Η Παπαρηγα, το κοινο καλο, και το ατομικο συμφερον

Πριν 3-4 μερες, στο ανοιγμα της προεκλογικης περιόδου, η Παπαρηγα, στη συνεντευξη τυπου στις 20-8-07 εκανε την εξης παρατηρηση (περιπου, γιατι την ακουσα στο ραδιοφωνο αλλα δεν μπορεσα να την βρω στο Ριζοσπαστη):

Εμεις [το ΚΚΕ] σε αντιθεση με τα αλλα κομματα (και το τονιζω αυτο) βαζουμε το κοινο καλο πανω απο το ατομικο συμφερον.

Και συμφωνω, αφου πιστευω οτι μια πιο ελευθερη κοινωνια θελει, αντι για καταστολη, αυτοπειθαρχια.

Αν το συμπληρωνε, θα προσθετε επισης οτι (οπως ισχυει και στις περισσοτερες πυραμιδικες οργανωσεις)

Οι κομμουνιστες βαζουνε το καλο του κομματος πανω απο το κοινο καλο!

Επειδη ακριβως διαφωνω με αυτο δεν ειμαι και κομμουνιστης! (Αλλα δυστυχως θελει πολυ χρονο για να εξηγησω το γιατι.)

Σημειωνω οτι το περι της "πρωτοκαθεδρίας του κομματος" δεν ειναι κατι που το κρυβει το ΚΚΕ, ειναι εξαλλου και βασικο στοιχειο του κομουνιστικου μανιφεστου.

Απλα πιστευω οτι απεναντι σε καθε λογης επαναστατικα κειμενα καλο ειναι να οριοθετουμε χονδρικα μια ημερομηνια ληξης, μετα απο την οποια θα τα θεωρουμε ως "ιστορικα κειμηλια", αφου βεβαια εχουμε εξασφαλισει, αν χρειαζεται, την συνέχειά τους είτε με αλλα κειμενα είτε με αντιστοιχες πραξεις.

Διαφορετικα, εχουμε να κανουμε με "ιερα και οσια", κατι που καθολου δεν ταιριαζει με θεωριες που σκοπευουν στην κοινωνικη απελευθερωση, οπως η μαρξιστικη.