Αφού η σε ολόκληρη την ανθρώπινη ιστορία οι αγροτικοί πληθυσμοί ξεπερνούσαν τους αστικούς (μέχρι το 2007)
και αφού η επινόηση του Έθνους-Κράτους βοήθησε στην καταπίεση των (τιμών των προϊόντων των) της Υπαίθρου (των Αγροτών) για να συντηρηθούν οι Πόλεις (οι Αστοί και οι Εργάτες τους),
είναι λογικό οι πλέον ριζοσπαστικές απελευθερωτικές θεωρίες του παρελθόντως να είναι ως επιτωπλείστων και Αντικρατικές,
αφού μια απελευθέρωση συνήθως νοείται ως απελευθέρωση των πολλών(Αγροτικών πληθυσμών) απέναντι στους λίγους(Αστικών).
Επίσης στην ύπαιθρο είναι εύκολο να επιβιώσεις χωρίς υψηλή οργάνωση και καταμερισμό εργασιών, ενώ
το Κράτος, μέχρι σήμερα, υποδύθηκε το ρόλο της κεντρικής διοίκησης, του οργανωτή της κοινωνίας μας, ρόλος απαραίτητος μόνο στους Αστικούς πληθυσμούς.
Σήμερα που η κατάσταση πλέον έχει αντιστραφεί, μήπως να χρειάζεται αναθεωρήσουμε μερικά "ανακλαστικά" μας?
No comments:
Post a Comment