Μην ακούτε όσους λένε πως Αστοί είναι απλώς «οι κάτοικοι των πόλεων»!
Ούτε φυσικά και πως είναι όσοι *δεν* είναι εργάτες,
ή έχουν ανώτατη μόρφωση, ή/και δίνουν περισσότερες διαταγές από όσες δέχονται,
(αν και το τελευταίο έχει σαφώς το μερτικό του).
Οι νικητές του πιο πρόσφατου ταξικού πολέμου (οι Αστοί φυσικά) τα τελευταία 200 χρόνια έχουν στήσει "μηχανή" ακριβώς για να συσκοτίζουν αυτό το, κομβικής σημασία για την απελευθέρωσή μας, ζήτημα.
Ο ορισμός, όπως διαυγάστηκε από το Μαρξ, προσδιορίζει επακριβώς τους μεγάλους Ιδιοκτήτες των Μέσων Παραγωγής(του Κεφαλαίου δηλαδή) οι οποίοι διοικούν τις Δυτικές Κοινωνίες (σχεδόν όλο τον πλανήτη πλέον) συμβατικά από τη Γαλλική Επανάσταση και έπειτα.
Αυτή η Τάξη απαρτίζεται από τους εξής 3 "επαγγελματίες":
* οι Έμποροι
(κυρίως Εφοπλιστές, αφού μιλάμε πάντα για το διεθνές εμπόριο),
* οι Τραπεζίτες
(χρηματοπιστωτικά παράγωγα, μεγαλομέτοχοι, επενδυτές, hedge-funds, ασφαλιστικές, δανειστές, κτλπ που δρουν πλέον και στα 2 άκρα της παραγωγικής διαδικασίας, και στην παραγωγή και στην κατανάλωση),
* και οι Βιομήχανοι
(το κερασάκι στην τούρτα, οι οποίοι λόγω της Υπεραξίας που αντλούν σχεδόν κατά βούληση, πέτυχαν και ανέβασαν ολόκληρη την τάξη τους στο τιμόνι της κοινωνίας).
Τελεία και παύλα.
* Αστοί δεν είναι ούτε οι μεγαλο-Μηχανικοί,
ούτε και οι αστέρες της TV ούτε και οι μεγαλο-δημοσιογράφοι
(εκτός κι αν κατέχουν πραγματικά πολλές μετοχές από τις εταιρίες τους...),
* ούτε οι Δικηγόροι, ούτε οι μικρο-έμποροι της Πατησίων
(εκτός κι αν τους ανήκει ολόκληρο το οικοδομικό τετράγωνο οπότε λέμε πως ανήκουν στους εισοδηματίες-γαιοκτήμονες...παλιότερη τάξη αυτή, αρκετά ευάλωτη(!)),
* ούτε καν οι βουλευτες και οι πολιτικάντηδες με τα τζάκια τους(!)
(εκτός κι αν "τυχαίνει" να είναι κεφαλαιοκράτες).
Οι περισσότεροι από αυτούς τους τελευταίους είναι είτε οι Λακέδες τους (όρο που προφέρουμε πολλοί αριστεροί με εμφανή απαξίωση και σημάδια αυτοικανοποίησης στο πρόσωπό μας)
είτε μικρο-αστοί, κοινωνικά στρώματα επαμφοτερίζοντα και τα δύο,
που οι συμμαχίες τους στον ιστορικό χρόνο αλλάζουν τις εκβάσεις των ταξικών μαχών.
Α, και Αστός δεν γίνεσαι επειδή το θέλεις!
Διάβαζα πρόσφατα κάπου στον Richard Wolff να περιγράφει πως η ταξική κινητικότητα των φτωχών στις ΗΠΑ (upward class mobility),
η πιθανότητα δηλαδή του να αλλάξουν τάξη προς το καλύτερο,
έχει πέσει τα τελευταία χρόνια στο ~1%,
όση περίπου ήταν επί Φεουδαρχίας,
και ενώ στα ντουζένια του καπιταλισμού, μετά τη λήξη του Β'ΠΠ, ήταν ~8%!
Τέλος, για όσους έχουν απορίες με ποιους θα συμπαρατάσσονταν σε μια ταξική εξέγερση,
θα τους το πω με το εξής σχήμα:
Το ΑΕΠ μας (ο πλούτος που παράγουμε κάθε χρόνο ως χώρα δηλαδή)
είναι ~250δις, είμαστε ~10εκ,
άρα εντελώς χοντρικά 25.000 ευρώ ανά κάτοικο,
δηλαδή σε μια Ελλάδα με πλήρως εξισωμένη οικονομία
μια τετραμελής οικογένεια θα έπρεπε έχει εισόδημα ~100.000 ευρώ!
Ή αν πάρουμε μόνο τους εργαζόμενους, 4.7εκ, αντιστοιχούν
60.000 ευρώ το χρόνο σε κάθε εργαζόμενο στην Ελλάδα.
Τώρα ρωτάω:
* Μήπως παίρνεις πάνω από 60.000 το χρόνο?
* Μήπως συνδυασμένα η 4μελής οικογένειά σου έχει εισόδημα πανω από 100.000 ευρώ το χρόνο?
Αν ναι,... ε τότε προφανώς τα κελεύσματα για μια ταξική εξέγερση δεν απευθύνονται για σένα.
Και πολύ δικαιολογημένα αισθάνεσαι Αστός. Είσαι όντως ένας από αυτούς.
Bonus Track (για την Ελληνική Κρίση):
Σε μια (εντελώς όμως...[1]) υποθετική κατάσταση της χώρας μας σαν την παραπάνω,
όπου ο εθνικά παραγώμενος πλούτος θα ήταν πλήρως εξισωμένος
δείτε τι θα συνέβαινε με το έλλειμα, δοδεμένου του νέου φορολογικού καθεστώτος (του 2010).
Όλοι οι εργαζόμενοι θα φορολογούνταν με 40%,
(υποθέτωντας μηδενική φοροδιαφυγή για τους μισθωτούς βεβαίως...)
ήτοι 40% * 250δις = 100δις φορολογικά έσοδα από μισθούς μόνο,
δηλαδή 4πλασιασμός των εσόδων από μισθους,
αφού σήμερα είναι 23δις και αποτελούν το 37% των συνολικών φορολογικών εσόδων του κράτους μας, ~90δις.
Χοντρικά πάλι, η κυβέρνηση θα είχε μια αύξηση στα έσοδά της ~100%,
αρκετή για να εξυπηρετήσει ακόμη και τα σημερινά επαχθή τοκο-χρεολύσια των ~50δις χωρίς να δανειστεί ούτε μια δεκάρα, ώστε να μείνουμε έξω από τις αγορές μια για πάντα
(κάτι που θα έπρεπε να ήταν και ο θεμελιώδης στόχος οποιασδήποτε απελευθερωτικής στρατηγικής).
Φυσικά θα προτιμούσα με αυτά τα λεφτά να ξεπλρώναμε τα όποια ασφαλιστικά ταμεία και άλλα αληθινά κοινωφελή ιδρύματα μας δάνεισαν,
να διαγράφαμε μονομερώς το υπόλοιπο Χρέος ως επαχθές,
και τα υπόλοιπα να τα ρίχναμε στο χτίσιμο της τροφικής και ενεργειακής αυτονομίας μας.
Αλλά βλέπεις, σήμερα η πραγματική φορολόγηση του κεφαλαίου στην Ελλάδα, κατά τον ΟΑΣΑ, είναι στο 13%,
οπότε η μαζική φορολόγηση των καλά αμοιβώμενων εργατών παραμένει όνειρο θερινής νυχτός.
Αντίθετα το εντελώς αναμενόμενο είναι να ξεπληρώνουμε οι εργάτες την Κρίση τους.
Αλλά τα όνειρα είναι καλά.
Όταν προσπαθείς να τα πραγματοποιήσεις.
ΥΓ: Και όπως πάντα, τα άρθρα νέας κοπής για την Κρίση που μου άρεσαν:
* Η κρίση, η προέλευσή της, τα βασικά της δεδομένα και η συγκάλυψή τους, από το περιοδικό serajevo,
* Η πτώση του υπαρκτού (νεο)φιλελευθερισμού, του Techi Chan,
* Οι εξελίξεις στο διεθνές μέτωπο, πάλι του Techi Chan,
* Και για τον ciaoant1 τι να πω, απλά ένα "τιμητικό" λινκ στο τελευταίο του πόνημα, καπιταλιστική κρίση - update (09/10/2010).
[1] Φυσικά δεν περιμένουμε να αμείβεται το ίδιο ένας πλαστικός χειρούργος με μία νοσοκόμα,
ή ένας προγραμματιστής με έναν εργάτη στα ορυχεία της ΔΕΗ,
αφού τότε κανείς δεν θα βρισκόταν να κάνει τις εργασίες των δεύτερων!
Δηλαδή θα έπρεπε να εφαρμόζουμε τον νόμο της αγοράς και της ζήτησης *τουλάχιστον* στα επαχθή επαγγέλματα ,
και έτσι ο μισθός να αυξάνεται όσο ποιο επαχθές είναι το επάγγελμα,
κάτι πολύ πιο δίκαιο από τα περιπαικτικά ημίμετρα των "Βαρέων και Ανθυγιεινών"...
Η ανεργία βεβαίως είναι το εργαλείο με το οποίο οι εργοδότες πετυχαίνουν και δεν λειτουργεί το τέχνασμα της "ελεύθερης αγοράς" στην αγορά εργασίας.
Αυτό άλλωστε διαπραγματεύεται το 5ο κεφάλαιο του θεμελιώδους έργου του Κέυνς (βίβλος των σοσιαλδημοκρατών) Η Γενική Θεωρία της Απασχόλησης, του Τόκου και του Χρήματος.
5 comments:
-Ευχαριστω Θερμά..Με έσωσες...Επειδή βγαζω πάνω από 100Κ, μου εδειξες το δρομο που πρεπει να ακολουθήσω.
-Ομως κατι δεν μου πάει..Το ειχα γραψει και ατο TVXS στο λεω και εδώ:
". Πας σε παρακαλώ να πεις στον Αλαβάνο π.χ. ή σε όλους τους βουλευτές από Πασοκ και αριστερότερα ότι, ειναι υποκριτες όταν μιλάνε για ταξική εξεγερση ή σοσιαλιστική κοινωνία ή ανατροπή επειδή βγάζουν πάνω από 60000ατομικά /100.000 οικογενειακά, ...
-Νασαι καλά, με αυτη την ταξινομηση πας για βραβειο Γκίνες..
- Μην κολλας στο τι ειπε ο θείος Καρολος πριν 150 χρόνια..Τοτε δεν ειχαν αναπτυχθει οι υπηρεσίες..Αλλωστε ο ιδιος ειχε πει "Εγώ δεν ειμαι μαρξιστής"!!!!
_ Σκεψου λίγο...Ο Ροβεσπιέρρος και ο Σεν Ζυστ ήταν δικηγόροι, Ο Μαρα Δημοσιογραφος..Θα τους ελεγες μικροαστους (φτούκακά).
-Και για να μην σου μενει απορία, να σου πω τιπιστευω εγω σε πολύ λιγες γραμμές:
-Εκλογες με πολλά κόμματα, καλπη και παραβαν και εναλλαγη των κομματων στην εξουσία.
-Οποιο καθεστώς εμποδίζει τους πολίτες του να φευγουν στο εξωτερικό και οταν θελουν να ξαναρχονται , οποιο κλεινει δημοσιογραφους στη φυλακή ή εφημεριδες ή απαγορευει το ΝΕΤ ειναι ΤΥΡΡΑΝΙΚΟ.
Με αυτα τα ολίγα, ΧΑΙΡΕΤΩ
* Καταρχήν απαγορεύεται να «λες αυτά τα ολίγα» και ύστερα να την γκάνεις.
* Κατά δεύτερον, οι δικηγόροι υπήρχαν *πρακτικά* από πάντα,
ήταν οι γραφιάδες των Φαραώ και οι λογιστές των Σουμέριων.
Και οι μάστορες και οι τέκτονες του μεσαίωνα υπηρεσίες πούλαγαν στους υπόλοιπους - πούλαγαν, αν θες, την εργατική τους δύναμη χωρίς όμως να χάνουν το δικαίωμα σε αυτή, όπως στα εργοστάσια.
Και εγώ τις νόμιζα αυτές σημαντικές διαφορές που καθιστούσαν τον Μαρξ ξεπερασμένο.
* Κατά τρίτον, δεν τα λέω με βάση το Μαρξ και μόνο,
εξάλλου ποτέ δεν έκανε τέτοιο εισοδηματικό διαχωρισμό ο Μαρξ - θα τραβάν τα μαλλιά τους οι αριστερ-ορθόδοξοι με όσα γράφω.
Στα προκειμένα έχω ως βάση και τον Michael Albert, και τον Richard Wolff, και τον Καστοριάδη, και λίγο Antonio Gramsi.
Φυσικά δηλαδή και δεν είμαι Μαρξιστής.
Αλλά δεν είναι και του πεταματού αυτά που είπε ο Κάρολος,
κυρίως γιατί ακόμη, τόσα χρόνια μετά που τα'πε,
δεν κατέχουμε γρί από δαύατά,
ενώ θα έπρεπε, αφού περιγράφουν θεμελιώδεις "νόμους" του συστήματος στο οποίο ζούμε.
Βέβαια θα μου πεις, μήπως κατέχουμε τι είπε ο Άνταμ Σμίθ, ο Κέυνς, τι αλήθεια είπε ο Χάγιεκ και τι υποστήριζε η σχολή του Σικάγο...
Αλλά το νόμο της αγοράς και της ζήτησης όλο και θα τον έχει πάρει τ 'αυτί μας,
χωρίς φυσικά να έχουμε πολυ-ακούσει για τις προυποθέσεις που απαιτούνται για να μην οδηγούμαστε σε Καρτέλ.
Θέλει πολύ δουλειά.
Φόροι στο ακαθάριστο εισόδημα;
Ορθή εκκίνηση, λάθος τέλος.
Τι δεν κατάλαβες;
Έγραψες: "Το ΑΕΠ 250 δις και η φορολογία 40% του ΑΕΠ μας δίνει 100..."
Δεν υπάρχει φορολογία στα Ακαθάριστα.
Είναι λάθος ο υπολογισμός.
Κατά τα άλλα, συμφωνώ.
Αντί να ασχολούμαστε με τη δίκαιη φορολογία, είναι προτιμότερο να ασχοληθούμε με αυτό που έγραψες "αμφισβήτηση του χρέους.
Δεν χρωστάμε τίποτα, γιατί όλα είναι ένα προϊόν απάτης.
Δεν μπορεί να υπάρξει δίκαιη φορολογία, όσο το χρήμα είναι ιδιοκτησία των τραπεζιτών, από τους οποίους το δανειζόμαστε.
Δεν θα είχαμε ανεργία, φτώχια, έλλειμμα δημόσιων παροχών, αν υπήρχε δημοκρατική διαχείριση του χρήματος.
Και η φορολογία θα υπήρχε, μόνο για εκείνους, που θα προσπαθούσαν να αφαιρέσουν από την κοινωνία υπερβολικά ποσά.
Όλα αυτά τα παράδοξα τα συνέγαγα κάνοντας μια υπόθεση εργασίας, ένα παιχνίδι της φαντασίας καλύτερα,
όπου υπέθετα πως αύριο όλοι οι εργαζόμενοι της Ελλάδος γινόμασταν, ας πούμε, Κρατικοί Υπάλληλοι,
και πληρωνόμασταν όλοι με μισθό ανάλογο με το σημερινό Κατα-Κεφαλήν-Εισόδημα.
Τότε, σε αυτό το παιχνίδι, με το ισχύον φορολογικό σύστημα, όλοι μας θα φορολογούμαστε ως μισθωτοί στην ανώτατη βαθμίδα, με 40% στα ακαθάριστα (μείον τα ασφαλιστικά μας βεβαίως).
Αλλά έχεις δίκιο, όλο αυτό είναι ένα παιχνίδι του μυαλού για να καταλάβουμε το παιχνίδι που μας παίζουνε.
Post a Comment