Μου στείλανε σε pdf το "Μνημόνιο",
το νόμο δηλαδή 3825/2010 που ψηφίστηκε την άνοιξη.
Και αμέσως έκατσα και έψαχνα για εκείνους τους όρους δανεισμού που έχω διαβάσει τόσες φορές να μιλάνε:
1) για παραίτηση της Ελλάδας από κάθε ασυλία σε ιδία περιουσία προς τους Δανειστές,
2) και μαλιστά συγκεκριμένα για ακύρωση της ασυλίας λόγω Εθνικής Κυριαρχίας,
3) για το Αγγλικό δίκαιο Δανεισμού που διέπει τον Δανεισμό αντί του Ελληνικού,
4) και για το πως οι Δανειστές μπορούν να καταγγείλουν μονομερώς τη Σύμβαση ανά πάσα στιγμή, και με κάθε δικαιολογία, και να απαιτήσουν το Δάνειο πίσω, κυρήσσοντας τη Χώρα σε πτώχευση,
5) και τέλος για το ότι δεν είναι απαραίτητο οι συμβάσεις με τους Δανειστές να περάσουν από τη Βουλή ή από τα Δικαστήρια.
Βρήκα μόνο το 5ο, στην τελευταία παράγραφο-4 του 1ου άρθρου.
Και αντίθετα από ότι λέγεται, έγραφε πως *χρειάζεται* να περάσουν από τη Βουλή.
Και παλιά που τα 'χα ψάξει (τέλη Μαΐου) πάλι δεν τα είχα βρει, κι είχα αισθανθεί αρκετά ανεπαρκής τότε.
Τελικά (με την υπόδειξη ενός φίλου, και διαβάζοντας το μανιφέστο της Σπίθας του Μίκη Θεοδωράκη) συνειδητοποίησα πως:
* είναι άλλο πράμα το "Μνημόνιο" ,
* και άλλο η "Δανειακή Σύμβαση" με τους Δανειστές μας, που προβλεπόταν από το Μνημόνιο.
