Real-time αποκαλύψεις ενάντια στον Ιμπεριαλισμό

Ο Τσόμσκι γέρασε, αλλά άφησε αναμφισβήτητα καλούς διανοητές να συνεχίσουν στα χνάρια του, σε αυτά της αποκάλυψης της πολιτικής των ισχυρών Κρατών.
Και το διαδίκτυο είναι με το μέρος τους - πλέον οι αναλύσεις τους αποκαλύπτουν τις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις των ισχυρών σε real-time.

Πχ η Naomi Klein που μας είχε προειδοποιήσει με το βιβλίο της Shock Doctrine για το πως σε στιγμές εθνικής ανάγκης επιβάλλονται επαχθείς πολιτικές(πχ κορπορατισμός),
πριν μερικές μέρες με αυτό το βίντεο "ελέγχει" τα αντανακλαστικά μας, αποκαλύπτοντας την αναγγελία από το Heritage Foundation για την νεο-φιλελεύθερη επίθεση που προτείνουν να κάνουν οι ΗΠΑ στην Αϊτή *αμέσως* μετά το σεισμό.

Ή στην πρόσφατη άλλη βίντεο-συνέντευξη από John Perkins, τον συγγραφέα του Confessions of an Economic Hitman όπου, ανάμεσα σε άλλα σημαντικά, περιγράφει πως για την κατάρρευσης της οικονομίας της Ισλανδίας ευθύνεται η εταιρία αλουμινίου Alcoa που επέβαλε στη χώρα να δανειστεί ώστε να γίνει η υπερφίαλη επένδυση στην παραγωγή ηλεκτρικού ρεύματος-παραγωγής αλουμινίου.

Και ξαφνικά η Πολιτική αρχίζει να μοιάζει με χολιγουντιανή παραγωγή - αρκεί να έχεις τα κατάλληλα urls...

Αιώνιος Θεσμικός Στιγματισμός των Παρανομούντων

Είδα χτες την ταινία "Catch me if you can!".
Ουσιαστικά αναφέρεται σε κάποιον πιτσιρικά που πούλαγε επιτυχημένα ψέμματα σε όλους και ήταν ικανότατος πλαστογράφος. Εντέλει το FBI τον συνέλαβε, καταδικάστηκε και εξέτισε πολύχρονη και σκληρή ποινή (απομόνωση), πρωτού το ίδιο το FBI τον προσλάβει ως "ειδικό" στο να εντοπίζει άλλους απατεώνες σαν κι αυτόν.

Και με αφορμή το παραπάνω σκέφτηκα πως ενώ για τις ποινές υπάρχουν πρωτοβάθμια, δικαστήρια, εφετεία και κτλπ,
για το "ποινικό μητρώο", για το θεσμικό στιγματισμό των εγκληματιών δηλαδή δεν υπάρχει τίποτα - άπαξ και εγκλημάτησες, θα σε ακολουθεί για πάντα το στίγμα.
Ακόμη και αν προβλέπεται αυτόματη παραγραφή μετά κάποιου από κάποιο Χ διάστημα, η διαδικασία δεν είναι δίκαιη αφού δεν μεσολαβεί Δίκη,
δηλαδή δεν υπάρχει ακρόαση, συνυπολογισμός της μετέπειτα ζωής και συμπεριφοράς,
τα ανθρώπινα μέτρα δηλαδή που έχουμε συνειφάνει με τη Δημοκρατία.

Συνέντευξη με τον Economic Hitman, John Perkins

Ωραία συνέντευξη, εμένα με ενδιέφερε πολύ και εκεί που έλεγε πως αντιμετώπισε τις απειλές προτού γράψει το βιβλίο.
Αρχικά τα "πήρε"για να μην το γράψει (το '80), και δεν το έκανε(!)
αλλά μετά τη 11/9 αποφάσισε πως έπρεπε να το κάνει!

Φυσικά λέει και πολλά άλλα χρήσιμα πέρα από τα προσωπικά του αφού είναι *και* οικονομολόγος, πχ
* σχετικά με το "Δόγμα" των νεοφιλελεύθερων,
* την ασυδοσία των εταιριών και πως έφτασε να αποτελεί νόμο στις ΗΠΑ,
* εισάγει τον όρο "Predatory Capitalism",
* σχολιάζει τα λεφτά που έχει δεχτεί ο Obhama και ποιες θα είναι οι "υποχρεώσεις" του όσο δεν τον πιέζουν οι πολίτες,
* ενώ μιλά αρκετά για την ιστορία των ΗΠΑ.

http://fora.tv/2009/11/18/John_Perkins_How_to_Remake_the_Global_Economy


Στο βιβλίο που είχε γράψει, και που με αυτό έγινε γνωστός, εξηγούσε ο Perkins πως οι ΗΠΑ χρησιμοποιούσαν 3 στάδια για την καθυπόταξη μιας χώρας:
(αυτός μέχρι το μέσα του '80 νομίζω υποστηρίζει πως "εκτελούσε" το 1ο στάδιο)

1) Δωροδοκίες των "αρχηγών" της χώρας ώστε να δεχθούν επαχθή δάνεια από ΔΝΤ και Παγκόσμια Τράπεζα,
δάνεια που ούτε καν κατέληγαν στις χώρες αλλά στις δυτικές μεγαλο-εταιρίες που θα έμπαιναν στη χώρα,
αφού αφού θεμελιώδης όρος για να έπαιρνες δάνειο από το ΔΝΤ ήταν να άνοιγες την οικονομία σου (όχι δασμούς) και να ιδιωτικοποιούσες ασύστολα.
Κατόπιν οι χώρες γίνονταν υποχείρια των πιστωτών τους,
(βλ. Αργεντινή, πχ το βιντεάκι "Argentina's Economic Collapse": http://www.youtube.com/watch?v=rH6_i8zuffs)
και αναγκαζόντουσαν να ξεπουλήσουν τους εθνικούς τους πόρους (πετρέλαιο, ορυκτά) για να τα ξεπληρώσουν.

2) Αν δεν το δέχονταν, ερχόντουσαν τα "τσακάλια" (εκτελεστές) για να φαν τους "αρχηγούς" και να μπουν πιο πειθήνιοι στην θέση τους,

3) Αν αποτύγχαναν και αυτοί, και υπήρχε ανάγκη, προχώραγαν απλώς σε εισβολή (βλ. Ιράκ, χώρες της Ν. Αμερική, Παναμάς, κτλπ).


Σκέφτομαι λοιπόν πως ότι μας συμβαίνει σήμερα, με την οικονομία της Ελλάδας εννοώ, λόγω των συσσωρευμένων χρεών, την υποβάθμιση της αξιοπιστίας μας και τις φωνές για "γενναία" μέτρα, μοιάζει πολύ με όσα περιγράφει ο Perkins.
Μόνο που σε εμάς δεν χρειάστηκαν να προσπαθήσουν πολύ για να πάρουμε τα "δάνεια".
Ήταν μονόδρομος λόγω των Ολυμπιακών του 2004.

Σήμερα όλοι οι μεγαλο-ιδιοκτήτες εντός και εκτός της χώρας έχουν πέσει και φωνάζουν πως πρέπει να πάρουμε "έκτακτα" μέτρα:
* ιδιωτικοποιήσεις,
* μειώσεις μισθών,
* μειώσεις φορολογίας κεφαλαίου
* η θα "αναγκαστούμε" να καταφύγουμε σε δάνειο από ΔΝΤ [1].

Βασικά όλα αυτά διευκολύνουν την είσοδο των "μεγάλων" του παγκοσμίου συστήματος στην χώρα.
Τώρα το τι σκοπεύουν να αρπάξουν, δεν γνωρίζω...αλλά νομίζω και πως ο Δεκέμβρης τους έχε κάνει αρκετά νευρικούς για να μας αφήνουν μόνους, χωρίς "καθοδήγηση",
όμως αυτό είναι μια άλλη μεγάλη υπόθεση .

Και στο τιμόνι της χώρας σήμερα είναι ο ΓΑΠ, ένας δηλωμένος "σοσιαλιστής" (πρόεδρος της Διεθνούς) κάτι το οποίο σε εμάς μπορεί να μην σημαίνει και πολλά αλλά σίγουρα με κάτι τέτοια ιδρώνει το αυτί των μεγάλων ιδιοκτητών της κοινωνίας μας.

Εξ' αυτών λοιπόν υποθέτω πως υπάρχει έναν μακρινό, "συνωμοσιολογικό" βέβαια, ενδεχόμενο να μας την πέσουν και τα "τσακάλια"!
(στον Γιωργάκη δηλαδή και να τον φάνε)

Ένα ακόμη πιο μακρινό, πόλεμος!



[1]: Η παραπομπή μας στο ΔΝΤ καναλάρεται μέσω της μείωσης της αξιοπιστίας της χώρας
από τους διεθνείς οίκους αξιολόγησης, Fitch, Moodies και S&P.
Και αυτό επειδή η ΕΚΤ είχε ως άτυπο κανονισμό που όριζε πως αν μια χώρα έπεφτε από το επίπεδο "Α"
(και εμείς όντως πέσαμε!)
θα έπαυε η αποδοχή των ομολόγων της χώρας αυτής ως εγγύηση για τον δανεισμό της από ευρωπαϊκές πηγές,
κάτι που ισοδυναμούσε και με την παραπομπή της στο ΔΝΤ!
Ουσιαστικά αυτό ήταν κάτι που νομίζω πως πέτυχε ο ΓΑΠ,
νομίζω δηλαδή πως συστρατεύτηκε με άλλους κοινοτικούς σοσιαλιστές ηγέτες πχ της Ισπανίας, ώστε με αφορμή την Ελλάδα να ανοίξει η συζήτηση για την "αξιοπιστία" των οίκων αξιολόγησης, και έτσι να γλυτώσουμε από την "τιμωρία" της ΕΚΤ...
αλλά αυτά είναι δικές μου υποθέσεις.