Η άνοδος του ΚΚΕ

Εκτός από τις αγκυλώσεις της Δογματικής Αριστεράς, τα κηρύγματα του ΚΚΕ είναι πολύ πιο κοντά στον τυπικό Έλληνα από όσο νομίζει ο ίδιος.
Το ΚΚΕ λέει: «Ψήφισέ μας και ας μην μας πιστεύεις», και συμπληρώνει πως «ΚΚΕ δυνατό, [ίσον] λαός δυνατός».
Αυτό που πρακτικά λέει είναι «ψήφισέ μας, και πήγαινε σπίτι ήσυχος...θα αγωνιστούμε εμείς για σένα μετά».

Δηλαδή πρόκειται για ένα τυπικότατο κόμμα του κοινοβουλευτισμού, της αντιπροσώπευσης και της διαμεσολάβησης.
Και μάλιστα οι δομές του είναι ακριβώς κατάλληλες για τέτοιου είδους "ανάθεση" - εξάλλου αρκετές από αυτές επιβάλλονται από τα λενινιστικά δόγματα του Κόμματος Νέου Τύπου και του Δημοκρατικού Συγκεντρωτισμού που αποσκοπούν στην δόμηση οργανισμών ικανά εξουσιαστικών και ιεραρχικών (συγκεντρωτικών) ώστε να αναλάβουν το Κράτος στη μετά της επανάστασης εποχή.
Φυσικά, με εξαίρεση της Δικτατορίας του Προλεταριάτου, σχεδόν κανείς μη-κομμουνιστής δεν έχει ακούσει καν αυτά τα δόγματα, και συνεπώς οι περισσότεροι έχουν μόνο μια ασαφή ιδέα, στηριγμένη κυρίως στην αποτυχία του Σοβιετικού Πειράματος, για το λόγο που απεχθάνονται το ΚΚΕ.

Ταυτόγχρονα, η δυτικές κοινωνίες, αν και έχουν αντιφασιστικά μιμίδια - αφού ήταν σε αυτές που πρωτορίζωσε ο φασισμός - δεν έχουν μιμίδια έναντι του μπολσεβικισμού, παρεκτός της ανοσίας που προσφέρουν τα προηγούμενα, του αντιφασισμού.

Επιπλέον, η άνοδος των κομμάτων είναι ανορθολογική, και συμβαίνει κύρια με κριτήρια κοπαδιού, «επειδή κι άλλοι αυτό ψήφισαν», «επειδή έχει ρεύμα» όπως πχ συνέβη με τη δημοσκοπική έκρηξη του Συνασπισμού κατά το φθινόπωρο πριν το Δεκέμβρη.

Εξάλλου, οι πυραμιδικές οργανώσεις τύπου ΚΚΕ, όπως και η εκκλησία, αργούν να πεθάνουν, και η ιστορική του αντοχή λειτουργεί προσθετικά για τον προσηλυτισμό ακόμη περισσότερων οπαδών σε αυτές.

Υποστηρίζω εδώ εντέλει πως σε μία ξαφνική στροφή της κοινωνίας όπως η σημερινή, λόγω της Κρίσης, ή του μεταναστευτικού ρεύματος, ενδέχεται πολύς κόσμος, ενισχυμένος και από το sheep-effect(R), να καταλήξει να ψηφίζει ΚΚΕ επειδή αποζητάει μια κάποια τελική λύση.