Thursday, December 09, 2010

"Μνημόνιο" εναντίον... "Δανειακής Σύμβασης"

ΕΘΝΟΣΩΤΗΡΙΟΣ ΧΡΗΜΑΤΟΠΙΣΤΩΤΙΚΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΙΣ
Μου στείλανε σε pdf το "Μνημόνιο",
το νόμο δηλαδή 3825/2010 που ψηφίστηκε την άνοιξη.

Και αμέσως έκατσα και έψαχνα για εκείνους τους όρους δανεισμού που έχω διαβάσει τόσες φορές να μιλάνε:

1) για παραίτηση της Ελλάδας από κάθε ασυλία σε ιδία περιουσία προς τους Δανειστές,

2) και μαλιστά συγκεκριμένα για ακύρωση της ασυλίας λόγω Εθνικής Κυριαρχίας,

3) για το Αγγλικό δίκαιο Δανεισμού που διέπει τον Δανεισμό αντί του Ελληνικού,

4) και για το πως οι Δανειστές μπορούν να καταγγείλουν μονομερώς τη Σύμβαση ανά πάσα στιγμή, και με κάθε δικαιολογία, και να απαιτήσουν το Δάνειο πίσω, κυρήσσοντας τη Χώρα σε πτώχευση,

5) και τέλος για το ότι δεν είναι απαραίτητο οι συμβάσεις με τους Δανειστές να περάσουν από τη Βουλή ή από τα Δικαστήρια.


Βρήκα μόνο το 5ο, στην τελευταία παράγραφο-4 του 1ου άρθρου.
Και αντίθετα από ότι λέγεται, έγραφε πως *χρειάζεται* να περάσουν από τη Βουλή.

Και παλιά που τα 'χα ψάξει (τέλη Μαΐου) πάλι δεν τα είχα βρει, κι είχα αισθανθεί αρκετά ανεπαρκής τότε.


Τελικά (με την υπόδειξη ενός φίλου, και διαβάζοντας το μανιφέστο της Σπίθας του Μίκη Θεοδωράκη) συνειδητοποίησα πως:
* είναι άλλο πράμα το "Μνημόνιο" ,
* και άλλο η "Δανειακή Σύμβαση" με τους Δανειστές μας, που προβλεπόταν από το Μνημόνιο.

Saturday, December 04, 2010

Χρεωκοπία εδώ και Τώρα

Ακομη δεν εχει βρει το κουραγιο ένας ηγετης της κοινοβουλευτικής Αριστεράς να πει όχι στο δανεισμό του Μνημονίου?
Να πει δηλαδή:
«Καλύτερα να βγει μας ενα "δόντι" τώρα (πχ μείωση των όλων των κρατικών μισθών 30%, παρά να σαπίσουν όλα τα δόντια της Ελλάδας μέσα στα επόμενα 5-6 χρόνια.»

Και το "δόντι" που πρέπει να βγει είναι ο Κρατικός Δανεισμός.
* Ισοσκελισμένοι Προυπολογισμοί και μόνο, από εδώ και μπρος λοπόν.
* Καμία Κρατική στήριξη στις αγορές (ούτε προς, ούτε από).

Wednesday, November 17, 2010

Δημοκρατία vs Ατομική Ελευθερία, Ουτοπία και Θρησκεία, και λίγο Μαρξισμο-Λενινισμός

Το παρακάτω απόσπασμα από ομιλία του Hunter Rawlings II για τις έννοιες της Δημοκρατίας και Ατομικής Ελευθερίας μου το έστειλε ένας φίλος,
http://www.youtube.com/watch?v=wDtF9ENe0ic
και μου προκάλεσε την παρακάτω απάντηση:

Ακριβώς!

«Η Ατομική Ελευθερία(η Ελευθερία του Διαφωτισμού στο βίντεο, τα Ατομικά Δικαιώματα δηλ.) είναι Γραμμικά Ανεξάρτητη από τη Δημοκρατία!»
Και φυσικά, χρειάζεται να αγωνιζόμαστε και για τα δυο.

Για τους μη-μαθηματικούς, σημαίνει πως ενδέχεται σε μία πολιτεία (καθεστώς) να εχεις και τα 2 σε διαφορετικές ποσότητες, ανεξάρτητα, μηδέν από το ένα και πολύ από το άλλο.
Δεν είναι συνδεδεμένο πχ πως αν έχεις πολύ δημοκρατία θα έχεις πολύ ατομική ελευθερία ή το ανάστροφο.

Ο Καστοριάδης για αυτό έλεγε πως το ερώτημα αν η Δημοκρατία είναι "καλή" δεν έχει απάντηση.
Μπορεί ένας Δικτάτορας να φροντίζει καλύτερα τους πολίτες του.
Απλώς στη Δημοκρατία αυτή η φροντίδα θα είναι "δική" μας υπόθεση - όχι αλλουνού.
Σε όποιον αρέσει.

Sunday, October 17, 2010

Ο 1ος Παγκόσμιος Πόλεμος του Λογισμικού ξεκίνησε με αφορμή τη Java στο Android!

Γενική Κάτοψη των Δυνάμεων

Ο 1ος Παγκόσμιος Πόλεμος του Λογισμικού έχει ξεκινήσει!!
Τα στρατόπεδα έχουν αρχίσει να συγκεντρώνουν δυνάμεις,
ενώ τα υψώματα των μαχών είναι προς στιγμήν το Android και το OpenOffice(LibreOffice πλέον).

Και ίσως η σημασία όλων αυτών στο μέλλον να είναι μεγαλύτερη από όσο θα φανταζόμασταν.

Ελεύθερο/Ανοικτό Λογισμικό

Από τη μία, το στρατόπεδο του Ελεύθερου Λογισμικού,
με στρατό όλους τους προγραμματιστές στον πλανήτη που δεν έχουν πρόσωπο, ούτε τίτλους Ιδιοκτησίας.

Είναι οι "πεζικάριοι" και οι "ξεβράκωτοι".
Ένας στρατός που γεννήθηκε πρώτα στο μυαλό ενός ανθρώπου: του Richard Stallman.

Και χειρίζονται με δημοκρατικές, βέβαια, εναλλαγές, τα δικά τους "άρματα",
το GNU/Linux σε διάφορες μόντες (Debian, Ubuntu, Gentoo, Redhat), το Firefox, το Eclipse, τους Apache και Tomcat Web Servers, τις Perl και Python, κι άλλα τέτοια πολλά, και χιλιάδες μικρότερα.
Πρώτη φορά στην Παγκόσμια Ιστορία του Λογισμικού έχουν συναρμολογηθεί τόσα *πολλά* άρματα από το "λαό"!

Ο "λαός" αυτός βέβαια είναι χωρισμένος, και αντιπροσωπεύεται μέσα από τις "Κοινότητες".
Τη GNU foundation, την Apache foundation, το Eclipse foundation, και ούτω καθ'εξής.
Με αγεφύρωτες διαφορές, και με ξεχωριστά λάβαρα τις Ελεύθερες και τις πολλές Ανοιχτές Άδειες Λογισμικού η καθεμιά τους.

Όλοι αυτοί δεν έχουν κεντρικό αρχηγό, ούτε κεντρική στρατηγική, ούτε και κεντρικό ταμείο,
μόνο μερικά περιφερειακά, όπως αυτό στην λαϊκή-αγορά του Firefox ή του Ubuntu.

Ενώ αριθμητικά υπερτερούν του "Εχθρού", η έλλειψη κεντρικής οργάνωση κάνει τις κινήσεις τους να δείχνουν ασυντόνιστες, χαοτικές, αν και το γενικό περίγραμμα είναι φανερό:
Global Domination και κατάργηση των Πνευματικών Δικαιωμάτων(IPs)!

Monday, October 11, 2010

Μερικά βασικά για όσους (λένε πως) αισθάνονται "Αστοί"

(...προς όσους αισθάνονται "Αστοί", "Φιλελεύθεροι" και "Καπιταλιστές" ή ΕλευθερΑγορίτες γενικώς...)

Μην ακούτε όσους λένε πως Αστοί είναι απλώς «οι κάτοικοι των πόλεων»!
Ούτε φυσικά και πως είναι όσοι *δεν* είναι εργάτες,
ή έχουν ανώτατη μόρφωση, ή/και δίνουν περισσότερες διαταγές από όσες δέχονται,
(αν και το τελευταίο έχει σαφώς το μερτικό του).

Οι νικητές του πιο πρόσφατου ταξικού πολέμου (οι Αστοί φυσικά) τα τελευταία 200 χρόνια έχουν στήσει "μηχανή" ακριβώς για να συσκοτίζουν αυτό το, κομβικής σημασία για την απελευθέρωσή μας, ζήτημα.

Ο ορισμός, όπως διαυγάστηκε από το Μαρξ, προσδιορίζει επακριβώς τους μεγάλους Ιδιοκτήτες των Μέσων Παραγωγής(του Κεφαλαίου δηλαδή) οι οποίοι διοικούν τις Δυτικές Κοινωνίες (σχεδόν όλο τον πλανήτη πλέον) συμβατικά από τη Γαλλική Επανάσταση και έπειτα.

Αυτή η Τάξη απαρτίζεται από τους εξής 3 "επαγγελματίες":
* οι Έμποροι
(κυρίως Εφοπλιστές, αφού μιλάμε πάντα για το διεθνές εμπόριο),
* οι Τραπεζίτες
(χρηματοπιστωτικά παράγωγα, μεγαλομέτοχοι, επενδυτές, hedge-funds, ασφαλιστικές, δανειστές, κτλπ που δρουν πλέον και στα 2 άκρα της παραγωγικής διαδικασίας, και στην παραγωγή και στην κατανάλωση),
* και οι Βιομήχανοι
(το κερασάκι στην τούρτα, οι οποίοι λόγω της Υπεραξίας που αντλούν σχεδόν κατά βούληση, πέτυχαν και ανέβασαν ολόκληρη την τάξη τους στο τιμόνι της κοινωνίας).

Monday, July 26, 2010

Τα παλιά "άρβυλα" της Αριστερά μας

Καταπληκτική είναι η Αριστερά μας, έτσι??

Ακόμη κι αφού έχουμε γλιστρήσει από τον γκρεμό, και ενώ αιωρούμαστε πάνω από τον Καπιταλιστικό Καιάδα,
ακόμη και τότε η Αριστερά αναζητά με πάθος τα "άρβυλα" που γραπώνονται καλύτερα στο χείλος...και δείχνει να έχει κατασταλάξει σε 2 μάρκες:
* την «μέσα_στο_ευρώ»,
* και την «έξω_από_το_ευρώ»

Εξοπλισμένη με αυτά τα "άρβυλα" θα διεξάγει τη μάχη ενάντια...στο κενό!

Σύντροφοι!
Το ζήτημα του ευρώ όντως είναι σημαντικό, αλλά δεν μας έφερε από *μόνο* του στο χείλος του γκρεμού.
Και το κυριότερο, πλέον δεν μπορεί από μόνο του να μας κάνει να γλυτώσουμε το σκάσιμο στο έδαφος.

Το Χρέος μας αύξανε (σχεδόν) σταθερά από το 1821!
Αλλά γενικότερα, τα Χρέη ολωνών *αθροιστικά*, και των ανθρώπων και των επιχειρήσεων και των Κρατών, αυξάνουν παντού και από πάντα,
εξού και οι τελετές σεισάχθειας και τα jubilieum στον αρχαίο κόσμο.

Το πρόβλημα λοιπόν είναι γενικότερο,
εντείνεται δραματικά όμως από τον Καπιταλισμό και τα μη-δημόσια τραπεζικά συστήματα.

Tuesday, July 20, 2010

Η Κρίση (και ο Εργάτης) θέλουν και το Γερμανό τους

Σε ένα ενδιαφέρον αφ' εαυτού άρθρο για την οικονομική ανάκαμψη στη Γερμανία κόντρα στον καιρό,
ανακαλύπτω πως εκεί υπάρχει νομοθεσία για την αποφυγή των απολύσεων που ορίζει πως σε περιόδους Κρίσης,
οι επιχειρήσεις μπορούν να μειώνουν τις ώρες εργασίας και το έξτρα κόστος να καλύπτεται από το Κράτος
(θα τα πλήρωνε έτσι κι αλλιώς σε κουπόνια ανεργίας...)
και μόλις περάσει η Κρίση, οι επιχειρήσεις έχουν *εκπαιδευμένους* εργάτες έτοιμους να αυξήσουν την παραγωγή.
Spiegel Online: A Keynesian Success Story: Germany's New Economic Miracle.

Μου αρέσει δηλαδή η σύνδεση των ωρών εργασίας με τις ανάγκες της αγορές, για πρώτη φορά προς τα κάτω (όχι μόνο υπερωρίες δηλαδή).

Γενικά όσοι πίνουν νερό στο όνομα της αγοράς και ζουν συνδεδεμένοι με τα spreads-online,
δεν βλέπω να έχουν προτείνουν καμιά ανάλογη ιδέα για το πως η κοινωνία θα ωφεληθεί από όλα αυτά - μοναχοφάϊδες και συμφεροντολόγοι, ενδιαφέρονται μόνο για το μέλλον των δικών τους παιδιών.

Χρειαζόμαστε χώρο για νέες ιδέες και όλοι αυτοί οι γιάπηδες-φεουδάρχες του Καπιταλισμού είναι που που πιάνουν τον περισσότερο ζωτικό χώρο των ιδεών.
Πρέπει, λοιπόν, να φύγουν! Να παν αλλού!!

Wednesday, July 14, 2010

Πως και γιατί (δεν) πιάνουμε το μαγικό 13άρι!

Οκ, ας τους πάρουμε στα σοβαρά!

- Τι μας λένε? Τι μας λέει ο Πρωθυπουργός μας??
- Πως «ακουλουθώντας τις συνταγές της Τρόικας, μέχρι το 2013-14 θα λυθούν τα προβλήματά μας» (της Ελλάδας δηλαδή).

- Δεν θα έχουμε χρέος τότε, μήπως?
- «Όχι, όχι, δεν εννοούμε αυτό», μας λένε,
«το Δημόσιο Χρέος θα έχει αυξηθεί παραπάνω, από το 120% κοντά στο 150% του ΑΕΠ, αν όλα πάνε καλά...
Αλλά τότε θα έχουμε ξαναβρεί την αξιοπιστίας μας, και θα ξανα-δανειστούμε από τις αγορές με λογικά επιτόκια!»


Δηλαδή δεν μας δανείζουν τώρα που χρωστάμε το 120% αυτών που παράγουμε,
θα μας δανείσουν όμως σε 3 χρόνια, που θα χρωστάμε ακόμη μεγαλύτερο ποσοστό!

Βρε κοίτα να δεις πόσο ανιδιοτελώς(!) θα δουλεύουν τότες οι αγορές...

- Μα καλά, ποιον κοροϊδεύετε?
- «Περιμέντε!», μας λένε, γιατί «μέχρι τότε θα έχει συμμαζευτεί και το Κράτος και δεν θα γυρεύουμε Δανεικά!», έλλειμμα γιοκ δηλαδή.

Ναι καλά, αλλά ακόμη κι έτσι να 'ναι,
μάλλον εννοείτε πως το "πρωτογενές έλλειμμα" θα έχει μηδενισθεί.
(μη σου πως πως τελικά θα έχουμε και πλεόνασμα με τέτοιο ψαλίδι σε μισθούς, συντάξεις και παροχές)
Όμως υποθέτοντας καλοπροαίρετα ένα 4% μεσοσταθμικό επιτόκιο Χρέους μας για το 2013, (γιατί υπάρχουν και κακοπροαίρετες προβλέψεις...) έχουμε:
~4% * 150% = ~6% του ΑΕΠ του 2013 οι τόκοι!
Να βάλουμε χοντρά-χοντρά πως το 2013 θα λήγει το 10% του παλιού χρέους (χωρίς να πέφτουμε και πολύ έξω) που θα φτάνει τότε το ~75% του ΑΕΠ (αφού το υπόλοιπο 75% θα έχει μεταβιβασθεί στην Τρόικα) οπότε:
10% * 75% = ~7% του ΑΕΠ τα Χρεολύσια του 2013!
Σύνολο 6% + 7% ~= 13% του ΑΕΠ θα χρειαζόμαστε την επόμενη που θα φύγει η Τρόικα (αν, λεμε, φύγει...) για την εξυπηρέτηση του Χρέους μας, το 2013.
(σαν πολύ συχνά βγαίνει αυτό 13...)

Από κάπου λοιπόν θα πρέπει να βρούμε αυτό το 13%, αν δεν θέλουμε να προστεθεί και αυτό στο συνολικό Χρέος.


- Και θα έχουμε όντως 13% πλεόνασμα για να εξυπηρετήσουμε το Χρέος μας το 2013?
- «Εμμμμ...., μάλλον δεν θα το έχουμε...»

- Και τι θα κάμνουμε??
- «....»

Εδώ αρχίζει το παπατζιλίκι.

Άλλοι θα πούνε για νέες Τρόικες, άλλοι για δάνεια με ψηλότερα Spread, άλλοι για επιστροφή στην παγκόσμια ανάπτυξη και τα αόρατα χέρια της αγοράς (και πως αυτά δεν θα μας ξανα-χαστουκίσουν...),
και μερικοί θα ψελλίσουν για "εθελοντική" Αναδιαπραγμάτευση ή υποχρεωτική Πτώχευση.

Δηλαδή στο "καλό σενάριο", χάνουμε και τα δυο μας πόδια...

- Και αφού τελικά, ρε μάγκες, την Πτώχευση δεν τη γλυτώνουμε, γιατί μας ξεπουλάτε σήμερα στις Τρόικες?
- «....»


Τα νούμερα δεν βγαίνουν!
Όπως και να τα δεις, το 12% έλλειμμα του 2009 δεν γίνεται 13% πλεόνασμα σε 3 χρόνια.

Και όλα αυτά περί
* «του καλύτερου μαθητή στην ΕΕ» και πως
* «οι θυσίες του λαού πιάνουν τόπο»
είναι γαλιφιές και στάχτη στα μάτια μας, μπας και υπομείνουμε μια βάρβαρη αλλά ατελέσφορη λιτότητα που σαν προδιαγεγραμμένη παράπλευρη απώλεια θα έχει τη πιο βίαιη αναδιανομή του πλούτου στην Ελληνική Πολιτεία.

Ενώ οι γνωστές ρήτρες του Μνημονίου
* περί εμπράγματων ασφαλειών χωρίς καμία ασυλία σε ακίνητες και κινητές περιουσίες της Ελληνικής Επικράτειας,
* περί του Αγγλικού (αποικιακού) Δικαίου που διέπει την σύμβαση Δανεισμού μας από την Τρόικα, και
* της παράκαμψης του κοινοβουλίου για όλες τις μετέπειτα συμβάσεις,
εγγυώνται πως η οικονομική καταστροφή μας θα συνοδεύεται και από μια εισβολή ξένων μεγαλο-ιδιοκτητών με βουλιμικές ορέξεις για τη δημόσια περιουσία μας (βλ. το πλιάτσικο της Αργεντινής στα τέλη του 20ού αιώνα).

Θα ζήσω σε ενδιαφέροντες καιρούς, σίγουρα...

Friday, July 09, 2010

Ερωτήσεις για την Κοινή (απελευθερωτική) Λογική

* Γιατί όταν απεργούν τα ΜΜΕ, ακόμη και τα αριστερά(!),
δεν αφήνουν «προσωπικό ασφαλείας» ώστε να μαθαίνουμε τα της απεργίας?

* Γιατί για το Ασφαλιστικό κάνουν αναλογιστικές μελέτες μέχρι το 2050(!),
ενώ για τα αγαπημένα παιδιά των καπιταλιστών, τις τράπεζες και τις corporations, πάνε με το "βλέποντας και κάνοντας"?

* Γιατί όλοι (και η Αριστερά μαζί) ψάχνανε στο Ασφαλιστικό το πόσο θα ψαλιδιστούν οι παροχές στους συνταξιούχους του μέλλοντος,
και όχι το πόσο αυξάνονται οι στρατιές των ανέργων στο παρόν με την απελευθέρωση των απολύσεων και την κομποστοποίηση των εργατών σε πιτσιρικάδες και ενήλικες?
(άρθρο 74, παρ. 8)

* Γιατί ενώ ο Κρατικός Προϋπολογισμός μας είναι ελλειμματικός,
στο άρθρο του Ασφαλιστικού για τα "Εργασιακά",
οι κουτσουρεμένοι μισθοί των πιτσιρικάδων θα συμπληρώνονται, μας λένε, μέχρι τον βασικό, από τον (κρατικό) ΟΑΕΔ?
(άρθρο 74, παρ. 5)

Sunday, June 20, 2010

Πρώτα έπεσε η Ιαπωνία και μετά η ΕΕ, πότε λοιπόν πέφτει Κίνα και ΗΠΑ?

Τώρα που και οι 2 shock-absorbers του Bretton-Woods έπεσαν,
πρώτα η Ιαπωνία το '90 και τώρα η Γερμανία (με την υπόλοιπη Ευρώπη μαζί),
και δεν είναι πως ο νέος "παίκτης", η Κίνα τα πάει και περίφημα...,
μήπως έρχεται και η ώρα του πάτερ φαμίλια του καπιταλισμού, των ΗΠΑ, να πέσει?

Monday, June 14, 2010

Έχουν ένα Πρόβλημα για κάθε μας Λύση

* Φωνάζαμε για Παύση Εξυπηρέτησης Χρέους και γεναία Αναδιαπραγμάτευση...
μας απειλούν με Χρεωκοπία και παύση πληρωμών και συντάξεων.

* Λέμε να καταργηθέι η ΕΕ των καπιταλιστών... μας πετάν έξω από το Ευρώ.

* Φωνάζουμε να φύγουν οι Πολιτικάντηδες που μας έριξαν εδώ,
μας απειλεί ο Μπαρόζο με Χούντα.

Και η οργή μας μεγαλώνει...

Saturday, June 05, 2010

Ξεπουλάν τη ΔΕΗ και εμείς φωνάζαμε Ζήτω και Γεια!!

Το ξεπούλημα της χώρας μας, στην περίπτωση της ΔΕΗ φθάνει σε προδοτικά όρια.
Δήθεν πως θα πουλήσουν μόνο το 49% ενώ ξέρουμε από την πανομοιότυπη περίπτωση του ΟΤΕ και την σχετική της Ολυμπιακής πως αυτό είναι απλώς η αρχή!

Θα ήθελα να δω τι θα απαντήσουν δημόσια στα παρακάτω τεχνικά ερωτήματα όσοι το υποστηρίζουν:
(γιατί στο ερώτημα ηθικής «γιατί ξεπουλάν τα "ασημικά" που φτιάξαμε με τα λεφτά των συνδρομών ενός αιώνα?» δεν υπάρχει απάντηση παρά μόνο θράσος...)

* Καταρχήν, γιατί να πουληθεί μια κερδοφόρα επιχείρηση σαν τη ΔΕΗ?
Να μας το λένε για την Ολυμπιακή πως είχε έλλειμμα (όχι όμως το κερδοφόρο handling που δώθηκε τσάμπα στον Βγενόπουλο), για τον ΟΣΕ, πες άντε, το καταπίνουμε.
Όμως η ΔΕΗ δεν έχει ανάγκη αλλαγών ή τομών, ή άλλων managerial κόλπων.

* Γιατί την πουλάν *τώρα* που η χρηματιστηριακή της αξία της είναι στον πάτο, *όχι* όμως από δική της ευθύνη αλλά ως συνεπακόλουθο της παγκόσμιας Κρίσης?
Μήπως γιατί τώρα είναι "καλύτερος μεζές" για τους μεγάλους έλληνες και ξένους ιδιοκτήτες?

Monday, May 31, 2010

Τα πιο-νέα Μέτρα (ή πως θα βρεθούν τα Λεφτά)

1. Επαναφορά φορολόγησης κερδών τουλάχιστον στο 45%.
(Έτσι κι αλλιώς οι "αγορές"δεν μπορούν να προσφέρουν δουλειές σήμερα.)

2. Φορολόγηση των Εφοπλιστών.
(άμα δεν έχουν τίποτα να προσφέρουν, τι τους χρειαζόμαστε?)

3. Αύξηση της Φορολόγησης της Εκκλησίας.
Παύση πληρωμής του μισθού των κληρικών από το κράτος μας.

4. Φορολόγηση των τραπεζικών κερδών στο 80%.
Δήμευση των μη συνεργάσιμων ιδρυμάτων.
Βαριά φορολόγηση Χρηματιστηριακών πράξεων.
(Το χρήμα το έχουν μαζέψει οι τράπεζες, πρέπει κάπως να βγει πάλι την κυκλοφορία)

5. Μείωση της σύνταξης των Σωμάτων Ασφαλείας, όπως συνέβη με τους υπόλοιπους εργαζόμενους.
Αναδρομική μείωση σε όσους συνταξιοδοτήθηκαν πρόωρα από τα Σ.Α.
Γενναία μείωση των μελών των ΜΑΤ, και μεταφορά των υπολοίπων στην πυροσβεστική.
(Αργά η γρήγορα οι ιθύνοντες θα πάψουν να αισθάνονται ασφαλείς από την κάλυψη των Σ.Α, ακόμη και αν τους αυξήσουν το μισθό τους.)

6. Ασφάλιση όλων των μεταναστών ανεξαιρέτως.

7. Δήμευση των εταιριών που χρωστάν στην εφορία και απόδοσή τους στους εργαζόμενούς τους.

8. Αύξηση της φορολογίας των εισοδημάτων από μη παραγωγικές δραστηριότητες (νοίκια).

9. Δήμευση μέρους του ΟΤΕ λόγω των γνωστών σκανδάλων...
Μεταφορά των μετοχών που θα προκύψουν σε όλους τους κατοίκους αυτής της χώρας.
(και θα λειτουργήσει ως παράδειγμα μιας επιχείρησης από το λαό για το λαό, και θα επαναποκτήσουμε τον έλεγχο των επικοινωνιών της χώρας)

10.Κατάργηση του copyright για φάρμακα - αθρόα εισαγωγή generiκών φαρμάκων από Κούβα, Βραζιλία και Ινδία.

11. Παύση Εξυπηρέτησης Εξωτερικού Χρέους-Αναδιάρθρωση εδώ και τώρα!

12. Έκδοση κουπονιών (εναλλακτικού χρήματος) για την κάλυψη του υπόλοιπου των μισθών και συντάξεων, αν όντως έχει μείνει τίποτα απλήρωτο.

Και βλέπουμε...

Saturday, May 29, 2010

Δικαιούνται Ασυλίας? Ας καταθέσουν ως Μάρτυρες τότε!

Γιατί δηλαδή επειδή ισχύει για κάποιον η ασυλία,
να μην είναι υποχρεωμένος να απαντήσει σε σχετικές ερωτήσεις σαν *μάρτυρας*?

Δηλαδή, κάτι του στυλ:
«...μάλιστα κ. Τάδε, εμπλέκεστε στα δομημένα, για τα οποία έχουν παραγραφεί τυχόν ευθύνες σας.
Καλείστε πάραυτα να καταθέσετε ενόρκως για το *ίδιο* ζήτημα..
Για τυχόν ψευδομαρτυρία σας, θα τιμωρηθείτε με τις ανάλογες (πολύ αυστηρές) ποινές !»


Για να μη μας λένε, και καλά, πως δεν επαρκεί το νομικό οπλοστάσιο, δηλαδή..

Saturday, May 22, 2010

2 μύθοι, 1 φόβος και 1 ψευδαίσθηση

Πέρα από τους 2 μύθους της σωτηρίας μας,
1) του αόρατου χεριού της αγοράς που θα μας βοηθήσει να ορθοποδήσουμε, και
2) της ύβρις μας ως κοινωνίας που προκαλεί τη "δικαιολογημένη" τιμωρία μας,
υπάρχουν ακόμη και
3) ο φόβος πως δεν υπάρχει άλλη εναλλακτική, άλλος δρόμος,
ενώ και η αριστερά έχει τον αντι-μύθο της:
4) Περιμένει σαν ώριμο φρούτο να πέσει ο Καπιταλισμός εξαιτίας της Κρίσης - «λες να είναι αυτή που βιώνουμε» σκέφτεται...

Και αυτά όλα τα μαζί ενισχύουν και δικαιολογούν την αδράνειά μας.

Thursday, May 13, 2010

Colpo Grosso (ή πως μας θα μας κλέψουνε την Κότα για να μας πουλάν τα αυγά!)

Σε όλη αυτή την ιστορία με την "διάσωσή" μου κάτι δεν μου κόλλαγε.

Γιατί μας Δανείζουν?

Το ότι κάτι "βγάζουν", αφού μας το πουλάν με 5% και το αγοράζουν με 1.5%,
δεν μου αρκεί σαν εξήγηση.
Και αυτό γιατί εδώ και λίγο καιρό οι περισσότεροι διεθνείς αναλυτές συμφωνούν ότι τελικά δεν θα αποφύγουμε την Αναδιάρθρωση Χρέους (ένα είδους "πτώχευσης")
Δεν βάζω λινκς, είναι πολλά και παντού.

Επομένως η ακριβής απορία μου ήταν η εξής:

Γιατί μας Δανείζουν κι άλλα,
αφού ήδη ξέρουν πως μερικά από τα δανεικά μας θα είναι "αγύριστα"?


Ε λοιπόν, υπάρχουν 2 ακόμη σοβαρότεροι λόγοι:

1. Ο 1ος λόγος είναι για να δώσουν χρόνο στις ιδιωτικές ευρωπαϊκές τράπεζες να ξεφορτωθούν τα Ελληνικά Ομόλογα και να τα αγοράσει η ΕΚΤ.
Δηλαδή πρόκειται για μια ακόμη μεταφορά ιδιωτικού Χρέους στο δημόσιο των υπολοίπων κρατών της ΕΕ, αυτή τη φορά, μέσω της ΕΚΤ.

Ο 2ος λόγος δείχνει εντελώς προδοτικός ακόμη και σε μένα, που δεν είμαι καθόλου πατριώτης,

2. Μέχρι σήμερα, όσα χρωστούσαμε, τα χρωστάγαμε σε ομόλογα με βάση το Ελληνικό Δίκαιο.
Οπότε αν δεν παρενέβαιναν να μας σώσουν, και πτωχεύαμε,
τότε οι πιστωτές μας θα χάναν ζεστό χρήμα,
τόσο, όσο θα έπεφτε η αξία των ομολόγων μας (haircut).

Από τις 5 του Μάη όμως, η "τρόικα"+ΠΑΣΟΚ κατάφεραν και πέρασε νόμος ώστε τα νέα δανεικά μας να καλύπτονται από *κρυφές* εγγυήσεις σε περιουσιακά στοιχεία της χώρας με βάση το (επαχθέστερο για το δανειζόμενο, αποικιακό) Αγγλικό!
Κάπως το λένε αυτό να δεις, super seniority...

Δηλαδή αν "πτωχεύσουμε" σε μερικά χρόνια, οι πιστωτές μας δεν θα χάσουν τα λεφτά τους,
αφού θα τα πάρουν σε είδος!

Και εμείς τους κοιτάμε...

Tuesday, May 11, 2010

Να Καεί, ναι, αλλά τι θα την αντικατατήσει?

Φώναζαν «Να καεί το Μπουρδέλο η Βουλή» στοχεύοντας στο σώμα του "Κτήνους",
αλλά δεν σκέφτηκαν πως το μυαλό του είναι τα ΜΜΕ.... γιατί αν καεί η Βουλή θα μείνουμε με τους Πρετεντέρηδες και τους Καψήδες; και τους Τελογλήδες και τους Παπαχελάδες.

Με αυτούς θέλουμε να κάνουμε χαΐρι?

Μήπως αυτοί που κατασκευάζουν την συναίνεση φταίνε εξαρχής και περισσότερο μάλιστα?

Οι 2 μύθοι που μας κάνουν να Ελπίζουμε πως τα Μέτρα είναι ΟΚ

2 ιδέες-μύθοι αιωρούνται στα κεφάλια μας, και είναι αυτές που μας κάνουν να ελπίζουμε ενώ όλοι μας λένε πως τα μέτρα είναι λάθος:

1. Ο μύθος της Αγοράς:
Η αγορά τελικά πάντα παγαίνει μπροστά, και οι μετοχές ανεβαίνουν, και ο πλούτος αυξάνει.
Απλά χρειάζεται να περιμένουμε λίγο, να περάσουν οι "διορθώσεις", τα bear markets που λένε,
και μακροπρόθεσμα, τσουπ!...ξανά προς τη δόξα τραβά.
Όμως η ιστορία της μεγάλης Ύφεσης του '29 άλλα μας μαθαίνει:
4 χρόνια μετά το '29, μέχρι το '33, κι τίποτα δεν είχε βελτιωθεί, και τότε ήταν που ο Κέυνς έγραφε το ξακουστό πόνημά του περιγράφοντας κάποιες κρατικοπαρεμβατικές λύσεις που και και πάλι δεν άρκεσαν,
το '37 νομίζω έσκασε πάλι Κρίση που απλά ξεχάστηκε στη βουή του επερχόμενου πολέμου...

2. Ο μύθος της Τιμωρίας:
Αξίζουμε να τιμωρηθούμε, κάποιος έπρεπε να μας ξεφουσκώσει τα λάστιχα, αφού τόσα χρόνια τρέχαμε σαν σβούροι μέσα την ΕΕ με κομμένες εξατμίσεις!
Ε, τώρα ήρθε η ώρα να πληρώσουμε όλοι από λίγο, να ξεφουσκώσουν ολωνών τα λάστιχα, ακόμη κι αν εμείς δεν τρέχαμε, ή δεν είχαμε καν μηχανάκι!

Και πάλι η ιστορία είναι σαφής στο συγκεκριμένο:
Σε περιόδους ανέχειας και δυσπραγίας, οι "λαδέμποροι" μόνον βγαίνουν ωφελημένοι.

Φυσικά υπάρχουν κι άλλες αξιόλογες αναγνώσεις για τα ψέμματα που σπρώχνονται καθημερινά.

Monday, May 10, 2010

Οι μαλλιάδες, τα φρικιά, οι αριστεριστές και οι κομμουνιστές φταίνε!

Όπως πολύ ωραία συνοψίζει ο Ιός, πάλι φταίμε εμείς, με τα μακρυά μαλλιά και τα μούσια,
οι αριστεριστές που είχαν την ιδεολογική πρωτοκαθεδρία στη χώρα από τη μεταπολίτευση και δώθε.

Βλέπετε, εμείς φαινόμαστε περισσότερο, σαν μύγα μες το γάλα.
Αλλά είμαστε και προκλητικά άνετοι, ήρεμοι και γελαστοί όταν οι υπόλοιποι σχεδιάζουν επιχειρήσεις, εξαγορές και δανειοδοτήσεις, ή καταφεύγουν σε απολύσεις, σε lock-out και μειώσεις.

Ε, δεν μπορεί, αφού γελάμε, εμείς θα φταίμε για την Κρίση.
Κι αν όχι μόνο εμείς, ε, και η αριστερά ολόκληρη μαζί μας - που μας ανέχεται.

Δηλαδή δεν φταίνε
* όσοι διαχειρίζονταν το ΑΕΠ της Ελλάδος για τα τελευταία 60 χρόνια μετά το Β' ΠΠ,
* όσοι διόρισαν τις διοικήσεις των Τραπεζών που μοίραζαν πιστωτικές τις τελευταίες δεκαετίες,
* όσοι λάδωσαν και ρουσφετολόγησαν το σύνολο σχεδόν του κρατικού μηχανισμού από το '50 και έπειτα (και όχι μόνο από την μεταπολίτευση και έπειτα όπως λένε αρκετοί νοσταλγοί),
* ούτε όσοι διαχειρίστηκαν τις Επιδοτήσεις, τις Επιχορηγήσεις και τις Επενδύσεις,
* ούτε όσοι ανέλαβαν τα "Μεγάλα Έργα" και τους Ολυμπιακούς,
* ούτε όσοι Nομοθέτησαν και όσοι μας Ενημέρωσαν, αμερόληπτα και "αντικειμενικά"... πάντα,
* ούτε φταίνε και οι πολύ πλούσιοι και οι μεγάλοι ιδιοκτήτες και εφοπλιστές, όχι, αυτοί δεν φταίνε καθόλου μάλιστα που φεύγουν οι βιομηχανίες τους και τα καράβια τους στα "πέρα μέρη", στα φθηνά εργατικά χέρια, όχι, όχι...τα σωματεία και οι συνδικαλιστές φταίνε που θεριεύουν τους μισθούς και ακριβαίνει το εργατικό κόστος, αυτό φταίει,
"αυτοί" δεν φταίνε καθόλου!

Εμείς φταίμε!

Όχι,... δεν φταινε "αυτοί", γιατί "αυτοί" είναι τέλειοί, και θα τα κατάφερναν ακόμη καλύτερα αν μια δράκα μαλιάδων, φρικιών και αριστερών,
* πότε με το 1-1-4,
* πότε με το πολυτεχνείο,
* πότε το '85 , και
* πότε το 2005-7,
δεν ακύρωναν με τς διαμαρτυρίες τους το αναπτυξιακό όραμα των σωτήρων μας.


Thursday, May 06, 2010

Οι Μικρές Ανομίες των άλλων ενοχλούν περισσότερο

Κάποιοι με το θάνατο των 3 της Marfin πάνε να βγάλουν "λαγό" και να τα φορτώσουν όλα,
το χρέος, τους μπάχαλους, την ανομία, την λαμογιά,
στις ιδέες της Αριστεράς και του σοσιαλισμού,
ενώ προκρίνουν μια επιστροφή στην εποχή σιδερένιας πυγμής και του αυταρχισμού (δεν λένε του "γύψου" ακόμη).

Λέει πχ ακόμη και ο Μανδραβέλης, ένας αρκετά ανοιχτόμυαλος δεξιός:

«Κρυφογελούσαμε όταν τα παιδιά φωνασκούσαν «να καεί, να καεί, το μπ… η Βουλή», δεν σταθήκαμε απέναντι στα φαινόμενα φασισμού που διάφορες ομαδούλες με κόκκινο μανδύα καλλιεργούσαν στην ελληνική κοινωνία. Οταν συνδικαλιστές του ΣΥΝ βγάζουν πανό μέσα στη Βουλή, επόμενο είναι κάποιοι διαδηλωτές να θεωρήσουν ότι είναι και δικό τους δικαίωμα να μπουκάρουν για να διαμαρτυρηθούν. Κλείσαμε τα μάτια στη μικρή ανομία, για να φτάσουμε στον άδικο και φρικτό θάνατο τριών ανθρώπων.»

Βέβαια παραγνωρίζει πως αυτές οι συμπεριφορές, οι "μικρές ανομίες" και οι "φασισμοί" είναι σύμπτωμα της ανελευθερίας της κοινωνίας και της ασφυξίας που νιώθουν οι κατώτεροι από τους μεγάλους ιδιοκτήτες της χώρας και τα υποχείριά τους, τα ΜΜΕ και τους διάσημους.

Για να ακουστείς χρειάζεται
* είτε να να έχεις ισχυρούς φίλους,
* είτε να είσαι εσύ ένας ισχυρός ή ένας μεγάλος ιδιοκτήτης,
* είτε να ζητήσεις ρουσφέτι.

Και τα 3 αυτά άραγε δεν είναι πολύ πιο σημαντικές "μικρές ανομίες"??

Ή είναι περισσότερο αποδεκτές επειδή είναι ανομίες από την άρχουσα τάξη προς το συμφέρον του λαού.
Η πρώτες "ανομίες" δηλαδή είναι μόνο από τους από-κάτω, ενώ οι δεύτερες είναι από τους από-πάνω, για όλους μας - άρα πιο "Δημοκρατικές", έτσι?
(ωραία!, μάλλον τελικά δεν είχα καταλάβει σωστά το πως εννοείται η Δημοκρατία σήμερα)

Δηλαδή αν σηκώσουμε παντιέρα στην Ακρόπολη και φωνάξουμε "αέρα",
ή αν μπούμε στην ΕΡΤ και ζητήσουμε το λόγο,
αν μπούμε στη Βουλή να δείξουμε τα προβλήματα μας για μια φορά οι ίδιοι που τα υφιστάμεθα, και όχι οι "αντιπρόσωποι του Λαού",
τότε αυτό πρέπει να θεωρείται μεγάλος "φασισμός",
και πρέπει να πατάσσεται αμέσως πάραυτα!

Υποκρισία και (ταξικά) συμφέροντα.

Και το χειρότερο είναι πως επειδή, όπως είπα, αυτά τα λένε και τα επιδιώκουν οι ισχυροί της Ελλάδας,
είναι πολύ πιθανόν να τα επιβάλλουν (είτε ως "μέτρα", είτε ως έκτακτους νόμους,είτε απλώς ως μονόδρομος),
ενώ αν τυχόν και αντισταθούμε, μπορεί να φτάσουν κυριολεκτικά να πατήσουν επί των πτωμάτων μας,
εκβιάζοντας δήθεν πως το τίμημα της δικής τους αποτυχίας θα είμαστε εμείς και ολόκληρη η χώρα μαζί!

Sunday, May 02, 2010

Για μια κάποια Λύσις, μα όχι του ΚΚΕ (ή του ΛΑΟΣ)

Κάθε μέρα διαβάζω τις πηγές μου στο internet περιμένοντας μια κάποια λύσις,
κάποια νέα μορφή οργάνωσης που θα κινητοποιήσει οργανωμένα τις δημιουργικές δυνάμεις της κοινωνίας μας σε μια κοινή πορεία αντίστασης.
...
Κι ακόμη τίποτα...
Και μέχρι τότε, το ΚΚΕ, και το συγάλακτό του κόμμα, το ΛΑΟΣ,
θα έχουν την μόνη πρωτοβουλία κινήσεων στο πεδίο των αντιδράσεων.

Κι όμως, καθημερινά διαβάζω καταπληκτικά άρθρα, αποκαλυπτικές αναλύσεις, και ριζοσπαστικές αφηγήσεις...
στο twitter, και στο "you pay your crisis", από τον CiaoAnt1, και τον Greek Rider,
και φυσικά από τον TechiChan, εννίοτε και από τον Βαρουφάκη,
και από τον Β. Βιλιάρδο, ή από το Γ. Μηλιό,
και λίγο στην Ζ. Ζήκου και στο Δελαστίκ.

Αν τώρα όλα αυτά μπορούσαν να δεθούν σε ένα ενιαίο "όχημα",
σαν μια "Κομμουνιστική Διεθνή" δηλαδή, αλλά σε εθνικό επίπεδο,
και με υπόβαθρο το internet,
τότε θα έβλεπα επιτέλους μια προοπτική που δεν περιέχει την ανάθεση και την διαμεσολάβηση,
δύο κοινωνικές πρακτικές που μας έφεραν εδώ που βρισκόμαστε σήμερα.

Αυτό περιμένω.
Μα κι αν δεν έρθει,
στο ΚΚΕ δεν υποτάσσομαι.

Δεν πείστηκα ποτέ πως για να απελευθερωθούμε, πρέπει να υποδουλωθούμε πρώτα.
ΣΤΗ ΔΙΚΤΑΤΟΡΊΑ ΤΟΥ ΠΡΟΛΕΤΑΡΙΆΤΟΥ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΓΕΝΝΗΘΕΙ Η ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΓΙΑ ΚΑΜΙΑ ΤΑΞΗ.
Όλο και πιο πολύ με της Χούντας τα κελεύσματα περί "γύψου" μου ακούγονται του ΚΚΕ τα κηρύγματα.

Ναι, δε λέω, να ενώσουμε τις φωνές μας,
αλλά για τι?
Θέλει πολύ προσοχή, ώστε η "θεραπεία" που θα ζητήσουμε να μην είναι χειρότερη από την αρρώστια.

Friday, April 16, 2010

Παρουσιαση για την Οικονομική Κρίση



Μικρό Ιστορικό της Κρίσης:
  • 1995–2000: 5tn$: Φούσκα των dot.com.
  • 2001-2007: 100bn defaults: Η Φούσκα των στεγαστικών σκάει, οι τιμές ξεκινάν την κατηφόρα.
  • Η Δόμησή διασπείρει το πρόβλημα παντού , με ευθύνες των Moody's, Fitch και S&P!
  • 2007-2008: 139bn$: Το "κανόνια" της Northern Rock, Bear Stern και Lehman Brothers.
  • 2008-2009: Οι αντασφάλειες CDS από την Lehman έριξαν την ασφαλιστική AIG(150bn$ από 5tn$), Fannie Mae and Freddie Mac, και Αγγλικές, Γαλλικές, και Γερμανικές τράπεζες. Η AIG και οι χαλασμένες ευρωπαϊκές τράπεζες κρατικοποιήθηκαν.
  • 2009-σήμερα: Παγκόσμια Πακέτα σωτηρίας για τις "πολύ_μεγάλες_για_να_ξεπέσουνε" Τράπεζες και Εταιρίες.
  • Υποβαθμιση Ελληνικών Ομολόγων από Fitch, S&P, Moody's (Νοε. 2009)




Οι αιτίες της παγκόσμιας Κρίσης
(κατά Richard Wolff):
  1. Η υπερχρέωση των εργατών στις ΗΠΑ (πχ μέσω των στεγαστικών), αφού έχουν πάψει από καιρό να αυξάνονται οι μισθοί τους.
  2. Υπερβολική εργατική παραγωγικότητα - άρα πλεονασμα εμπορευμάτων (υπεραξία).
  3. Έκρηξη στο σπεκουλάρισμα και στο τζογάρισμα από τράπεζες και κεφάλαια.
  4. Συστημική υποεκτίμηση του επενδυτικού τζόγου από τους Οίκους Οικονομικών Εκτιμησεων.
  5. Αποτυχία των Κρατικών ρυθμίσεων και ελέγχων στις αγορές αφού οι κυβερνήτεσ τα παίρνουν όλο και πιο χοντρά από τους lobyστες.
  6. Μεγάλες ανισοροπιες ανάμεσα στις ροες εμπορευμάτων και κεφαλαίων μεταξύ των κρατών (εμπορικα ισοζύγια, άμεσες επενδύσεις, ομολογιακά δάνεια).





Τι πιστεύει ο κοσμος στην Ελλάδα?


Λυσεις του κόσμου:



Οι Κλέφτες Φταίνε:
  • Στην εμπλεκόμενη εταιρία για το σκάνδαλο των Δομημένων στα Ασφαλιστικά Ταμεία "Ακρόπολις ΑΕ" σβήστηκε πρόστιμο 5.5δις €.
  • Ο Κοσκωτάς καταδικάστηκε για 32δις δραχμές, 100εκ. € τότε,
    σήμερα 20 χρόνια μετά, έστω με μέσο πληθωρισμό 4% = 100εκ * (1 + 0.04) ^ 20
    μιλάμε πως το μεγαλύτερο ελληνικό σκάνδαλο αφορούσε 300εκ. €!
  • Τα ζαβά υποβρύχια κάνουν 2.5 δις€ και παραδίδονται σε ~5 χρόνια,
    οπότε αν το 10% είνα μίζες, περίπου 50εκ€ κλεψιά.
  • Ένα από τα σκάνδαλα των Δομημένων στα Ασφαλιστικά Ταμεία αφορούσε 40εκ € μίζα για 480εκ €. αξίας ομόλογο.
  • Η Siemens έπαιρνε δουλειες 5-6 χρόνια η καθεμία κοντά στα 100εκ €, από τις οποίες λιγότερο από το μισό υποθέτουμε πως ήταν αέρας (30εκ€), δηλαδή λιγότερο από 6εκ€ το χρόνο κλοπή.
  • ο Θέμος είχε αδήλωτο 5εκ. €.
  • Ο Κυριακος Μητσοτάκη πήρε "δώρο" τηλ. κέντρο στο γραφείο 40.000€.


Να ιδιωτικοποιηθούν τα πάντα.

Να απολυθούν οι Δημόσιοι Υπάλληλοι

Να αυξηθεί η Φορολογία


Τι λοιπόν είναι τα περι της Οικονομία?
  • Θεωρία (πληθωρισμός, επιτόκια, τύπος ανατοκισμού, επενδυτικά "εργαλεία")
  • Νούμερα
  • Ιστορία


KRISTROUGA

Waste Of Time: Παρουσιαση για την Οικονομική Κρίση
χρονική μεταβολή αξιολογήσεων της el. οικονομία
R Wolff: Peak Capitalism, Output-Wage diagram 1880-today
Plutocracy Reborn
Το ΚΚΕ βρήκε τα λεφτά « Avantgarde Κόκκινη Ορχήστρα Αθήνας
Διαγραμμα Spread enet
Spread active diagram by Bloomber
Diagram: Loan Exposure on PIIGS by Coyntry
Story: Presenting Total Bank Assets As A Percentage Of Host Countries' GDP
Diagram: Nominal GDP of coyntries
xreos_1981-1990.jpg (764×435)
GGGB10YR: Greece 10 Year Summary - Bloomberg
ΕΘΝΙΚΟ FORUM: Η συνέντευξη - βόμβα του Max Keiser ! Max Keiser on the Greek Crisis
Krugman's links to Greek Bonds and CDS diagrams
Γενικό Λογιστήριο Κράτους: Ιστορικά
Να πληρώσουν οι έχοντες, να τιμωρηθούν οι ένοχοι,να επιστρέψουν τα κλεμμένα | TVXS.gr
Bubble of new-type Mortgages (by ciaoant1)
Piechart of US Banks in GDP from 2000-2008
Economy Modes and Working Diagrams
Ανισότητες: ΒΑΘΥ ΚΟΚΚΙΝΟ
Diagram: Labour Cost in EU 1999-2009
Maybe The Euro Was Not Such A Bad Idea
Λήξεις Ελ. Ομολόγων ανά μήνα!
Κατανομή Χρεους ανα χώρα
Κατανομή Χρεους ανα τύπο Ιδρύματος
Google - public data
UBS: Συρρίκνωση ΑΕΠ 15% σε δύο χρόνια, Πίνακας Χρεώσεων ως 31Μαιου
REAL TIME SPREAD
Lobbying in the United States - Lobbying USA, expenditure by Sector
World Inflation Rates (US lowest!)
90+1 μεγάλα σκάνδαλα του ΠΑΣΟΚ
Google labs: Inflation (oil crises, euro)
Greek+Productivity.jpg (400×222)
Greek Difict 1985-today
Economy’s Gains Fail to Reach Most Workers’ Paychecks
John Perkins in Iceland PART 1
Σ.Ε.Κ.Α.Π.Ε.: ΤΟ ΧΡΕΟΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ ΚΑΙ ΤΟ ...ΧΡΕΟΣ ΜΑΣ
Bailing out Greece: An extreme necessity | The Economist, Econmist προωλεψεις 2012
Greece And The Fatal Flaw In An IMF Rescue « The Baseline Scenario
You Pay Your Crisis: Τέρμα πια τα ψέματα, ΕΚΤ Προβλεψεις 2014
(*)TEOTWAYKI: Τι θα γινει χωρίς Ευρώ?
Hesitation and Patronizing Advice: How Germany Made the Greek Crisis Worse - SPIEGEL ONLINE - News - International
(*) VIDEO: Ο Γ. Μηλιος για την Οικονομική κρίση και την απάντηση της Αριστεράς
Europe's Web of Debt - Graphic - NYTimes.com
Open Questions
------------------------
* Why in '80 too much inflation/iterest-rates?
* Why gold-standard?
* Inflation?

Answered Questions
-------------------------
* Why Spread on old Bonds matter?
(preffer to buy older bonds)
* How *exactly* Interest-Rates affect Inflation?
(through central bank window)
* Το ψευτοδίλημμα μέσα ή έξω από την Ευρώπη, είναι ουσιαστικά
Φιλιπινέζος στην Εκάλη ή στις Φιλιππίνες

Prentation Rehershals
------------------------------
Start with 5' presentations,
then 10', 15', and finally 30'.

Story: Where Is The Money?
------------------
1 Ιστορική αναδρομή Κρίσης
* Numbers Matrix!!! (ταξη μεγεθους, σκελετος πληροφοριων, πχ ????!),
* υπάρχουν κι άλλες φούσκες, πετρελαίου 2008, Ασιατικη 1997, Ρωσική
1998, Αργεντινής 2001
* Σημείωση σε numbers.
2 Οι αιτίες της Κρίσης κατά R.Wolff.
* Βασικό: Οι παραγωγοί των αποφάσεων δεν υφίστανται τις συνέπειες.
* αλλά βασικά τα λεφτά τα έφαγε η αγορά.
4 Ανεκδοτο 1: Μαιμούδες και γιατι τα τρώει η αγορά τα λεφτά.
6 Ενασχόλιση με τα της Οικονομίας:
* Θεωρία:
** Πληθωρισμός, επιτόκια, τύπος ανατοκισμού (1 + %)^χρόνο
* Νούμερα
* Ιστορία
7 Start from tvxs.gr VPRC gallop.
* ???
* "Να ιδιωτικοποιηθουν τα πάντα!"
* Κλέφτες: Κοσκωτάς, 100εκ, σε 20 χρόνια τύπος ανατοκισμού?
* Πετρέλαιο στο Αγαιο!!! δεν ειναι Φινλσανδικη(Νιγηρία,
8 Φόβος πως αν ασχοληθούμε με οικονομία, θα γινουμε Καπιταλιστές και
θα δικαιολογούμε την σημερινή κατάσταση. px:
- R Wolf diagram: Productivity vs Wages (HREF)
- Plutocracy is back (HREF)
+ Deficits slide (HREF)
+ World Inflation & History (HREF)
+ Προβολή αλλων διαγραμματων για Ελλάδα. (???)
* Revolters must be cleverer than opressors: French revol. bourgoise
vs Aristocrats, Rhgas Feraios vs Tourkous, veoi tou 1-1-4 vs Xouvta
9 More Numbers
* World GDP- EU Countries, Russia, Japan (HREF)
* Πληθωρισμός, Παγκοσμιες Κρίσεις (1974, 1981, 1997, 2001
* Πόσο αξιόπιστα είναι το καθένα(error-margins)? Τι αποκρύβουν?
10. Economic Instruments
* Omologa (epitokio, kouponi, tokomeridio, xreolysio)
* Ανεκδοτο 2: Μαιμούδες, derivatives
* Τσαρος, σταρι, κοligoi, (σταλιν-Ουκρανοι Κουλακοι)
* Παραλληλία με πετρέλαια Goldman Sachs
* Ομόλογα.
* Inflation
** Physical Phenomeno
** Economy's Fever
** EE main target
** Born out of supply-demand for money
11. Νομισματικό σύστημα.
* πολλσαπλασιαστής ΗΠΑ/ΕΕ --> 6/10-12
* Σχέση Budget τραπεζών προς GDP Κράτος (HREF)
11.
/////////////////// PART 2 //////////////////
ASK: Seen Zeitgeist? Dissbelieved it?
* US printing Money, EU not,
* FED buys US Bonds, ECB Not!
* Problematic economies (Japan, US States) in a x/y diagram of
x=Debt/GDP, y=deficit, CircleSize=Spreads
* Ανεκδοτο: Λιοντάρι και επενδυτές με σπορτέξ.
* Rating Houses: Failed: Enron, Iceland, Lehman(A2, A+ day before)
* ASK: How cc' is a Panda, or a Yaris? How is out GDP?
* Formula for ανατοκισμό (1 + %)^years
* PRINCIPALS:
1) The closer the event, the more important to us.
2) Follow the money
3) Cracks appear within competing enemies (capitalists).
4) Do not feed with fish, teach how to fish.

Slides
--------
* World Prices History (Inflation)
* Max-Min prices
* Market Instruments (mind-map)
* Spread map with Dates (6M, 2Y+election years)
* Bond closures (Dates vs Ammount)
* GDPs

Spread Dates:
---------
2010/04/13: Agreement for 30bn¤, 5% loan to Greece by EE
2010/04/09: Fitch: BBB+ (-2)-->BBB-, EE+IMF aggreement for 25dn$ loan to Greece.
2010/04/06: Rumor: Renegotiate with IMF
2010/03/21: Moodys Dowgrade Greek Banks
2010/03/11: 10y bond, 5bn, 6.38%,
2010/02/02: 5y bond, 8bn, 6.10%
2010/01/19: 13w tbond, 1.5bn, 1.67%
2010/01/??: Rumor: Sell debt to China
2010/01/12: 52w tbond, 1.04bn, 2.2%, 26w, 1.04bn, 1.38%
2009/12/22: Moodys A2-->A1
2009/12/16: S&P A- --> BBB+
2009/12/08: Fitch A- -->BBB+
2009/12/07: S&P Watch A-
2009/01/09-14: S&P A --> A-
2009/01/09: S&P Watching



Numbers
-------------
600tn$: Net CDS
14tn$: World GDP
1.4tn$: guns World(2007), 1) 45% USA, 2) UK, 3) China, Japan (all
~4-5%), EastEU +167%(1998-2007)

450bn$: US Senate Budget
300-500bnε: worth of Greek public property
200-250bn¤: Germany's fiscal deficit, 2010 ~10%.
150bn$: AIG bailout
120bn$: Argetinas debt (restructured in 63bn$!)
65bn$: Madoff's pozni scheme
59$bn$: dubai func debt restructuring
52bn¤: Ελληνικό έλλειμα 2010
50bn$: Russia's 1998 default.
35bn¤: Χρεολύσια 2010
30bnε: worth of 52 ΔΕΚΟ property
27bn$: JPMorgan Gross Profits 2009
15bn$: Total lobbies/year: US
16bne: ΠΣΑ μειώσεις δαπανών σε 3 χρόνια
3-->6bn$: Rating Institues earnings from 2002-->2007
2.5bnε: ΠΣΑ από μειώσεις μισθών
2.5bn$: Finance lobby, US
2.3bnε: Daimler gross profits
2.2bn$: Health lobby, US
1.5bnε: Income from privitizations in Greece 2010 (5.5 total in 3 years)
300μν¤¨: Κοσκωτας, όσο ενα F16
100κε: μικρό σπίτι
10κε: finisher για άσφαλτο


ΛΕΞΙΚΟ
---------
Υπάρχει ο φόβος πως αν διαβάζουμε λεξικά θα γίνουμε ακαδημαϊκοί.
Νόμος ζήτησης-Αγοράς
Νόμος Keyns για αγορές Χρήματος-Εργασίας
Spread
Premium
Μέση Τιμή (Χώρο, Χρόνο)
Παράγωγα



Friday, March 26, 2010

Το κόστος της Κρίσης μας: πρόστιμό μισό δις ευρώ το χρόνο, για τα επόμενα 10 χρόνια

Από σήμερα παύει[1] η θεσμική πίεση απέναντι στην Ελληνική Οικονομία που ασκούσε η στάση της ΕΚΤ να μην δέχεται τα ελληνικά ομόλογα ως ενέχυρα για παροχή ρευστότητας στη διατραπεζική ευρωπαϊκή αγορά
(με τη δικαιολογία πως από το Νοέμβριο του 2009 μειώθηκε η αξιοπιστία της χώρας σε ΒΒΒ+ από τους Αμερικανικούς Οίκους αξιολόγησης).

Στο μεσοδιάστημα το Κράτος δανείστηκε νομίζω 2 φορές με 10ετή ομόλογα, μία για 8 δις και άλλη μία για 5 δις, με επιτόκια περίπου 6.2%.
Δηλαδή ~3% περισσότερο από ότι συνήθως.
Δηλαδή μιλάμε για ένα "πρόστιμό" 3% * 13 δις = ~400 εκ, ή μισό δις το χρόνο!

Άραγε τόσο φτηνά της γλυτώσαμε?
(τη χρεωκοπία...)

[1] Πολύ ικανοποιητική, λένε οι Έλληνες Τραπεζίτες, η απόφαση του Τρισέ να αποδέχεται μέχρι το 2011 τα Ελ. ομόλογα ως ενέχυρα: http://www.enet.gr/?i=news.el.politikh&id=145303
[2] Η εξέλιξη των spreads τον τελευταίο χρόνο: http://graphics.thomsonreuters.com/0110/GR_BNDSP0110.gif

Tuesday, March 16, 2010

Είναι η ελληνική φούσκα όντως έτοιμη να σκάσει?

Ένα ενδιαφέρον άρθρο[1] στο «μπλογκ» Economix των New York Times που υπογράφουν από κοινού οι πρώην οικονομολόγοι του ΔΝΤ Πήτερ Μπουν και Simon Johnson υποστηρίζουν ότι το χρέος της Ελλάδας αποτελεί την απόλυτη «φούσκα» και καταγγέλλουν την πολιτική ελίτ της Ευρωπαϊκής Ένωσης αλλά και την ηγεσία του ΔΝΤ ότι αντιμετωπίζουν το πρόβλημα με εγκληματική ανευθυνότητα και με βασική προτεραιότητα το «ξελάσπωμα» των μεγάλων ευρωπαϊκών τραπεζών
(και ο athenstock έκανε μια σωστή απόδοση στα ελληνικά των κυριότερων σημείων του άρθρου).

Συμφωνώ με τα κριτική τους στην στάση των Ευρωπαϊκών ελίτ.
Και θα με ενδιέφεραν οι προτάσεις τους για δανειοδότηση της Ελλάδος με 180 δις, ιδιαίτερα αν ανήκα και εγώ στους δανειστές της...
Θα προτιμήσω όμως απλά να καταργηθεί η διάταξη της ΕΚΤ που απαγορεύει την ενεχυρίαση των ομολόγων μας επειδή, τάχα, δεν είμαστε ΑΑΑ οικονομία...


Ισχύουν όμως τα νούμερα που στηρίζουν τις εφιαλτικές προβλέψεις τους?

Εγώ πιστεύω πως είναι υπερβολικά, και θα δείξω το γιατί παρακάτω.

Σημειώνω εξάλλου πως Κασσάνδρες υπάρχουν πολλές, και ακούγονται το ίδιο δραματικές όταν μιλάνε για χώρες όπως η Κίνα[2a] και η Ιαπωνία[2b].



(προειδοποίηση: ακολουθούν μπακάλικοι αλλά ενδιαφέροντες υπολογισμοί)

Χωρίς να θέλω να μειώσω το ενδεχόμενο όντως να οδηγηθούμε σε Παύση Εξυπηρέτησης του Χρέους,
και ενώ προσωπικά πιστεύω πως μπορεί και να είναι και απαραίτητο αν θέλουμε μια πιο δίκαιη ελληνική κοινωνία,
βρήκα πως κάποια νούμερα των οι Boone και Johnson στηρίζονται σε υποθέσεις του στυλ:
«αν η γιαγιά μου είχε πατίνια...».


Το πιο ανησυχητικό νούμερο που καταλήγουν είναι εκείνο το 12% του Ελληνικού ΑΕΠ που υπολογίζουν πως σε λίγο καιρό θα φεύγει στο εξωτερικό για την εξυπηρέτηση του Χρέους,
και το συγκρίνουν με το 2.4% του Γερμανικού ΑΕΠ του μεσοπολέμου που έφευγε για τις επανορθώσεις του Α'ΠΠ, και που οδήγησαν στην άνοδο του ναζισμού.

Πως όμως καταλήγουν σε αυτό το νούμερο?

Προβλέπουν σε κάποια μελλοντική στιγμή:
* την συμμετοχή των ξένων στο ελληνικό χρέος στο 80%,
* το χρέος ως ποσοστό του ΑΕΠ στο 150%,
* και τα επιτόκια εξωτερικού δανεισμού στα 10%,
οπότε υπολογίζουν:
80% * 150% * 10% = 12%
κόστος εξυπηρέτησης του χρέους που φεύγει στους ξένους δανειστές, σε κάποια στιγμή στο μέλλον!

Reality check: Φέτος, 2010, τα χρεολύσια ήταν συνολικά 22-26 δις ευρώ (λιγότερα από τα περσινά 30 δις),
ήτοι 50% του ελλείμματός μας(~50 δις), ή 9% του ΑΕΠ(~250 δις), και με βάση το 80% ιδιοκτησία χρέους από ξένους που υποστηρίζουν, προκύπτει ότι: 80% * 9% = 7.2% του ΑΕΠ φεύγει φέτος σε ξένους.

Όμως ο υπολογισμός τους στηρίζεται σε 3 αρκετά λεπτά σημεία:


1)Καταρχήν δεν διευκρινίζεται ακριβώς το *πότε* θα συμβεί αυτό το εφιαλτικό, πραγματικά, σενάριο.
Αρχικά υπονοείται το 2011 όπου το χρέος υπολογίζεται πως θα ανέλθει στο 150%(όντως),
αλλά παρακάτω αναφέρονται στην πιθανότητα του να εξυπηρετείται *ολόκληρο* το ελ. χρέος με τα τοκογλυφικά επιτόκια του 10%!

Όμως μόλις πρόσφατα πουλήθηκαν ελληνικά ομόλογα με επιτόκιο γύρω στο ~6.2%, και έχουμε ακόμη αρκετό παλιότερο χρέος με επιτόκια 2% ή μικρότερα!

Υπολογίζουν λοιπόν κάπως αυθαίρετα έναν ρυθμό ανανέωσης (rolling) του χρέους τέτοιον ώστε να γυρίζει ολόκληρο σε αυτά τα υποθετικά 10% επιτόκια μέσα σε 3 χρόνια.

Χοντρικά και εγώ σκέφτομαι πως φέτος δανειζόμαστε γύρω στα 50δις (το έλλειμμα που λέμε), και αν υποθέσουμε πως τα μέτρα λιτότητας δεν επηρεάζουν καθόλου τις μελλοντικές ανάγκες δανεισμού,
χοντρικά, 350(το χρέος)/50(νέα δάνεια), θα χρειαστεί 7 χρόνια να γυρίσει ολόκληρο το χρέος!

Και φυσικά σημασία έχει και ο χρόνος ωρίμανσης των παλαιών μας ομολόγων.
Στα πολύ χρήσιμα διαγράμματα[3a] για τους χρόνους αυτούς των ευρωπαϊκών κρατών βλέπουμε πως η Ελλάδα έχει αρκετά ισορροπημένες ημερομηνίες λήξης ομολόγων σε σχέση με τις υπόλοιπες χώρες, αν και κάπως αυξημένες λήξεις τα επόμενα 3-4 χρόνια[3b],
πάλι υπολογίζω χονδρικά γύρω στο 50% του συνολικού χρέους μέχρι το 2014,
οπότε και πάλι χονδρικά προκύπτουν τα ~7 χρόνια(2017-18) αναχρηματοδότησης ολόκληρου του χρέους (thanks geokalp).


2)Η "δημογραφική κατανομή" των πιστωτών μας δεν είναι 80% ξένοι.
Αν και είναι δύσκολο να είμαστε σίγουροι[4a][4b][4c], το ποσοστό των ελληνικών τραπεζών και ταμείων είναι μάλλον της τάξης του 30% (παρά 20% που αναφέρει το άρθρο),
και αυτό βαίνει αυξούμενο, αφού φυσικά οι ξένοι γίνονται όλο και πιο απρόθυμοι να μας δανείσουν.


3)Οι δύο οικονομολόγοι υπολογίζουν πως τα επιτόκια μπορούν να φτάσουν το 10%, αφού, όπως λένε, είμαστε το Νο1 κράτος παγκοσμίως σε αναλογία χρέους προς ΑΕΠ.

Φάουλ, γιατί πρώτη(αν δεν υπολογίσουμε την Ουγκάντα) στον πλανήτη είναι η Ιαπωνία[2], με 190% Χρέος/ΑΕΠ (και βρίσκεται τουλάχιστον μια δεκαετία σε ύφεση, με έλλειμμα ~7.5% που αυξάνει κι αυτό).
Παρόλαυτά ακόμη δανείζεται με ~1.5%.

Αλλά και πάλι, δεν υπάρχει λόγος να ανέβουν τα επιτόκια από το σημερινό 6%, τουλάχιστον αν δεν "πιάσει" ο πανικός που διασπείρουν τα άρθρα σαν το δικό τους, και ιδιαίτερα αν τεθούν τα λογικά μέτρα που συζητιώνται σε Ευρώπη για περιορισμό των CDS μόνο στους πραγματικούς δανειστές.

Το ίδιο δείχνει να πιστεύει και η Merill-Lynch[5] που τους καταλογίζει πως εξέλαβαν ως πραγματικότητα...τις υποθέσεις τους,
ενώ πολύ απλά το εξηγεί ο Κρούγκμαν[6]:
οι οικονομικές τους προβλέψεις τους είναι μια ακόμη αυτοεκπληρούμενη προφητεία.



Συνοψίζω λοιπόν,
το εφιαλτικό τους σενάριο, όπου υπολογίζουν να φεύγει το 12% του ΑΕΠ στους ξένους δανειστές μας το 2011,
λίγο πιο αισιόδοξα, θα μπορούσαμε να το υπολογίσουμε ως εξής:
70%(ξένοι δανειστές) * 150%(χρέος/ΑΕΠ)* 6%(επιτόκια) ~= 6%
του ελληνικού ΑΕΠ στους ξένους, το 2015 όμως,
όσο και σήμερα δηλαδή.

Ακόμα κι αν το ελληνικό χρέος το 2015 έχει φτάσει το τα 420 δις, 180% του ΑΕΠ(το υπολογίζω πεσμένο στα 230 δις λόγω ύφεσης) πάλι δεν θα χάνουμε παρά το 7% του ΑΕΠ.

Μεγάλη διαφορά, τα μισά σχεδόν από όσα υποστηρίζουν.
(αλλά ξαναλέω πως τα παραπάνω δεν σημαίνει ότι πρέπει να ανεχθούμε τα τοκολγυφικά επιτόκια του 6%, ούτε και πως πρέπει να κάνουμε «ότι μας λένε»! Ακόμη και το σημερινό 6% είναι παραπολύ!)




Φυσικά, για τους υπολογισμούς μου ισχύει η αρχή πως...
«υπάρχει η αλήθεια, υπάρχει και η στατιστική!»

Αλλά η ίδια αρχή ισχύει και για τους P.Boone και S.Johnson.

Αν λοιπόν το ΔΝΤ είχε τέτοιους επικεφαλής, δεν είναι να αναρωτιώμαστε που σε όποια χώρα αναμείχθηκε...αυτή πάτωσε!

[1] το επίμαχο άρθρο των Simon & Boone στο blog των Financial Times: http://economix.blogs.nytimes.com/2010/03/11/greece-the-latest-and-greatest-bubble/
[2a] http://www.scribd.com/doc/17432638/Is-China-The-Next-Bubble
[2b] http://www.scribd.com/doc/27344313/Japan-Past-the-Point-of-No-Return-By-Vitaliy-Katsenelson
[3a] μελλοντικές ομολογιακές υποχρεώσεις ευρωπαϊκών κρατών+ΗΠΑ(βλ. 2ο διάγραμμα): http://www.zerohedge.com/article/europe-2010-paper-supply-€5-billion-down-€1-trillion-go
[3b] λήξεις ελληνικών ομολόγων (Σεπτ 2009): http://www.mylamia.com/v5/?p=1824
[4a] δανειστές μας-1: http://www2.rizospastis.gr/story.do?id=5539534,
[4b] δανειστές μας-2: http://www.reporter.gr/Απόψεις/Ανεμοδείκτης/item/143666-Ποιοι-είναι-οι-δανειστές-της-Ελλάδας
[4c] δανειστές μας-3: http://www.sarajevomag.gr/entipa/teuhos_38/i38_p10_
[5] Η Merill Lynch αμφισβητεί τα συμπεράσματα των Boone και Johnson: http://www.capital.gr/gmessages/showTopic.asp?id=1598061&nid=925571
[6] Κρουγκμαν: «αυτοεκπληρούμενη προφητεία οι προβλέψεις των Boone και Johnson για επιτόκια δανεισμού της Ελλάδας 10%!»: http://krugman.blogs.nytimes.com/2010/03/11/beware-of-greeks-getting-gifts/

Saturday, March 13, 2010

Η Χρεοκοπία της Αργεντινής και πως αυτή Πλασάρεται

Έλαβα την παρακάτω παραβολή που αφορά την Κρίση της Αργεντινής στις αρχών του αιώνα μας, και την Κρίση της Ελλάδα, σήμερα(οι υπογραμμίσεις δικές μου):

Το χρονικό μιας κρατικής πτώχευσης...

«Κάποτε, μια χώρα με αδύναμη οικονομία, για να αποφύγει το χρόνιο πληθωρισμό, αποφάσισε να υιοθετήσει ένα από τα πιο ισχυρά νομίσματα του πλανήτη. Ο πληθωρισμός μειώθηκε κατακόρυφα μέσα σε λίγα χρόνια, τα χαμηλά επιτόκια τροφοδότησαν την κατανάλωση, τα εισαγόμενα προϊόντα έγιναν φτηνά και η ψευδαίσθηση της καλοπέρασης εδραιώθηκε στους πολίτες της...
Η οικονομία όμως έπασχε από χρόνια και βαθιά προβλήματα, και τίποτα δεν γινόταν προς την κατεύθυνση της λύσης τους.
Η φοροδιαφυγή, η διαφθορά και το ξέπλυμα χρήματος βασίλευαν, ενώ ο δανεισμός του κράτους, λόγω της σταθερής ισοτιμίας του νομίσματος, γινόταν όλο και πιο φτηνός και η κυβέρνηση της χώρας κατέφευγε όλο και πιο συχνά σ? αυτόν για να καλύψει τις ανεπάρκειες της οικονομίας...

Έτσι τα ελλείμματα μεγάλωναν, το χρέος αυξανόταν και η κυβέρνηση το εξυπηρετούσε με περισσότερο χρέος. Ταυτόχρονα, το νόμισμα λόγω της σταθερής ισοτιμίας δεν μπορούσε να υποτιμηθεί, ενώ την περίοδο εκείνη γινόταν όλο και ισχυρότερο, με αποτέλεσμα τα προϊόντα της να γίνονται πιο ακριβά στο εξωτερικό, η οικονομία λιγότερο ανταγωνιστική και οι ξένες επενδύσεις πιο σπάνιες.. Σαν να μην έφταναν τα παραπάνω, οι ανταγωνιστικές της χώρες γίνονταν συνεχώς φτηνότερες μέσω της υποτίμησης των δικών τους νομισμάτων και τα διεθνή επενδυτικά κεφάλαια στράφηκαν εκεί.

Έτσι, η χώρα δανειζόταν χωρίς να παράγει αρκετά και ζούσε αμέριμνα πέρα από τις δυνατότητές της, μέχρι που κάποια στιγμή οι δανειστές της άρχισαν να απαιτούν περισσότερες εξασφαλίσεις με τη μορφή υψηλότερων τόκων, για να συνεχίσουν να τη δανείζουν. Αυτό δημιούργησε ένα φαύλο κύκλο: το υπέρογκο χρέος έκανε ακριβό το δανεισμό και ο ακριβός δανεισμός αύξανε κι άλλο το χρέος.

Κάποτε έγινε το αναμενόμενο: Η κυβέρνηση της χώρας δήλωσε αδυναμία εξόφλησης του χρέους της προς τους δανειστές της, δηλαδή πτώχευση.

Ο δανεισμός σταμάτησε, η σύνδεση της ισοτιμίας έπαψε, με αποτέλεσμα μια τεράστια υποτίμηση του παλιού νομίσματος (που επανήλθε), η οποία οδήγησε την οικονομία σε κατάρρευση: οι εισαγωγές έγιναν πανάκριβες και χιλιάδες επιχειρήσεις χρεοκόπησαν. Ένα μεγάλο κομμάτι του πληθυσμού πέρασε στην ανεργία, μισθοί, συντάξεις και παροχές μειώθηκαν δραματικά και αποταμιεύσεις εξανεμίστηκαν.

Όπως είναι φυσικό, οι ξένοι δανειστές που έχασαν τα λεφτά τους επέβαλαν μέσω των διεθνών οργανισμών επαχθή μέτρα ανασυγκρότησης της οικονομίας, κάτι που η κυβέρνηση μιας πτωχευμένης χώρας ήταν φυσικά υποχρεωμένη να δεχτεί.

Βίαιες ταραχές ξέσπασαν και τα τραύματα της οικονομίας δεν επουλώθηκαν ποτέ.

(Πρόκειται για την Αργεντινή, η οποία κήρυξε πτώχευση το 2001. Το αργεντίνικο πέσο είχε συνδεθεί με το δολάριο δέκα χρόνια νωρίτερα. Οποιαδήποτε ομοιότητα με άλλες χώρες, κυβερνήσεις και οικονομικές καταστάσεις είναι εντελώς συμπτωματική.)»



Θέλω να κάνω 3-4 προσεκτικές παρατηρήσεις κυρίως πάνω στο καταληκτικο μέρος της αφήγησης αφού μεχρι εκείνο το σημείο η αφήγηση ήταν μέσες-άκρες αληθινή, όπως πχ σωστές είναι και οι αναφορές στα προβλήματα που προκύπτουν όταν είσαι δεμένος με ένα ισχυρό νόμισμα (δες και Κρίση του Μεξικού).

Οι καταληκτικές 3 παράγραφοι όμως απέχουν πολύ από την αλήθεια!

1) Ιδιαίτερα εκεί που λέει «...και τα τραύματα της οικονομίας [της Αργεντινής] δεν επουλώθηκαν ποτέ.»
Πιο σωστά θα έπρεπε να πει: «τα τραύματα στην εικόνα που είχαν οι πολίτες για το σύστημα δεν επουλώθηκαν ποτε!»

Στην πραγματικότητα η οικονομία της Αργεντινής[1] τα τελευταία 6 χρόνια (απο 2004 και έπειτα) τρέχει με αύξηση του ΑΕΠ της τάξης του 9%!
Και συνεχίζει ακόμη και σήμερα να αυξάνεται εντυπωσιακά εν μέσω της παγκόσμιας κρίσης.

Το 2009 μάλιστα σύμφωνα με τον Economist η οικονομία έτρεχε με 15%(!!)
Από wikipedia[2]:
«Argentina has since been enjoying economic growth, though with high inflation, which according to the Economist was 15% in June 2009.»
Argentina's purchasing-power-parity (PPP) per capita GDP (percent change)Argentina's Proverty after CrisisΕντυπωσιακή είναι και η εξελιξη της αγοραστικής δύναμης των Αργεντινών από τη στιγμή της επέμβασης του ΔΝΤ και έπειτα (δεδομένα από το [1] συνδυασμένα με το [4]).
Εκπληκτική είναι και η πορεία της φτώχειας που από το 85%(!) του πληθυσμού που είχε φτάσει το 2002 έπεσε σε αξιοπρεπή επίπεδα, τόσο που δεν είχε ξαναδεί η χώρα.

Τυπικά, η οικονομία της Αργεντινής (το ΑΕΠ της δηλαδή και άλλοι δείκτες) ήδη από το 2004 είχε ξεπεράσει τις όποιες απώλειες από τα προβλήματα του 1998-2002, ενώ και ο Gini coefficient(δείκτης ανισότητας στην κατανομή του πλούτου) της χώρας είχε μειωθεί.

Λίγο φουσκωμένη ακούγεται και η φράση «Βίαιες ταραχές ξέσπασαν και ...» αφού στις σοβαρότερες ταραχές[3], στις 20 Δεκέμβρη του 2001 στην Plaza de Mayo, σκοτώθηκαν 5 άτομα, δηλαδή δεν ξεπέρασαν καν το συνολικό αριθμό των νεκρών υπαλλήλων της France Telecom που πρόσφατα αυτοκτονούν σαν ερωτοκτυπημένοι έφηβοι...
[edit] Συνολικά πεθάναν 26 άτομα.

Αντίθετα αρκετοί θυμόμαστε τις ειρηνικές διαδηλώσεις "της κατσαρόλας" που αναμετέδιδαν τότε τα διεθνή πρακτορεία.



2) Ένα άλλο λανθασμένο σημείο είναι εκεί που λέει:
«Όπως είναι φυσικό, οι ξένοι δανειστές που έχασαν τα λεφτά τους επέβαλαν μέσω των διεθνών οργανισμών επαχθή μέτρα ανασυγκρότησης της οικονομίας, κάτι που η κυβέρνηση μιας πτωχευμένης χώρας ...»

financial transactions between IMF and Argentina
Πρόκειται για ξεκάθαρο *αναχρονισμό* αφού στην πραγματικότητα τα επαχθέστερα μέτρα από τους ξένους δανειστές είχαν επιβληθεί 1 με 1.5 xρόνο πριν την Χρεωκοπία του Γενάρη του 2002
(όπως φαίνεται πχ και από την κλιμάκωση της εμπλοκής του ΔΝΤ στην Αργεντίνικη οικονομία[4]) και ήταν ακριβώς αυτά τα μέτρα που οδήγησαν στην Στάση Πληρωμών, και εναντίον αυτών επέδρασε η χρεωκοπία ώστε να αρθούν *άμεσα*,
(ιδιωτικοποίησεις επιχειρήσεων δημόσιας οφέλειας, κρατικοποίηση του ιδιωτικού χρέους, απορύθμιση των αγορών και των κανονισμών ανταγωνισμού, κατάργηση των προστατευτικών δασμών, κατάργηση επιδομάτων και κανονισμών προστασίας των εργαζομένων, και η λοιπή νεο-φιλελεύθερη συνταγή, στην πιο αποκρουστική της μορφή),
όπως περιγράφεται διεξοδικά στο καταπληκτικό "ανοιχτό" ντοκυμαντέρ για την Κρίση της Αργεντινης[5].
Το σημαντικό αυτό ντοκυμαντέρ περιγράφει και τη βασική ομοιότητα της Αργεντινή του τότε με την Ελλάδα του σήμερα, την υπερ-χρέωση του Δημοσίου για τη εξυπηρέτηση των ιδιωτικών επιχειρήσεων και των πολυεθνικών (των τραπεζών στην δική μας περίπτωση).
Και όποιος έχει υπομονή και το δει θα καταλάβει πόσο παράλογη και ανιστόρητη είναι η παρακάτω παράγραφος, αφού μπερδεύει τα αίτια με τα αιτιατά:
«Ο δανεισμός σταμάτησε, η σύνδεση της ισοτιμίας έπαψε, με αποτέλεσμα μια τεράστια υποτίμηση του παλιού νομίσματος (που επανήλθε), η οποία οδήγησε την οικονομία σε κατάρρευση: οι εισαγωγές έγιναν πανάκριβες και χιλιάδες επιχειρήσεις χρεοκόπησαν [...]»
υπονοώντας πως αυτά ήταν δήθεν οι *αρνητικές* συνέπειες της πτώχευσης. Όμως...
  • στην ουσία κανείς δεν θέλει ένα τοκογλυφικό δανεισμό, και αυτό είναι το πρώτο πράγμα που πρέπει να παύσει για να επανέλθει μια οικονομία.
  • Επίσης η υποτίμηση ενισχύει την ανάπτυξη, όπως συνέβει πχ με την υποτίμηση του Μαρκεζίνη η οποία έθεσε τις (όποιες...) βιομηχανικές υποδομές της Ελλάδα. Ή όπως ευνοεί την Κίνα το ασθενές γουάν.
  • Πάντα σε μια οικονομία που δεν παράγει, οι φτηνές εισαγωγές είναι η ταφόπλακά της, όπως συνέβαινε πχ για δεκαετίες με την καθυπόταξη της Ινδίας στη μιζέρια της, καθόσον οι σιδηρόδρομοι εξάπλωναν τα βρετανικά υφάσματα διαλύοντας την τοπική παραγωγή.
  • Τέλος το να λέμε πως η οικονομία κατέρευσε *μετά* την Στάση Εξυπηρέτησης του Χρέους είναι καθαρή αντιστροφή της πραγματικότητας.
Συνοψίζοντας, θα λέγαμε πως η Πτώχευση της Αργεντινής ήταν η Αρχή της Λύσης, και όχι η Αρχή των οικονομικών της προβλημάτων,
αφού σηματοδότησε το *τέλος* της παρέμβασης των διεθνών ινστιτούτων τύπου ΔΝΤ και των πολυεθνικών εταιριών προς αποκλειστικό όφελός τους.



3) Επίσης, χτυπητό ψέμα είναι το τελειώμα της παραπάνω φράσης:
«[...] κάτι που η κυβέρνηση μιας πτωχευμένης χώρας ήταν φυσικά υποχρεωμένη να δεχτεί.»

Στην πραγματικότητα η Πτώχευση μια χώρας δεν μοιάζει καθόλου με την πτώχευση μιας εταιρίας (πράμα που διαισθητικά θα θεωρούσαμε ώς λογικό),
αφού μια χώρα δεν "κατεβάζει στόρια" και βγαίνει σε πλειστηριασμό όσο-όσο, αλλά εξακολουθέι να διατηρεί την *κυριαρχία* της μέσα στα σύνορά της.

Η σημασία της λέξης "πτώχευση" στην προκειμένη είναι διαφορετική, αφού όπως είχε γράψει στο περίφημο άρθρο του[6] ο καθηγητής Ιστορίας του ΑΠΘ, Σπύρος Μαρκέτος, τον περασμένο Απρίλιο του 2009, και ξανά πρόσφατα[7], μια χώρα όταν χρεωκοπεί σημαινει πως αναστέλει την Εξυπηρέτηση του Χρέους της, επιβάλλοντας, πρακτικά, στους πιστωτές της την Επαναδιαπραγμάτευση του Χρέους της
(αν αυτοί δεν σκοπεύουν να ξεγράψουν τελείως και τα αρχικά κεφάλαια που χορήγησαν).
Και ακριβώς λόγω αυτής της αυτονόμιση από τις διαταγές των πιστωτών προκύπτουν τα συχνά πολλαπλάσια οφέλη.

Φυσικά υπάρχει και η επιλογή της Προσωρινής Διακοπής Εξυπηρέτησης του Χρέους[8], κάτι που επέλεξε πχ το Dubai Fund πριν 2 μήνες, μέχρι τους επόμενους 6 μήνες.

Γενικότερα το ποστ πατάει και συντηρεί την λαική προκατάληψη για τη λέξη "πτώχευση" που έχει προκύψει από το τελείως διαφορετικό περιβάλλον του λιανικού εμπορίου.

Οι πτωχεύσεις οικονομικών κολοσσών (όπως είναι και οι χώρες), όταν είναι καλά μεθοδευμένες, αποτελούν ισχυρά οικονομικά όπλα, καταναλογία με μια στοχευμένη έκρηξη.
Πρόσφατο παράδειγμα αποτελεί η εσκεμμένη πτώχευση της Lehman Brothers που μέσω των αντασφαλειών παρέσειρε τις οικονομίες των χωρών της ευρωπαϊκής ενδοχώρας στη δίνη της Κρίσης που μέχρι εκείνη τη στιγμή δεν είχαν επηρεαστεί σημαντικά αφού οι Τράπεζές τους δεν ήταν αρκετά εκτεθειμένες στα τότε-μοντέρνα χρηματιστηριακά προϊόντα των CDOs που προέκυπταν από την "δόμηση" των subprime δανείων κατοικίας των ΗΠΑ σε ΑΑΑ+ επενδυτικά προϊόντα με βάση τα συσχετιζόμενα CDS τους
(βλέπε το διαφωτιστικό άρθρο[9] του Wired για τη φόρμουλα του Li).

Γενικότερα, πιστοί στην αρχή «ακολούθα το money», θα έπρεπε πάντα να έχουμε μια γενική εικόνα της "δημογραφική απογραφή" των πιστωτών μας[10]
ώστε να ξέρουμε ενάντια σε ποιους θα γύρναγε μια ενδεχόμενη "πτώχευσή" μας, και εντέλει,
ποιοι είναι τελικά αυτοί που μας επιβάλλουν τα μέτρα λιτότητας που μας επιβλήθηκαν...


4) Και το κυρίως μέρος της ιστορίας έχει επιπλέον κάποιες σκόπιμες ασάφειες, όπως εκεί που λέει «[...] μέχρι που κάποια στιγμή οι δανειστές της άρχισαν να απαιτούν περισσότερες εξασφαλίσεις με τη μορφή υψηλότερων τόκων, [...]».

Χωρίς να αμφισβητώ πως όντως ως οικονομία αλλά και ως κοινωνία γενικότερα έχουμε τρομακτικά προβλήματα στην οργάνωση και στην θέσμισή μας,
αναρωτιέμαι γιατί η αφήγηση δεν υπενθυμίζει ποια ακριβώς ήταν αυτή η "κάποια στιγμή" που οι πιστωτές μας ζήτησαν το λογαριασμό?
  • Μήπως ήταν η στιγμή μετά τη μεγαλύτερη Κρίση του σύγχρονου παγκόσμιου οικονομικού συστήματος?
  • Μήπως ήταν αμέσως μετά αφού:
    1. το Ελληνικό Κράτος δανείστηκε πέρα από τις δυνατότητές του για να θωρακίσει τις Εμπορικές του Τράπεζες (28δις),
    2. αυτές συνέχισαν να κερδοσκοπούν εις βάρος του αγοράζοντας τα ομόλογά του που είχαν 4-5% τόκο και καταθέτωντάς μετά ως εγγύηση στην ΕΚΤ για άντληση κεφαλαίων με προνομιακό, λόγω της Κρίσης, επιτοκίο ~1%, αντλώντας νέα κεφάλαια με τα οποία ξανα-αγοράζανε Κρατικά Ομόλογα με τους ίδιους τοκογλυφικούς όρους??
    3. μέχρι που η υποβάθμιση της πιστοληπτικής μας ικανότητας ως χώρας από τις τρεις (μοναδικές παγκοσμίως) αμερικάνικες εμπορικές εταιρίες αξιολόγησης
      σηματοδότησε *αυτόματα*, και καλά, την παύση αποδοχής των ελληνικών κρατικών ομόλογα ως εγγυήσεων από την ΕΚΤ (με την συμφωνία πάντα της Κομισιόν)???
  • Μήπως ήταν επειδή οι ίδιες οι Τράπεζες συμβούλευαν τους πελάτες τους πως να φοροδιαφεύγουν μέσω των νομίμων και ηθικών off-shores[11]?
  • Μήπως ήταν η στιγμή που, και σύμφωνα με τον J.Stiglitz, ακόμη και οι δυνατότερες χώρες (πχ Γαλλία, ΗΠΑ, Αγγλία, Γερμανία και Ολλανδία) κατέφυγαν σε πολλαπλάσιο δανεισμό από το συνηθισμένο τους [12]
    net issuance of european state bonds per year(δείτε ιδιαίτερα τα 2 πολύ διαφωτιστικά διαγράμματα για την εξέλιξη του δανεισμού των ευρωπαϊκών κρατών)
    με αποτέλεσμα να αυξάνονται τα επιτόκια για τους μικρότερους παίκτες σαν την χώρα μας?
  • μήπως έφταιξε το wage dumping της Γερμανίας που πρόσφατα κατήγγειλε ο Γερμανός οικονομολόγος της Υπηρεσίας για το Εμπόριο και την Ανάπτυξη(UΝCΤΑD) του ΟΗΕ, [13] και [14]?
Υπάρχουν κι άλλα "μήπως", λιγότερο ή περισσότερο τεκμηριωμένα:
  • Μήπως τυχαίνει να βρεθήκαμε στον ανταγωνισμό των οικονομιών του ευρώ με αυτή του δολαρίου?
  • Μήπως αποτελέσαμε το θύμα των νεο-φιλελεύθερων της Κομισιόν για τον παραδειγματισμό των υπόλοιπων PIGS?
  • μήπως έφταιξαν οι υποχρεωτικοί δανεισμοί μας για τα κάθε είδους "C4I" των Ολυμπιακών ("επισήμως" έχτρα 22δις χρέος)?
  • ή μήπως επειδή οι αμυντικές μας δαπάνες απαιτούν το 5-6% (μαζί με τις "κρυφές") του προυπολογισμού μας, κοντά στα 4.5δις ετησίως?
  • ή μήπως φταίει που κάτι "γαλλικές φρεγάτες" κοστίζουν 2.5 δις, ποσό που αντιστοιχεί ήδη στο μισό πόσο από τα 4δις που τελικά εξοικονομείται φέτος από τα ασφυκτικά μέτρα λιτότητας στο δημόσιο?
  • μήπως φταίνε τα στοχευμένα καταστροφικά CDS που "απελευθερωμένα" μετά το '93 από τους υπουργούς-ανδρείκελα της Goldman Sachs[15] καθοδηγούσαν τα γνωστά "Δομημένα Ομόλογα", τα Οπλα Μαζικής Οικονομικής Καταστροφης που διαβρωσσαν τις αποταμιεύσεις των ασφαλιστικών ταμείων παγκοσμίως?
    (ΣΗΜ: έτσι τα ονόμασε ο πλουσιότερος επενδυτής στον κόσμο, Warren Buffet, τονίζοντας πως παραμένουν ακατανότητα ακόμη και για τον ίδιο!)
  • ή μήπως φταίει η μυστική ειδική άδεια της κυβέρνησης των ΗΠΑ προς την "απελευθερωμένη" Goldman Sachs να για να παίζει με τα παράγωγα των commodities
    κατά παράβαση της νομοθεσίας για τα παράγωγα που θεσπίστηκε με την Steagall Act για την σταθεροποίηση του συστήματος το 1933(!), μετά την εμπειρία της Κρίσης του '29,
    (βλ. πάλι το [15], μιλάει και για πολλές ακόμη διαπλοκές της Goldmnan Sachs)
    με αποτέλεσμα να ληστεύονται έτσι οι χώρες που δεν παράγουν πετρέλαιο, αυξάνοντας το χρέος τους σε συνάλλαγμα?
  • μήπως έπαιξε ρόλο και η απόρριψη του νέου swap deal για την απόκρυψη του Χρέους μας που πρότεινε η Goldman Sachs το Νοέμβρη, γεγονός που χρονικά προηγήθηκε *ελάχιστα* της υποβάθμισης της πιστοληπτικής μας ικανότητας ως χώρας, με τα αποτελέσματα που περιγράφονται πιο πανω,
    πράξη που αποτέλεσε το "όπλο του φόνου" στην περίπτωση των κερδοσκοπικών πιέσεων έναντι της Ελλάδος των αρχών του 2010?
  • ...


Παρεπιπτόντως, η αρχική αφήγηση παραλείπει εξίσου να εστιάσει στα αντίστοιχα ανατριχιαστικά που συνέβησαν και οδήγησαν το καμάρι της παγκόσμιας οικονομίας του '90, την Αργεντινή, στην χρεωκοπία,
ιστορίες που ξανάδαμε αργότερα να επαναλαμβάνονται και στην Ιρλανδία και στην Ισλανδία[16],
οπότε καλό θα ήταν να μην τις προσπερνάμε με τέτοιες αφοριστικές και ηθικοπλαστικές αφηγήσεις που μπαίνουν στα χωράφια της απλοϊκότητας.

Το σημαντικό είναι πως με την μία ή την άλλη "ευκαιρία", επαχθείς πολιτικές επιβάλλονται σε χώρες[17].

Η καλή γνώση της σύγχρονης ιστορίας και των αρχών της οικονομίας,
ιδιαίτερα το ταινιάκι για το νομισματικό σύστημα[18]
(που την πρώτη φορά δεν το πίστεψα γιατί μου φάνηκε υπερβολικό(!)),
βοηθάει στο να τις εντοπίζουμε[19] και συνεπώς να μην δεχόμαστε "θεραπείες" που είναι χειρότερες από την ίδια την αρρώστια.



Συνολικά θεωρώ πως η αφήγηση «Το Χρονικό μιας Κρατικής Πτώχευσης» ενώ ξεκινάει με κάποιες σωστές παρατηρήσεις και ενδιαφέρουσες αναλογίες, αν και κάπως τετριμμένες, τελικά καταλήγει σε "υποπτα" συμπεράσματα, συσκοτίζοντας και διαστρεβλώνοντας μια παλιότερη κατάσταση,
οπότε και δεν μας βοηθά να διευκρινίσουμε τις αληθινές αιτίες της σημερινής Κρίσης μας, ώστε να ψηλαφήσουμε τις πιθανές μας αντιδράσεις μας.

Ειρωνικά μιλώντας, αν μπορούσα να προσθέσω και έναν επίλογο, αυτός θα μίλαγε για τους "κάκους", για επίορκους δημόσιους λειτουργούς, για κλέφτες πολιτικούς και άπληστους ντόπιους επιχειρηματίες που έφταιγαν για την κρίση μας, και που αφού εντοπίστηκαν, τιμωρήθηκαν αυστηρά με πολυετείς φυλακίσεις.
Και μετά ζήσαν εμείς καλά και αυτόι, οι αποδιοπομπαίοι τράγοι μας, χειρότερα.
Και δεν ξανάχαμε κρίσεις, και όλα ήταν δίκαια.

Η ιστορία είναι επιπέδου λαικής θυμοσοφίας - κακής ποιήτητας όμως.


References

[1] http://www.indexmundi.com/argentina/gdp_real_growth_rate.html
[2] http://en.wikipedia.org/wiki/Argentina#Modern_history, http://en.wikipedia.org/wiki/Argentine_economic_crisis_(1999–2002), http://en.wikipedia.org/wiki/Argentine_debt_restructuring
[3] http://en.wikipedia.org/wiki/December_2001_riots_in_Argentina#December_20
[4] http://www.imf.org/External/NP/ieo/2003/arg/index.htm#1
[5] http://video.google.com/videoplay?docid=4353655982817317115#
[6] http://avgi.unweb.me/NavigateActiongo.action?articleID=450214
[7] http://tvxs.gr/news/έγραψαν-είπαν/μόνη-λύση-σήμερα-η-αναστολή-πληρωμών-του-σπύρου-μαρκέτου
[8] http://tvxs.gr/news/έγραψαν-είπαν/ευτυχώς-επτωχεύσαμεν-του-σπύρου-μαρκέτου
[9] http://www.wired.com/techbiz/it/magazine/17-03/wp_quant?currentPage=all
[10] http://www2.rizospastis.gr/story.do?id=5539534, http://www.reporter.gr/Απόψεις/Ανεμοδείκτης/item/143666-Ποιοι-είναι-οι-δανειστές-της-Ελλάδαςhttp://www.sarajevomag.gr/entipa/teuhos_38/i38_p10_dept.html, και για όποιον δεν βαριέται να ψάχνει...http://www.jedh.org/jedh_creditor.html
[11] href="σορρυ, δεν το βρήκα :-)
[12] http://mgiannini.blogspot.com/2010/03/stronger-case-of-eu-bonds-common.html
[13] http://www.tanea.gr/default.asp?pid=2&ct=1&artId=4555553
[14] http://www.spiegel.de/international/business/0,1518,676507-2,00.html
[15] http://www.rollingstone.com/politics/story/29127316/the_great_american_bubble_machine
[16] http://fora.tv/2009/11/18/John_Perkins_How_to_Remake_the_Global_Economy#chapter_03
[17] http://en.wikipedia.org/wiki/The_Shock_Doctrine
[18] http://www.youtube.com/watch?v=6VGlmeuC0wI&feature=fvw
[19] 19" href="http://en.wikipedia.org/wiki/Confessions_of_an_Economic_Hit_Man

Wednesday, March 10, 2010

Που πήγαν τα Λεφτά?

Το ερώτημα αυτό πλέον ακούγεται από παντού:

- Που πήγαν τα λεφτά?

Βλέποντας ξανά το ταινιάκι για το σημερινό νομισματικό σύστημα είμαι ξεκάθαρα πεπεισμένος για την απάντηση:

- Τα μάζεψαν οι Τράπεζες!

Αυτό πλέον που αισθάνομαι πως οφείλω να κάνω είναι να αναζητώ τις ακριβείς μεθόδους που χρησιμοποίησαν, να συλλέγω τις λεπτομέρειες και τους τρόπους που το κατάφεραν, να καταγράφω τα επακριβή οικονομικά εργαλεία,
* είτε ήταν οι μετοχές με τα παπαγαλάκια που τις διαφήμιζαν,
* είτε ήταν τα παιχνίδια με τα παράγωγα από τα μεγαθηρικά hedge-dunds,
* είτε CDOs από subprimes για τα ασφαλιστικά μας ταμεία,
* είτε CDSs για ασφαλιστικές ή και για χώρες ολόκληρες,
* είτε ήταν swap deals,
* είτε ομολογίες με εγγυήσεις της ΕΚΚ,
* είτε επρόκειτο για τοκογλυφικές χορηγήσεις για τους Ολυμπιακούς μας του 2004,
* είτε για bail-outs προς ιδιωτικές τράπεζες,
* είτε για credit-cards,
* είτε για spreads, εσωτερικούς και εξωτερικού,
* είτε curry-trades,
* είτε wages-dumping,
* είτε "διευκολύνσεις" για αμυντικές δαπάνες,
* είτε για υποτίμηση του euro προς χάριν των Γερμανικών Εξαγωγών,
* είτε, είτε, είτε, ....
το μόνο σίγουρο είναι πως το χρήμα έχει καταλήξει στις Τράπεζες!

Και αντί αυτό να σημαίνει πως ξεπληρώνουμε το χρέος μας, αντίθετα σημαίνει πως αυτές απειλούν όλους μας με συνολική κατάρρευση!
Ε, ας καταρεύσουμε λοιπόν, αν είναι να καταρρεύσουν μαζί και οι ψευδαισθήσεις πως στο σημερινό σύστημα έχει απομείνει κάποια λογική, κάποια ελπίδα, κάποιο μέτρο...
Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...