Η 15λεπτη ομιλία-του στο Stanofrd του 2005 πιστεύω πως είναι ότι πιο κοντινό υπάρχει στο να καταλάβουμε λιγάκι του ποιος ήταν αυτός ο Steve Jobs.
Αλλά και αξίζει να την ακούσουμε, γιατί έχει ωραία περάσματα που σε εμπνέουνε, αλλά και γιατί είναι μια αμιγώς φιλοσοφική ομιλία.
Είναι πολύ απλή στη δομή της, διηγείται 3 προσωπικές ιστορίες του + επίλογο.
Σε μερικά σημεία μιλάει με αρκετή ειλικρίνεια για την ζωή του,
πχ μαθαίνουμε πως ήταν υιοθετημένος γιατί η φυσική του μητέρα ήταν πολύ νέα για να τον κρατήσει,
αν και, αναμενόμενο, συνολικά "χτίζει" τις προσωπικές του επιλογές όποτε μπορεί (κυρίως στη 2η ιστορία).
Είχε και μεγάλη επιτυχία φυσικά, οι φοιτητές τον διέκοψαν μια/δυο φορές με χειροκροτήματα, και κυκλοφορεί στο internet πολύ.
Βασικά μιλάει για την αναζήτηση Σκοπού στη ζωή (ή την απουσία του), την Επιτυχία, και το Θάνατο.
Αλλά πετάει μέσα και για την καλλιτεχνική δημιουργία, για το Χάρι Κρίσνα, τη φοιτητική ζωή και την παρακολούθηση μαθημάτων, την καλλιγραφία, το πάγκρεας με καρκίνο.
Τελειώνει με τη φράση:
Stay hungry, stay fooolish.
