειρα ΦΙΜΩΣΗΣ,
πιστεύω πως οφείλεται στο ότι τοποθετούμε τις αξίες της "τιμής και της υπόληψης" πάνω από την Ελευθερία του Λόγου και την Διαφάνεια.
* Είναι έτσι?
Στα πρακτικά τώρα, υπενθυμίζω πως αν είναι χ1 φορά δύσκολα να ανασκευάσεις μια συκοφαντία σε ένα "υψηλής επισκεψιμότητας site",
είναι χ5 φορές δυσκολότερο να αναστρέψεις το κλίμα που καλλιεργεί ο "τύπος" και χ25 αν λειτουργούν ο "τύπος" και το δικαστικό/κυβερνητικό σύστημα συνδυασμένα!
(χονδρικές εκτιμήσεις)
Δείτε τι έγινε με το press-gr:
Σε αυτό έγιναν ανώνυμες καταγγελίες για Χ δημόσια πρόσωπα.
Σήμερα μερικά εξ αυτών "απάντησαν" με (150?) μηνύσεις, κυριολεκτικά "όπου λάχει"!
Τα κανάλια το παίζουν σαν να εξαρθρώθηκε σπείρα εκβιαστών!
Η κυβέρνηση μιλάει για νέους νόμους με αφορμή αυτό.
Πες μου, είναι το ίδιο τα 2 όπλα?
(internet εναντίον τύπου+μηνύσεων+κυβέρνηση)
Και όσο για το αν το site που συκοφαντεί έχει υψηλή επισκεψιμότητα, υπενθυμίζω ότι λίγα τέτοια υπάρχουν που να μην επιτρέπουν το σχολιασμό.
Θα έπρεπε να αγωνιζόμαστε το επιτρέπουν όλα.
Δείτε τι έπαθε ο Ν. Δήμου από τη απέλπιδα προσπάθεια να "καθωσπρεπίσει" τα σχόλια.
Μια από τα κίνητρα να προσπαθεί κάτι τέτοιο είναι ΚΑΙ οι νόμοι περι συκοφαντίας κτλπ.
* Αυτό θέλουμε,?
* Μήπως η πολυνομία δικαιολογεί και τον ρόλο των super-moderators?
(δεν είναι προσωπική επίθεση σε αυτούς, απλά όντως πιστεύω ότι η χρησιμότητά τους επιβάλλεται ΚΑΙ από τους νόμους αυτούς)
Για να καταλήξω:
Υποστηρίζω ότι όταν σε "συκοφαντούν" είναι χειρότερα (κατά αύξουσα σειρά):
1) στο internet (forums, blogs)
2) κουτσομπολιό, καφενείο, πηγαδάκια, τηλεφωνικά, πίσω από την πλάτη μας,
3) στον τύπο,
4) στον τύπο και από την κυβέρνηση (πολιτεία) μαζί.
Kαι η παραπάνω σειρά προκύπτει από το πόσα περιθώρια έχεις να αντιδράσεις!
Το internet σίγουρα σου δίνει τα περισσότερα περιθώρια αντίδρασης.
* Οι νόμοι που προτείνει η κυβέρνηση θεωρώ πως είναι περιττοί καθώς όλο και περισσότεροι θα εξοικειώνονται με το μέσο.
* Οι νόμοι που ισχύουν για τον τύπο είναι περιττοί και πρέπει να μην ισχύουν στο internet.
Tuesday, February 26, 2008
Τα blogs δεν είναι εφημεριδες ή "κανάλια"
* Δεν υπάρχει ένα εκδοτικό συγκρότημα από πίσω!
* Δεν επιδοτείται, δεν προβάλεται, δεν διαφημίζεται!
* Δεν πωλείται ούτε αγοράζεται (στην συντρηπτική πλειοψηφία των περιπτώσεων).
* Εκφράζει τους πολίτες και δεν απευθύνεται στον εισαγγελέα.
* Ούτε και ο εισαγγελέας θα έπρεπε να ζητάει τα στοιχεία του blogger για να κάνει "επώνυμη καταγγελία"
Αν εξισώσουμε τα blogs με τον τύπο, θα φιμώσουμε αποτελεσματικά ότι αμφισβητεί την υπάρχουσα διεφθαρμένη κατάσταση.
Έχετε διαβάσει το άρθρο 14 του συντάγματος.
Δεν προστατεύει, "ελέγχει"!
Η ελευθερία του λόγου είναι πολύ ευαίσθητη για να "ελεγχθεί" χωρίς ουσιαστικά να καταργηθεί!
Είμαι αντίθετος στην επέκταση της συκοφαντικής δυσφήμισης στην blogοσφαιρα.
Βασικό επιχείρημα είναι ότι:
Όσοι ξέρουν από το ιντερνετ
(και γίνοται συνεχώς περισσότεροι αυτοί)
γνωρίζουν να κρίνουν αυτά που διαβάζουν.
Μαθαίνουν να αποκτούν *γρήγορα* άποψη,
και να την αλλάζουν *εξίσου* *γρήγορα* όταν δεδομένα αλλάζουν.
Σε ένα τέτοιο περιβάλλον, υποστηρίζω ότι το να απολογηθείς για τις άδικες/ψευδείς κατηγορίες είναι πολιτικά ορθότερη κίνηση, και με περισσότερες περιπτώσεις να "κερδίσεις" από το να μηνύσεις!
Ακόμη πιο κυνικά:
Οι δικαστές δεν αποκαταστούν υπολήψεις! Απλά φιμώνουν τους σπιλωτές.
Μόνο οι ειλικρινείς απολογίες ενδέχεται να τις αποκαταστήσουν.
Ακόμη και αν είμαστε αθώοι μπορεί να χρειαστεί να απολογηθούμε.
(αυτό διδάσκει ο Σωκράτης του Πλάτωνα)
Και είναι πολύ πιο εύκολο να απολογηθείς μέσω blog παρά μέσα στο δικαστήριο.
Τα "εγkλήματα λόγων" θα έλεγα οτι πρέπει να έχουν ανάλογη προφορική τιμωρία!
Ακόμη και αν σήμερα φοβόμαστε γιατί οι πολίτες δεν είναι ώριμοι για την απόλυτη ελευθερία του λόγου, δεν πρέπει να αποτελεί σοβαρή δικαιολογία για ένα περιοριστικό νόμο που απειλεί να ακυρώσει την ουσιαστική ελευθερία του διαλόγου στο ιντερνετ.
Monday, February 25, 2008
Περιμένοντας το...Μπήτερμαν και τους Εμπρηστές
http://www.imerisia.gr/article.asp?catid=4667&subid=2&pubid=329086
Τις φωτιές του καλοκαιριού του 2007 δεν τις βάλανε οι "ασύμμετροι" εμπρηστές!
Ήταν όμως αναμενόμενες, και συνεπώς υπήρξε "ασύμμετρη πρόνοια".
Το press-gr.blogspor.gr και η ελευθερία στην Ανωνυμία
και χωρίς να συνεκτιμώ το ποινικό μέρος (των εκβιασμών), ανεξάρτητα του το αν επιβεβαιώνεται:
Θεωρώ όλη αυτή την υπόθεση σαν επίθεση στην ελευθερία του λόγου στο internet.
Περιμένω όλοι σαν bloggers να υπερασπιστούμε το δικαίωμα στην ανωνυμία!
Μπορεί σήμερα, όπως ειπώθηκε, η κοινωνία μας να είναι ευάλωτη στις ανεύθυνες πληροφορίες του ανώνυμου internetικου πλήθους,
δεν θα παραμείνει όμως για πάντα ανώριμη.
Και δεν θα πρέπει με βάση τις σημερινές μας φοβίες να υπονομεύσουμε την ελευθερία του μέσου για τα επόμενα χρόνια.
Έχουμε ανάγκη την ουσιαστική ελευθερία του λόγου στο internet,
το μόνο μέσο που πραγματικά έχει νόημα να μιλάμε για πολιτικές ελευθερίες σαν και αυτή.
Δεν ζούμε σε πόλεις των 50.000 κατοίκων του μεσαίωνα όπου τα "πάρκα" ήταν ο φυσικός χώρος πολιτικών ζυμώσεων.
Αυτή η "ελευθερία του λόγου" αν και θεμιτή, σήμερα δεν αρκει!
Σήμερα αν θέλω να με ακούσουν θα τα πω στο internet.
Και στο internet θέλω να προστατεύομαι, εγώ ο πολίτης, όχι μόνο οι δημοσιογράφοι.
* Και είναι σημαντικό ακόμη περισσότερο στην Ελλάδα που υπάρχει ο "τυποκτόνος" νόμος πέρι συκοφαντικής δυσφήμισης, που αφορά όλους μας (βλέπε Νταλάρας εναντίων Πανούση ή Σαρρής εναντίων Λαζόπουλου).
* Και είναι σημαντικό ακόμη περισσότερο σήμερα που η διαφθορά στους προϋπάρχοντες θεσμούς κυριαρχεί.
Η Ελευθερία του Λόγου είναι ένα ευαίσθητο δικαίωμα που πολύ δύσκολα "ελέγχεται" χωρίς στην πράξη να καταργείται!
Το να θεωρούμε τα blog ως "τύπο" και να βλέπουμε την "συκοφαντική δυσφήμιση" να επεκτείνεται και σε αυτά ισοδυναμεί με φίμωση".
Και μερικοί θέτουν εύλογους προβληματισμούς:
Τι θα γίνει δηλαδή?
Θα μπορεί οποιοσδήποτε να μας κατηγορήσει ανώνυμα, και μετά εμείς
"...άντε να αποδείξουμε πως δεν είμαστε ελέφαντες..."!
Η παραπάνω ρήση περί "ελεφάντων" ισχύει για όταν σε κυνηγάει το ποινικό σύστημα, και όχι αν σε κυνηγάν οι bloggers!
Μην αντιστρέφουμε τα επιχειρήματα.
Και καλό είναι σε τέτοια καινοφανή ζητήματα να μην παίρνουμε ως δεδομένα όσα υποβάλλονται από τους υπάρχοντες νόμους, αλλά να ξεκινάμε, τρόπο τινά, από μηδενική βάση, αναλογιζόμενοι το όφελος της κοινωνίας και τους θεμιτούς σκοπούς ενός "νομοθέτη", δηλαδή εμάς.
Με λίγα λόγια θα 'πρεπε να ζητάμε:
Ελευθερία λόγου και Διαφάνεια πάντα και στα πάντα!
Αν αφήσουμε την νομική-εισαγγελική πλευρά και αυτού θέματος να κυριαρχήσει
θα χάσουμε τη μάχη στο πολιτικό της σκέλος, στο θέμα των βασικών μας δικαιωμάτων.
Θα περίμενα καθένας μας σε αυτό το μέσο να ξεκινήσει αυτή τη μάχη.
Αν θέλετε να συνεχίσουμε να μιλάμε και αύριο.
Monday, January 21, 2008
Alice, Bob και Charlie με τακούνια!
Ο Βοβ πιστεύει ότι δεν είναι κακό οι κοπέλες εκτός από μακιγιάζ(καφές, τσιγάρα και αλκοόλ) να φοράνε, που και που, τακούνια(φούντα) και μάσκαρα(πρέζα).
Φυσικά τα τακούνια και η μάσκαρα είναι απαγορευμένα από καιρό, και όσες το κάνουν στιγματίζονται!
Η Alice είναι μια καθώς πρέπει κοπέλα που αντιδρά έντονα στις ανήθικες προτάσεις του Bob...
Bob: Οταν βλέπω τα ψηλά τακούνια φτιάχνομαι...
Alice: Το φυσικό ύψος είναι πιο αυθεντικό και ταιριάζει και στην παράδοσή μας, γιατι να βάλεις κάτι ακόμη?
Bob: Μα το θέμα μας δεν είναι αν εσύ δεν θέλεις να βάζεις τακούνια, αλλά το γιατί πρέπει να σε κλείνουν φυλακή αν τα φορας.
Alice: Τα τακούνια καταστρέφουν τη μέση, βιάζουν τη σώμα, και καθημερινά βλέπουμε γυναίκες με διαστρέματα από τακούνια.
Bob: Μα στραμπουλάν τα πόδια τους επειδή τα φτιάνουν Αλβανοί τσαγκάρηδες!
Ξέρεις οτι στην ευρώπη πουλάνε ειδικά ορθοπαιδικά τακούνια(skung) που σου δίνουν περισσότερο ύψος με λιγότερες συνέπειες?
Alice: Στην ευρώπη, αν θες να μάθεις, όλοι τώρα το γύρισαν στα flat παπούτσια που είναι πιο υγιεινά!
Και στο Αμστερνταμ, όπου πειραματίστηκαν με την ελεύθερη πώληση τακουνιών, το πείραμα απέτυχε!
Bob: Ναι αλλά ακόμη δεν απαγορεύεται να τα φοράς, ούτε σε κλείνουν φυλακή για μερικούς πόντους τακουνιού!
Και γιατί λές ότι απέτυχε?
Ακόμη υπάρχουν τακουνάδικα!
Alice: Ναι, και στις περιοχές όπου γίνεται το εμπόριο δεν μπορείς να περπατησεις από φόβο μην σε βιάσουνε.
Αν φοράς και τακούνια δε...ε, τότε πας γυρεύοντας!
Bob: Μα αυτά είναι συνέπεια του τακουνο-τουρισμού και των απαγορεύσεων στις χώρες προέλευσης των τουριστών αυτών.
Alice: Ναι, ε? Για αυτό καταλήγουν όλες τους να γυρνάνε σαν λατέρνες που δεν βλέπουν που πατάνε από τη μάσκαρα!
Η κοινωνία τους είναι έκφυλη.
Bob: Καταρχήν, μην βγάζεις συμπεράσματα για όλη τους Ολλανδούς από το κέντρο του Αμστερνταμ.
Είναι σαν να βγάζεις συμπέρασμα για τους Αθηναίους με μια επίσκεψη στα στενά της Αθηνάς όταν πέφτει το σκοτάδι.
Κατα δεύτερο, τα τακούνια δεν οδηγούν υποχρεωτικά στην μάσκαρα!
Είναι σαν να λές ότι το κραγιόν οδηγεί στα στα τακούνια επειδή όσες φόρεσαν τακούνια ξεκίνησαν από κραγιόν
Και κατα τρίτον, οι δικές μας "βλεφαριτζούδες" δεν βλέπουνε που πατάνε γιατί στην Ολλανδία η μάσκαρα που χρησιμοποιούνε είναι καλύτερης ποιότητας.
Υπάρχουν ειδικά εργαστήρια που μπορείς να πάς και να ελέγξεις την μάσκαρα που αγόρασες χωρίς να σε ρωτήσουν που τη βρήκες και να σου πουν αν έχει μόλυβδο, πόσο κάνει να βάζεις...
Alice: Σιγά μην μας πουλάει και το κράτος την μάσκαρά!
Αυτό είναι συνταγή για να γίνουμε όλες καριόλες!
Bob: Η λέξη "καριόλα" που χρησιμοποιείς είναι ηθικός αφορισμός που προκύπτει εν μέρη και από την απαγόρευση των φτιασιδιών!
Έχεις βγεί ποτέ με μια "καριόλα" να δεις αν είναι αληθινό κορίτσι?
Αν διατηρεί αληθινές τις σχέσεις της?
Αν έχει όνειρα που στράβωσαν?
Alice: Όχι, δεν χρειάζεται, βλέπω όλες αυτές που ξεπουλιούνται στην Ομόνοια για να εξασφαλίσουν τη μάσκαρα της ημέρας!
Και να σου πω και κάτι άλλο?
Και εγώ να τα φόραγα αυτά τα πράγματα, το πιο πιθανό είναι να με ερωτευώσουνα παράφορα επειδή θα σε εντυπωσίαζα!
Και όλοι μας ξέρουμε που καταλήγει ο παράφορος έρωτας...παράνοια, αυτοκτονίες, κλοπές...
Bob: Όχι!
Δεν ξέρουμε, και μάλιστα εγώ εχω ερωτευτεί παράφορα και τη γλύτωσα!
Alice: Ναι αλλα υπάρχουν και τα αφροδίσια...
Bob: Αυτά είναι συνέπειες της παρανομίας.
Αν υπάρχει ενημέρωση και χρησιμοποιούμε προφυλακτικά, όλα αυτά θα είναι αφάλη και μάλιστα όμορφα.
Alice: Έχουμε τελείως διαφορετική άποψη στο θέμα. Μα τελείως διαφορετική!
Bob: Αυτό δεν είναι υποχρεωτικά κακό.
Αλλά εντάξει για τη μάσκαρα, που στην τελική δεν είναι φυσικό προϊόν.
Για τα τακούνια?
Γιατί να μην μπορεί ο καθένας να φτιάχνει τα τακούνια που θέλει και να τα φοράει ή να τα δωρίζει στην φίλη του?
Έτσι δεν θα εξαρτώμαστε από τους Αλβανούς τσαγκάρηδες.
Alice: Γιατί όλη μέρα θα καθόμαστε σπίτι και θα σκαλίζουμε τακούνια.
Και μετά θα βγαίνουμε το βράδυ και θα κουνάμε τον κώλο μας σαν παντιέρες για να χτυπήσουμε το θύμα μας.
Άσε που αν οδηγείς με τακούνια προκαλείς θανατηφόρα ατυχήματα!
Bob: Έχεις δοκιμάσει ποτέ να οδηγήσεις με τακούνια?
Alice: Όχι, ούτε που το διανοούμαι!
Bob: Κοίτα, χρειάζεται υπευθυνότητα, αλλα στην τελική άμέσως θα καταλάβεις ότι χρειάζεται να οδηγείς πιο αργά και προσεκτικα.
Ενώ αντίθετα, οταν βάφεσαι και σε κοιτάνε τ' αγόρια από τα άλλα αμάξια είναι πολύ πιο επικίνδυνο να κάνεις απροσεξία, και μάλιστα τρέχοντας με μεγαλύτερη ταχύτητα για τί αποκτάς μεγαλύτερη αυτοπεποίθηση!
Αλήθεια, δεν σου έχει περάσει ποτέ από το μυαλό να δοκιμάσεις έστω και μία φορά?
Alice: Όχι. Φοβάμαι και μη με πιάσουνε.
Bob: Ούτε στα κρυφά, έτσι για την εμπειρία?
Εγώ με τη κοπέλα μου το απολαμβάνουμε.
Περνά από μπροστά μου με διαφορετικά ζευγάρια κάθε φορά και εγώ της σφυρίζω δήθεν πως της κάνω καμακι.
Έπειτα ξεσπάμε στα γέλια!
Alice: Αλήθεια? Και δεν είναι επικίνδυνο μην εθιστείτε?
Bob: Μα δεν υπάρχει σωματικός εθισμός στα τακούνια!
Ενώ αντίθετα, τα Lipozan δεν μπορείς να τα σταματήσεις ύστερα απο μακροχρόνια χρήση γιατί δένεσαι με τη γεύση τους.
Και σκέψου ότι τα Lipozan είναι νόμιμα!
Αλλά γενικότερα, το θέμα δεν είναι ιατρικό.
Πολλές ουσίες έχουν σωματική εξάρτηση, και ακόμη περισσότερες ψυχική!
Αλλά αυτός δεν είναι λόγος να απαγορευτούν!
Ιδαίτερα αν σκεφτείς τι συνέπειες έχει για μια κοινωνία μια δια νόμου απαγόρευση αυτού του είδους!
Φυλακίσεις, καταστροφή υπολήψεων, διασπορά φόβου, κυκλώματα, διαφθορά, μαφία,
και συν της άλλης εχεις και τα "τσαγκαράκια" που για να αγοράσουν για πάρτη τους τακούνια, σπρώχνουν σκάρτα τακούνια όπου βρούν!
Τελικά ο Bob πείθει την Alice να δοκιμάσει τα τακούνια, και ξεκινάνε να παίζουνε ερωτικά αλλα χωρίς να ξεπερνάνε ποτέ τα φιλικά όρια.
Εκείνη τη στιγμή μπαίνει ο Charlie, ο οποίος είναι και ο προμηθευτής του Bob σε τακούνια και τους βλέπει να παίζουν.
Αμέσως μπαίνει στο κόλπο και αρχίζουν να διασκεδάζουν χαλαρωτικά και οι τρείς, χωρίς να χάνει την ευκαιρία στα διαλλέιματα, ο "έμπειρος" Charlie με έξυπνες παρατηρήσεις να βγάζει από το κεφάλι της Alice όλα αυτά που της είχαν φορτώσει με φόβο οι γονείς και το περιβάλλον της.
Αλλα η συνέχεια δεν θα είναι το ίδιο ευχάριστη...
Και ούτε την έχω γράψει ακόμη
Saturday, January 19, 2008
public class WorldEconomy
public class WorldEconomy {
boolean revolution;
void run() {
while (!revolution) {
doCapitalism();
//// NEW DEAL.
//// Un-comment in case of crisis (see 1929)!
//makePublicWorks(new GovernmentalLoan())
}
}
void doCapitalism() {
long surplus = doBusiness();
// Avoid deflation.
while(surplus > 0) {
surplus -= lendAndInvest();
surplus -= expandMarkets(); // Occupy more teritory.
surplus -= advertizeAndLitigate();
surplus -= consumeHealth();
surplus -= buyLuxuries(); // Enforce turistic habits.
surplus -= buyGunsAndAmmunitions();
surplus -= execWars();
}
}
long doBusiness() {
long profit = sellProductsAndServices(); // Exploit everything alive...
profit += doImaterialTransactions(); // Buy (whatever) low, sell it high.
return profit;
}
}
Monday, January 07, 2008
Οι Αυτοκτονίες στο πουριτανικό Κράτος της Δεξιάς
Συγκεκριμένα, όλοι ψελίζουν ότι "...δεν είναι δυνατόν ο Ζ. να αυτοκτόνησε μόνο για μια videoκασέτα με πορνό...", και δεν διανοούνται ότι μια αυθεντικά "συντηρητική" ψυχοσύνθεση ενδέχεται και να αυτοκτονήσει και εξαιτίας αυτού!
Απλά θυμίζω ότι ο Παπανδρέου, πριν 20 χρόνια, οταν βγαίναν οι φωτογραφίες με τα ξέχυλα βυζιά της Μιμής στα περίπτερα, επέλεξε να την καλέσει να σταθεί ισότιμα δίπλα του στο δημόσιο χώρο, χτυπωντας τα πουριτανικά ταμπού της ελληνικής κοινωνίας.
Σήμερα προφανώς τα κυβερνητικά στρατιωτάκια δεν έχουν το πάθος να αγωνισθούν και να δημιουργήσουν τον ευατό και την ηθική τους και να επωμισθούν τις ευθύνες, αλλα επιλέγουν να επωμισθούν την "καθώς πρέπει" συμπεριφορά ώστε να έχουν ένα - έστω και ετερογενή - μπούσουλα, άξιο για να πεθάνουν (πουριτανισμός).
Όμως όταν η πραξη της αυτοκτονίας δεν προέρχεται από την τελική απάντηση στο πρωταρχικό ερώτημα της ύπαρξης, συχνά είναι μια ακραία πράξη αυτομαστίγωσης, δηλαδή μια κεκαλυμένη απόπειρα εξαγνισμού για τα λάθη που διέπρεξε το υποκείμενο, νοθεύοντας το αίσθημα της ευθύνης με τη συγχώρεση.
Στο βαθμό που ισχύουν τα παραπάνω για τους αυτόχειρες, ανάλογα τους αποδίδω και την κρίση μου.
ΥΓ(κυριολεκτικά): Η απόπειρα μιας ψυχολόγου(Τσαλίκογλου) να εξηγήσει τα φαινόμενα υπολείπεται σε διεισδυτικότητα, πάθος και τόλμη στην κοινωνική ανάλυση, κατί που βλέπω συχνά σε επιστήμονες με αντικείμενο συναφές της Πολιτικής.